1. Op 30 december sneeuwt het eindelijk niet. De temperatuur is gekelderd naar -21°. De zon straalt! Wij gaan på tur!

2. Wij rijden eerst naar de JOKER in Atnbrua, want zaterdag na 15 uur wordt geen bier meer verkocht en daarna volgen twee zondagen. Dus we moeten nu bier scoren! Want na een tur sist dat er zó lekker ijskoud in!!!

3. De Rondane ligt er zonovergoten bij

4. We besluiten het pad naar Breisjøsæter op te rijden. Aan die kant schijnt de zon

5. Dáár zou je af moeten kunnen glijden… eindeloze witte vlaktes

6. De Rondane langs Rv27 richting Folldal

7. Hier begint de bergweg richting de P-plaats voor Breisjøsæter

8. We kunnen tot bijna bij deze P-plaats rijden

9. In Kvennbekken houdt de Bjørkebollen Turforening een loipe bij. We zijn benieuwd!

10. Langs dit pad staan her en der hutten, maar het is er erg stilletjes zo rond de Kerst!

11. Er loopt inderdaad een smalle loipe de berg op naar boven. We stijgen in totaal 350 m in 4 km

12. Wát een kadootje! De zon schijnt over de eindeloze sneeuwvlaktes. We komen slechts vier koppels tegen. Een Noor vertelt ons, dat het hier altijd rustig is, terwijl het een super mooi skigebied is. Voor drukte (Noorse drukte…) moet je naar Venabygd, vertellen wij hem

13. Je weet wel: geen water, afvoer, stroom. Daar krijg je dan wél een wereldplek en -uitzicht voor terug

14. We zien beneden ons het Atnadal duidelijker aftekenen. Goed, dat we niet langs de Atna skiën vandaag. Dan loop je in de schaduw. Zonde!

15. Je kunt niet overal buiten het pad stappen. Harco deed een stap opzij voor twee Noren die afdaalden en verdween tot zijn middel in de sneeuw. Zij lachen natuuuuuurlijk

16. De kruising bij Sjølsætra ligt in de zon te bakken. Volg je het pad rechts af, dan kom je bij Atnasjø Kafé uit. Ik heb slecht nieuws! Die staat te koop en is doorgaans gesloten

17. Harco controleert onze route op de GPS

18. Nu wil ik wel even op de foto, kan ik mooi op adem komen. Een pittige klim!

19. Puf, puf, puf. Wat bleek? Ik had Harco’s ski’s onder! Beter opletten, Eshuis! Vandaar dat ik bij de eerste de beste bocht onderuit ging, toen ik met de ene op de andere ski stapte. Die dingen zijn 15 cm langer!

20. We zijn bijna tussen de dunne bebossing uit. De zon glittert er tussen door

21. Nu we van ski’s zijn geruild, vind ik die van mij te glad. Het is vandaag groene-SWIX! Koud joh!

22. Terwijl Harco waxt, kan ik de Rondane vastleggen op het portret. Wij lijken op Sohlberg…. we krijgen er nóóit genoeg van

23. Inmiddels is het geen loipe meer, maar een broddelwerk van sneeuw

24. Mocht je hier après-ski zoeken? Dan ben je verkeerd aangesloten. We maken een praatje met een Noor, die nog “even” een rondje gaat doen met zijn hond. Hij is mogelijk nog enthousiaster dan wij: de natuur, geen mensen, de stilte, zó mooi hier! Godt Nyttår en we gaan ieder met een vette glimlach een andere kant op

25. Die maagdelijke sneeuw!

26. In de verte zien wij (midden onder in beeld twee stipjes) twee Noren aankomen, waarvan één met hond. De bofkont. Dat scheelt weer wat zweetdruppels

27. Gevolgd door een solo Noor (stipje midden). Mooi gezicht, zo’n langlaufer op zo’n sneeuwvlakte

28. Wij mogen nog steeds omhoog en komen deze drie Noren vast nog tegen

29.Lopend, glijdend, afgewisseld door plhugh. Het voordeel is, dat het kerstvet verdwijnt als sneeuw voor de zon!

30. Ha, daar zijn de twee Noren. De hond heeft vier oranje sokjes aan, zodat de voetkussentjes beschermd zijn tegen de kou. Hij vindt het heerlijk, buiten met het vrouwtje dat hij naar boven trekt

31. De eenzame Noor komt er ook aan. Wij kunnen deze route niet afdalen. Dan komen wij niet terug bij de VW-bus

32. Wij willen tot de top, zodat we aan de andere kant richting Breisjøsæter kunnen kijken

33. Dit is de “blauwe steen” die het pad naar Breisjøsæter markeert. Het winterpad is er pas vanaf week 8! De hut is nu dicht. De Noor adviseert ons om terug te komen. Het pad vanaf de top is redelijk vlak en de hut puilt dan uit van skiërs die er 24 uur per dag kunnen eten

34. Hij gaat hier de bocht om op Blåsten, richting Atnasjø Kafé. Wij gaan hetzelfde pad terug naar onze P-plaats. Over een uur (15 uur) gaat het schemeren. Waarop de Noor antwoord: “Ja, maar dan wordt de lucht nóg blauwer!” Ook al zo’n Sohlberg aanhanger 😉

35. De splitsing. Mooi bordje naar de seter, maar nu dus even niet!

36. Zo mooi hoe de kou en sneeuw de dalen bij Atna vult. Alleen de toppen zijn te zien

37. Bijna niet echt

38. Sæterhøa

39. Ons pad loopt rechts naar beneden. Het linkerpad gaat naar het Atnasjø Kafé langs Rv27

40. Hoger en verder komen wij vandaag niet. Wij kijken uit op de “kamelen-berg” die de omgeving domineert: de Storsølnkletten en de Veslsølnkletten

41. Richting DNT-hut Storgrytsdalseter (zomers te lopen via Breisjøsæter)

42. Richting Breisjøsæter. Nog een flinke mars vanaf hier!

43. We zijn verstandig en keren om bij de Blauwe Steen. Anders zijn we morgen té moe voor het oliebollenbakken

44. Klimmen is één, maar dalen is andere koek! Het pad is té smal om in plhugh te gaan. We dalen daarom af door de diepe sneeuw. Tenslotte hebben we BC-ski’s

45. Een DNT-merkteken waar de zomerpaden zich scheiden

46. En wéér die imponerende Rondane op de achtergrond

47. Eenmaal thuis heeft Harco een rood gezicht! Die decemberzon brandt lekker door via de sneeuw

48. De late middagzon strijkt oranje-achtig neer. Wij rommelen naar beneden. Je hoort af en toe het ijs, dat uit de warmere periode nog onder de sneeuw ligt, breken. Stilstaan? Dan zak je diep weg. Vaart houden dus!

49. Zó fantastisch door een vers spoor. Harco glundert de hele terugweg van oor tot oor

50. De laatste zonnestralen aan de overkant

51. De laatste kans om het Kafé in te duiken (dat inderdaad dicht is, zien wij op de terugweg Rv27)

52. Koud bij -21°? Nee hoor, Harco lacht nog steeds. Kwestie van laagjes-kleding en bewegen

53. Nog zo’n dominant stuk steen: de Gravskardhøgda (1767 m)

54. Hoe dichter bij de bus, hoe meer oranje-gloed

55. We zijn er, helemaal in onze nopjes! Hier komen we vaker! Zalig rustig, ruig en verse sneeuw

56. Uit de binnenkant van mijn jas valt ijs. Je weet wel, zo’n peperdure – ademende-jas-geschikt voor de Noordpool. Nou ja, koud heb ik het niet gehad!

57. We dalen af naar Rv27 tussen Folldal en Atnbrua

58. De Atna is, ondanks de vorst die nu al weken aanhoudt, toch nog open. De stoom stijgt er van af

59. Het blijft fotogeniek rond Atnbrua

60. Terug op Solhaug komt de maan nét over de berg klimmen. Tijdstip? 15:09 uur bij -20,5 ° Celsius. Een halve graad zonnewinst

61. Tot slot onze track van de 30ste december 2017. Morgen andere koek: oliebollen bakken!