In de wachtkamer bij de huisarts lees ik, dat er a.s. zondag een concert wordt gegeven in de Stavkirke in Ringebu. Dát is bijzonder! Net zoals optredens in de Drommedaris in Enkhuizen! Pianist/organist Kjetil Bjerkestrand treedt samen op met trompetist Mathias Eick. Kaartjes zijn o.a. te koop bij? Juist, bakker … Continue reading →
De naam van het bier is leuk, want vriendin Christa, ook een noordganger, maakte Fårikål voor ons en Ron en Jocé. Ik grijp van de lokale biertjes daarom deze uit het schap (terwijl ik het faillissement aanvraag). Eenmaal op Solhaug open ik het flesje met opener van Robert Pack. … Continue reading →
Een sprongetje terug in de tijd. Op de heenreis, van Hirsthals naar Langesund, staan deze drie Noren voor ons op de boot. Alle drie met een Thule box. Mocht je denken, dat deze een seizoen het dak afgaat? De winter en het voorjaar vloeien samen de zomer in. Ze stonden … Continue reading →
Duidelijk is deze vogel niet, maar wél erg zwart-wit. Ik heb de foto vanuit de keuken door dubbel glas genomen. Beetje wazig. Helaas staat hij niet in het enige vogelboek dat Solhaug rijk is. Dus… ik doe een beroep op mijn gevleugelde vogelvrienden! HELLUP! Niet dat jullie van mij verlost … Continue reading →
3. Zie ook: https://aulestad.no/Hva-skjer/Dagshendelse/Med-streken-som-vaapen-karikatur-og-identitet
Continue reading →“Men sterkere er den kjærlighet som vekkes av lengsel, enn den som holdes våken av erindring”, Fra Kong Sverre (1861), bok Bjørnson Sitater “De gode gjerninger redder verden”. Bjørnstjerne Bjørnson
Continue reading →Hoe is het mogelijk? Wij hebben een watercooker. Je weet wel, die van de reclame, waar 100° uitkomt. Je kunt er écht je hand niet onder houden. Dat is een lastige beweging. Geloof mij maar. Tja… vlak voor mijn vertrek naar Noorwegen, zet ik ‘s avonds nog een pot thee. … Continue reading →
We gaan weer! Naar het HØGFJELLSKONSERTEN “VED RONDANE”. Dat valt in onze gezamenlijke vakantie. Waar? In Noorwegen, natuuuuuuurlijk! Het is verboden om een paraplu op te zetten, dus… mocht het regenen? “Gewoon” het regenpak aandoen en dan puur genieten. De vorige keer was het een gezamenlijk optreden van super klassiek en … Continue reading →
Veel kijkplezier! https://www.youtube.com/watch?v=55MIimBGEVQ&feature=youtu.be Zie ook https://www.nardieshuis.no/2017/06/11/leve-mijn-kamasjes/ https://www.nardieshuis.no/2017/06/11/hut-impressie-korsberghytte/ https://www.nardieshuis.no/2017/06/11/toneeldoek-korsberghoa/
Continue reading →2. Vrijdag 9 juni tuf ik van Solhaug naar Gardermoen, om Harco op te pikken. Maar… éérst een stop op Bjerkebæk in Lillehammer. Daar woonde Sigrid Undset, (1882-1949) samen met haar drie kinderen. Zij won in 1928 de Nobelprijs voor de Literatuur voor haar boeken Kristin Lavransdatter en Olav Audunssøn. … Continue reading →
2. Tijdens de gezamenlijke maaltijd na het geitenhoeden, zie https://www.nardieshuis.no/2017/06/01/integratiecursus-geitenhoeden/ vroeg ik aan geitenboer Hans Bondal, de echtgenoot van Ellen Marie Tangen waar ik achter aan hobbelde om de geiten naar hun zomerverblijf te brengen, hoeveel villrein (wilde rendieren) er voorkomen op de Rondane. Ik vroeg dit, omdat de … Continue reading →
En tot slot: bij de voordeur doet een Noor zijn schoenen uit. Ook in een hut. Ik heb huttensloffen bij mij.Lekker warm en zo houd je droge sokken!
Continue reading →2. Bij “Apenkooi” op de lage school (já, zo oud ben ik) bleef ik doorgaans als één van de laatsten over, tenzij…. de “meester” tussen het apparatuur de evenwichtsbalk neerzette. Dan zat ik als één van eersten op de bank! Over een boomstronk lopen over een rivier? Geheid natte voeten! … Continue reading →
13. Ik vertelde de koster, toen hij vroeg of ik de prachtige kerk in Sollia al had gezien, dat ik er niet naar binnen durfde afgelopen zaterdag tijdens een konfirmasjon. Ik wees op mijn wandelbroek. “Dit is de enige kleding die ik bij mij heb, wandelschoenen en wandelbroeken”. De koster … Continue reading →
Ik leer iedere dag wel iets nieuws over Noorwegen. Terwijl wij bij de geitenboer stonden te wachten, bewoog de grond. Die veerde als het ware op en neer. Toen Mari-Anne en Ellen mijn verschrikte blik zagen, legden zij het volgende uit. De grond is van leem. Afhankelijk van de vorst … Continue reading →
