-14,5º C
14,5 kuldegrader på Grimsdalen mellom Rondane og Døvre
Category Archives: Artrose e.a. ongemakken
Zwitserleven gevoel
Dat had ik! Een Zwitserleven gevoel, toen ik november 2016 Arka! in mijn uppie omvoer van Enkhuizen naar Den Oever.
Het was stralend weer, strak blauwe lucht, geen rimpeltje te bekennen, kortom: een blakke dag!
Harco zat in vergadering op de luchthaven, toen hij “pliep-pliep” op zijn mobieltje hoorde. Omdat het bericht van mij kwam, wierp hij er een snelle blik op. En tot groot plezier van zijn collega’s, riep hij hardop: “Shit, mijn vrouw is er in haar uppie met onze boot vandoor!”
Inmiddels tufte ik op de motor richting Den Oever, een selfie makend op het achterdek, met een vette Havana in mijn mond. Want bij zo’n tocht hoort gewoon een goede sigaar!
← Harco was op tijd in Den Oever om foto’s van mijn binnenkomst te maken en de touwtjes in de box aan te pakken.
Met een Zwitserleven gevoel stapte ik van boord. Dit kon wel eens mijn laatste zeiltocht zijn, nu we definitief het zeilen moeten opgeven.
We hadden namelijk een jaar niet gezeild, zagen we in het logboek! En na een week in november met mooi stabiel weer, wisten we opnieuw waarom! Mijn prijs is té hoog.
Deze laatste tocht op 11 november was dus een mooi kadoo. Harco was bovendien super trots op mij. Ik genoot met volle teugen!
Dat Zwitserleven gevoel duurde slechts een paar dagen. Jammer!
Er werd namelijk in de haven de volgende opmerking geplaatst: “Nou, als je dat kunt, mankeer je ook niets aan je rug, toch?”
Ruim 8 jaar probeer ik nog steeds alles uit mijn leven te halen. Ik ben daar trots op, net als Harco. Ik loop niet met een van pijn vertrokken gezicht, maar beweeg zoveel mogelijk met een glimlach om mijn mond. Vooral na pijnbehandelingen was extra inspanning weer een paar maanden mogelijk. Dát Zwitserleven gevoel zou ik het liefst inlijsten!
De Pijnspecialist bevestigt, dat onbegrip het lastigste is om mee om te gaan. Om hierdoor bij de pakken neer te gaan zitten, is wel het slechtste wat een artrosepatiënt kan doen.
Ik worstel daarom door met “een smile op mijn gezicht” en blijf boven komen!
In Harlingen steek je nog eens wat op!
De droger in’t gareel met babyspelden!
Helaas gaat het “lekken” maar door. Een gordijn van steeklakentjes wappert vrolijk aan een droogrekje en de droger bromt er continue op los. Die laatste hebben we recent aangeschaft, want we werden wat depri van uitzicht op een volle droogmolen in de tuin en droog-uitvluchten elders in huis “om de … Continue reading →
Een bakkie op the Lady of Avalon
Hindeloopen vanaf de wal
Hamsteren voor Bo?
Eigenlijk had dit blog de sinistere titel “Ziekenhuis regio-record gebroken” kunnen dragen, want het MCL in Leeuwarden heeft bedacht, dat ik 16e in MCL-filiaal Harlingen op de Interne op de stoep sta. Dat heeft twee voordelen: de reistijd is korter vanuit Den Oever én we hebben een goed excuus om naar Pippel … Continue reading →
Wat heeft Sneek met kanoën te maken?
5. De medische molen draait als een malle. De 1e controle-afspraak bij de cardioloog is al doorgebeld voor medio september. Dan kan ik tot die tijd een paar keer mijn arm oppompen en het effect van die dubbele dosis meten. Tenslotte is meten weten, toch? En mijn naam staat netjes … Continue reading →
Super mooi maar o zo giftig!
Deze foto is indrukwekkend mooi, maar heeft een giftige kant. De foto lijkt eigenlijk op mijn huidige situatie. De neuromodulator werkt boven verwachting goed, so far so super good, maar de rest van mijn “apparaat” is “out of order”. Grote tegenstrijdigheid dus. Ik las vandaag (toeval bestaat volgens mij niet) de volgende … Continue reading →
Ronkend op de Spoedhulp
Het gaat perfect met de neuromodulator, maar minder met mij. Ik vond het logisch dat ik een terugslag zou krijgen en trok niet aan de bel. Genoeg binnenkanten van ziekenhuizen gezien, dacht ik, ondanks dat er lieve mensen werken! Maar… sinds de operaties moet Harco 2x per nacht het hele bed afhalen, omdat … Continue reading →
Kook- en lunchploegen op WH20
En dán ontdek je, hoe belangrijk spontane hulp en bezoek is! Complete kookploegen komen opdraven, zelfs met gevulde potten en pannen. Vergezeld van wijn voor Harco en de kookploeg zelf 😉En met dat “dán” bedoel ik de ingrepen rond de neuromodulator en nog zo wat ongeregeldheden daar omheen. De spits wordt … Continue reading →
Muizentrapjes
Weet je nog van vroeger op de kleuterschool? Ja, zó oud ben ik nu. Niks basisschool, maar “gewoon” de kleuterschool. Daar kon ik heel zoet, want dat was ik best wel naast roudouwen op het speelplein buiten, muizentrapjes maken. Ken je deze nog? Met van dat gekleurde papier? Nadat Juf van … Continue reading →
Slimmigheidjes
2. ← Deze print is van de voordeur verwijderd, want de ritssluitingen zitten dicht! Het steriele tijdperk is voorbij. De Sterilliumlucht verlaat langzaam WH20 met de staart tussen haar geurende vleugels. 3. De “lead” heeft nog vele weken nodig om vast te groeien in de ruggenwervel. Dus buigen / bukken/ … Continue reading →
Eindelijk: een gewassen kuif!
2. Volgens mij had Bo een vette glimlach rond haar mond om oma R2-D2 die, met een pluk vet haar dat al drie weken geen water had gezien, boven haar oogjes hing. Nou, daar is aan gewerkt! Broeder Harco komt in’t geweer met Frogtape, schaar en een stapeltje plastic. Dát wat onder de … Continue reading →
MyStim met antenne
Deze R2-D2 is weer thuis. Ik zal niet zeggen “alive and kicking”, maar wel gezapig aanwezig, hoor! Het is niet zo verwonderlijk dat ik nu niet over twee toonbanken tegelijk spring. Tijdens de eerste operatie verdween er al genoeg spul mijn lijf in om beestje buiten de deur te houden. Bovendien … Continue reading →
Lieve mensen op het netvlies: dát helpt!
Bo & Co op ziekenbezoek
R2-D2 tweede keer logeren in MCL
Donderdag de 30ste zijn de hechtingen van de verticale en horizontale snee er uit gehaald. Zó, dat is een verbetering! Maar… toen ik mijn “dagboek” inleverde over de periode na implementatie van de externe neuromodulator, was de beslissing over wel/niet inbouwen op het MCL snel genomen! Ik mag a.s. maandag … Continue reading →
Haarwassen: hoe onbenullig belangrijk
Gekke dingen komen er dan bij kijken, bij zo’n technische R2-D2 operatie als neuromodulatie! Namelijk een verbodsbord voor haarwassen, want de wonden mogen niet nat worden én ik mag mijn hoofd niet achter- of voorover buigen. Ach, denk ik dan, tot vrijdag lukt dat wel. Als wij in Noorwegen wandelen, … Continue reading →
BH = Broeder Harco en R2-D2
3. De techniek van de neuromodulatie werkt, so far! Hartstikke blij mee!!! Maar… dan komt de praktijk… en dát is “werk aan de winkel”. Alles moet dagelijks verschoond en in de Sterillium worden gezet. Harco poetst zich een ongeluk vanwege die “porte ‘d entree”. Sylvia, onze hulp, nam op … Continue reading →
Twee ritssluitingen verder: neuromodulatie
2. De 20ste juni was het dan zover! De eerste van de twee operaties om mijn hersenen te foppen: neuromodulatie. Vlakbij mijn ruggenmerg ← werd deze strip met acht contactpunten ingebouwd. Die strip zorgt er voor dat de zenuwpijn in het aangedane gebied in de hersenen wordt ervaren als milde elektrische pulsen. Minder pijn … Continue reading →
Met BEVER uit de voeten
Terwijl de spannendste Noorwegen-vakantie-blogs nog komen met daarin resultaten van levende bevers (jaaaa, de bekende cliffhanger), is het tijd voor de andere BEVER! Vóór onze onverwachte meivakantie hadden we namelijk geen tijd voor de droge-voeten- schoenenjacht, waarover ik al blogde, zie https://www.nardieshuis.no/2016/04/10/een-klantvriendelijke-bever/ Natuuuuuuuurlijk kregen wij weer natte voeten in Noorwegen en is … Continue reading →
En daar is BEVER weer!
Harco vroeg na mijn MCL-bezoek gisteren of ik oké was. “Natuuuuuuurlijk”, antwoordde ik, “want ik ben bij BEVER in Leeuwarden.” “Zijn we al blut?”, vroeg Harco mij toen via WhatsApp. Ik antwoordde vervolgens: “Nee. Zoooooo chagrijnig ben ik niet, hoor!” Kan ook niet als je zo’n sportieve kerel ← op … Continue reading →
Moderne patiënt
Zó krijgt de moderne patiënt bericht van een op handen zijnde operatie. Het bericht luidt: “Taak: chirurgie met Mebus”. Nu wisten we mondeling gelukkig, dat pijnspecialist/anesthesist Mebus het mes ter hand neemt, anders klinkt het wel erg direct. Via een waarschuwingsmailtje weet ik direct waar ik aan toe ben, nadat ik op … Continue reading →
Ziek er in, gezond er uit?
Dat zou je verwachten, als je behandeld of opgenomen wordt in een ziekenhuis. Zo gezond als een vis er uit! Maar… er is hier enige twijfel gerezen! Die twijfel kwam in eerste instantie uit de mond van de pijnspecialist van het MCL. En toen viel er ineens bij mij een kwartje in mijn … Continue reading →