Fredag den 22. november var det bisettelsen av Marit, besøksvennen min. Hvis en tenker om Marit da er det om røde leppestift og molter! Da jeg kom inn i kirka, stod der en stor rød leppestift ved siden av Marits bildet. Vrijdag de 22ste november was de begrafenis van bezoeksvriendin Marit. Als iemand aan Marit denkt, zie je twee dingen voor je: een rode lippenstift en molter (de beroemde Noorse bes) waar Marit gek op was
Derfor plukket vi molter på Sollia og tok disse til Svelvik for å glede Marit! Jeg viste på forhånd at det ventet meg et stort smil av Marit!
Daarom plukten wij altijd molter voor Marit als we op Sollia waren. Dan wist ik vooraf al, dat ik een mega grote glimlach kadoo kreeg!
Det var en fin bisettelse i Svelviks kirka med blå blomst på kisten, fellessang, minneord og veldig fin e solosanger. Kjente sanger for meg som ”Hildringstimen” av Erik Bye og ”Eg ser” av Bjørn Eidsvåg. Het was een mooi afscheid van Marit in Svelviks kerk. Met blauwe bloemen op haar kist, samenzang en solo optredens, waaronder liedjes die ook in goed ken.
LINK = Hildringstimen av Erik Bye En meget passende sang, fordi Marit bodde lenge langs Drammensfjord. Een passend lied, want Marit woonde lange tijd langs Drammensfjord!
LINK = Eg ser av Bjørn Eidsvåg ”Ik zie dat je moe bent…”
Etterpå var jeg invitert i kirkestua å spise med familien. Og selvfølgelig har de laget alt (god!) mat selv! Det var fint å ha en slik minnestund om Marit. Jeg savner henne, med hennes store smil og alle gode samtaler vi hadde. Daarna was ik uitgenodigd om samen met de familie te eten in de kerkkamer. Heerlijk eten, wat de familie zelf had voorbereid. Vanzelfsprekend als je de geschiedenis van Marit en de beide kinderen kent. Het was een mooie afsluiting van een mooie vriendschap en de fijne gesprekken die Marit en ik hadden. Ik mis haar!
Ik kreeg een bedankje mee met indrukwekkende woorden op een kaart van haar kinderen, schoonzoon en schoondochter.
