1. Deze Noor van vier jaar weet het! Een “hummer”, kreeft, moet minimaal 25 cm zijn. Dan mag je die kreeft eten. Het wordt er ingegoten met de paplepel, deze visserij-kennis!

2. Ik heb het over de kreeftenvangst op Kvitsøy, waar wij o.a. in 2005 met ‘t Spant en 2010 met ARKA! afmeerden. Ik duik opnieuw in ons zeilverleden n.a.v. de serie Glimt av Norge, zie Glimt av Norge Kvitsøy

3. Zo ziet Kvitsøy er tegenwoordig uit. De hummer-vissers verlaten hier op de NRK-film het eiland, dat uit héél véél kleine eilandjes bestaat. Dat maakt de aanvaart uit zuid, west of noord ingewikkeld en zenuwslopend

4. Deze foto maakte ik in 2005 van de west-ingang, nadat we in de haven onze zweetdruppels hadden afgedroogd. We kwamen binnen op een buitengaats waypoint en vervolgens met de kaart en pilot op schoot. Je moet een lichthuisje in lijn varen, dan haaks een ander lichthuisje en… uiteindelijk vaar je de vuurtoren in lijn en ziet het dorp achter de rotsen tevoorschijn komen

5. Zodra de vuurtoren in zicht komt, valt een pak van je hart. De haven van Kvitsøy ligt beschermd, midden tussen alle eilandjes

6. Kvitsøy haven, 2005

7. Het was mooi weer toen wij in 2005 afmeerden. We waren trots op ons zelf, want het was het eerste Noorse eiland dat wij aanliepen. Daarna werd het alleen maar makkelijker! Wel zo goed voor onze zenuwen

8. Kvitsøy moet je ook niet willen aanlopen bij slecht weer! Dit is de westkant bij storm

9. En dit is de noordkant bij slecht weer. Die schuimvlokken spreken voor zich

10. ‘s Nachts lijkt mij ook niet zo verstandig. Tenzij je lokaal Kvitsøy als jouw broekzak kent!

11. De volgende dag gaan wij in 2005 aan de noordkant weer naar buiten

12. Net als de westkant is de noordkant nog een puzzel als je hier voor de eerste keer vaart

13. We kijken achterom naar de noord-ingang. In 2010 varen wij hier met de ARKA! binnen. Bijna door de verkeerde opening, wat de boot op de rotsen zou hebben gezet! De kleinste opening is namelijk het diepst en dat is verwarrend als je komt aanvaren. Die rotsen lijken ook allemaal op elkaar en die rots midden in het vaarwater? Misleidend!

14. In 2010 varen wij de haven van Kvitsøy  binnen met de ARKA! Ook weer in de volle zon. Naast de vuurtoren zie je Radio Rogaland, waar wij destijds dagelijks onze weerberichten van binnen kregen

15. Dit is onze paarse track vanuit de noordkant naar de haven. In 2010 hebben we moderne navigatiemiddelen, naast GPS, kaart en pilot. Je kunt op dit kaartje zien, hoe nauw de noord-ingang tussen de rotsen is

16. De KIM van Jaap en Anneke uit Enkhuizen ligt klaar met koffie en lunch. Super ontvangst!

17. De huizen rond het haventje zijn idyllisch. De vissers verdienen pittig, maar dat mag ook wel! De hummer-visserij begint in september. De stormen óók! O ja, wij wilden de 2e keer met ‘t Spant op Kvitsøy de diesel die wij tankten betalen, maar er was geen havenmeester. We hebben onze naam en adres in een boek opgeschreven en wachten nog steeds op de rekening. Zij liggen daar vast niet wakker van 80 liter

18. Toen ik in 2010 de volgende ochtend mijn hoofd in de kuip naar buiten stak, haalde de buurman zijn kreeftenvangst binnen. Met een vette glimlach! De tweede keer dat wij op Kvitsøy waren, lag er een Nederlandse boot die “spontaan en even” naar Noorwegen zeilde. Ook als eerste Kvitsøy aandeed. Gespreksstof genoeg dus. Zij kregen van de vissers een pot vol met krabben, die wij gezamenlijk aten, uitgerust met een hamer enzo. Geweldige tijden waren dat!

19. In 2010 gaan wij aan de zuidkant de haven uit. Dan hebben we alle openingen bevaren. Achteraf voor de laatste keer in onze zeilgeschiedenis :-‘

20. Voor de laatste keer de vuurtoren achter ons gelaten

21. Toen we deze opening zagen, vroegen wij ons af of we daar met de ARKA! wel door konden? Ja hoor, beetje krapjes, maar het ging

22. En na deze rommelige uitvaart werden wij dik beloond!

23. Op rotsen vol met zeehonden en… een bak met teveel wind richting Tananger. Een rif zat er al snel in! Vast Radio Rogaland niet goed uitgeluisterd!