For første gang gir jeg en mandelnøtt. Voor de 1e keer krijgt hij een amandel
Fest! Han hopper på mine hendene, han vil ha en til! Wat een feest. Hij springt op mijn handen. Hij wil meer!
Nei, ikke flere nøtter for deg! Men er melon godt nok da? Nee, je krijgt geen noten meer! Is meloen goed genoeg? Hij ruikt aan mijn handen, mijn vingers. Hem houd ik niet voor de gek! Maar ik wil niet dat hij ziek wordt!
Met zoveel zorg en liefde kunnen ze niet ziek worden. Prachtig om te zien.
Dank je, Ine. Het is spannend hoor, want die vier moeten gevarieerd eten en uitdagingen aangaan. Iedere dag tellen we zorgvuldig of het er wel vier zijn die rond hobsen. Het verschil tussen de meest actieve twee en de kleinste twee is groot. Die zien we minder en die eten dus ook minder. De meest actieve is een doerak. Die wil in mijn broekzak kruipen, want hij ruikt noten. Springt op mij, draait rondjes, zit op mijn schouder en kijkt mij aan, likt mijn vingers af en bijt er in. Niet hard hoor!