1. Er komt een paar dagen regen en regen over Sollia. Uit onze Solhaug-camping-ervaring met bus en tent, weten we dat er dan hout nodig is. In de hutjes en op de grote stookplaats, waar je met plaid over de knieën en rode wijn bij een lekker vuurtje op kunt warmen als tent-eigenaar. Kortom: wij stellen Mari-Anne voor om het hout op de camping aan te vullen

2. Mari-Anne haalt een grote tas, zodat beneden het hout makkelijker verspreid kan worden over de hutjes.

3. De kar is bijna vol. We kunnen afdalen, Rv27 oversteken en Solhaug-camping voorzien van gehakte houtjes

4. Het “vedbod” is weer mooi gevuld op deze regenachtige vrijdag i Sollia

5. Het karretje is leeg. Ik loop van hut naar hut en vul de houtbakjes naast de kacheltjes. Maar als de bewoner er niet is en de deur zit op slot? Dan leg ik wat blokjes naast de voordeur. Doet mij denken aan havens waar je ‘s morgens wakker wordt met 2 broodjes aan de preekstoel!

6. Deze bewoner is een dagje stappen. Daar leg ik het hout op de stoep. Maar… in de hutjes die (nu) nog niet geboekt zijn? Daar zit “gewoon” de sleutel in!!! Dus ik kan de deur openen en de houtbakjes, hutje voor hutje, vullen. Het zijn leuke hutjes, lekker kneuterig. In één van de hutjes is nu een Zweedse meneer en die begroet mij enthousiast. Hij weet wel, dat hij uit het Vedbod hout kan halen, maar zó afgeleverd bij de deur? Dát vindt hij erg luxe! Mari-Anne komt na afloop van dit “vedbod-project” ons aardbeien, aardbeiensap en room brengen. Super Noors: aardbeien zwemmend in een soepbord met room eten!