1. Zij kijken ons enigszins verbaasd aan, terwijl wij vlak achter Solhaug stoppen bij het volgende bord

2. Hoe vaak reden wij nu langs dit informatiebord over het aangrenzende natuurreservaat?

3. Maar onze pijlen zijn vandaag gericht op Myfallet en Dørfallet. Twee watervallen waar wij het bestaan niet van kenden en op een paar honderd meter in de winter passeerden!

4. Neem van ons maar aan, dat als de Noren op een bord 3,9 km schrijven, dat dit voor ons er 10 betekenen! Want het pad is ruig, oneffen… maar mooi!

5. Onverwacht stuiten we op een kleine nederzetting. Dit is s’winters toch onbereikbaar?

6. Ook hier vliegt de mooie blauwe vlinder weer.

7. Wij willen best de sokken er in zetten, maar zó hard nu ook weer niet!

8. Zeker niet over dit rotsachtige stuk naar Myfallet. Dit moet een oude rivierbedding zijn geweest

9. Na een “krevende” wandeling bereiken we Myfallet. Wát een fantastische waterval, waar we aan de voet onder haar douche kunnen neerstrijken

10. Harco wordt langzaam nat onder deze “imponerende” waterval in al haar eenvoud

11. Myfallet

12. Myfallet’s voet

13. Beetje natter

14. Harco maakt op de terugtocht een bijzondere foto!

15. Van de Fossekall / Lindus cinclus. Deze vogel leeft bij dergelijke watervallen.

16. Op het pad tussen Myfallet en Dørfallet zit deze vogel. Je zou denken aan een mus. Maar zodra hij opvliegt zien wij een fel oranje staart!

17. Zie de oranje staartstukjes. Geen mus dus

18. De 1e bosbes! (die ik zie, want ik ben de bessenspotter van ons twee)

19. We lopen over een plateau richting de volgende waterval. Als je de bordjes gelooft, ben je er in twee stappen. “Noorse wandelbegrippen”! Want het kost ons doorgaans 2x zoveel tijd!!!

20. En wéér komen we langs een deel van onze winterroute, de Trolløypa

21. Tussen het verse mos staan de winterstaken van de Trolløypa. Nu wij naar de dalen en bergen kijken, moeten we een mega-ski-tocht hebben gemaakt tussen twee DNT-hutten!

22. Deze diepe kloof is de voorbode van de Dørfallet (waterval)

23. We zijn te ver gelopen en kijken precies boven op het begin van Dørfallet

24. We lopen met knikkende knieën over een bergpad, zodat we zo goed mogelijk de waterval kunnen zien

25. We zien kwalijke luchten van twee kanten naderen. Wegwezen!!!

26. De kortste weg terug zou over een “myr” zijn. Halverwege keren we, na wat zwemles, héél verstandig om en vervolgen op het droge DNT-pad.

27. En dan begint het te druppen, te regenen, te gieten!

28. Bij Mysætrin lopen we daarom over de steile zandweg naar boven, dat is sneller dan over het bergpad. Zodra het regent zijn wij ineens praktisch!