1. Parkeringsstillatelse Birkebeinerløpet |
2. Vrijdag 9 juni tuf ik van Solhaug naar Gardermoen, om Harco op te pikken. Maar… éérst een stop op Bjerkebæk in Lillehammer. Daar woonde Sigrid Undset, (1882-1949) samen met haar drie kinderen. Zij won in 1928 de Nobelprijs voor de Literatuur voor haar boeken Kristin Lavransdatter en Olav Audunssøn.
Deze boeken, die ook weer in mijn boekenkast prijken (blond, maar ik lees échte boeken), spelen zich af in de middeleeuwen.
In 1911 schreef Sigrid “Jenny”, dat in dat indrukwekkende gezelschap op mijn plank verkeerd.
Ik wil “Fru Marta Oulie”, haar debut, nog scoren. Hoewel… dat laatste woord past niet bij deze schitterende Noorse literatuur!
|
3. Op bovenstaande foto ligt links-boven het parkeerbiljet voor de Birkebeinerløpet.
Mijn tom-tom had mij nét verteld, dat ik voor Bjerkebæk stond.
Twee gele Noren houden mij tegen. Ik mag alleen parkeren met een (gratis) kaartje. Tja, die Noren.
“Maar ik wil helemaal niet lopen! Ik kom voor het huis van Sigrid Undset!”
“Wie?”, vragen zij aan mij.
En dan zie ik uit mijn ooghoeken, dat Bjerkebæk tegenover de P-plaats staat. Ik vertel, wie Sigrid is.
Zó, weer wat Noren voorzien van wat zij als gemiddelde Noor gewoon moeten weten!
Nadat ik de bus parkeer, loop ik lachend langs de parkeerwachter met de woorden: “Ik ga cultuur snuiven bij de buren!”
|
4. De ongeletterde parkeerwachters |
5. Undsets boeken dragen bij aan inzicht in de Noorse identiteit. Ik kijk 50 minuten naar de film over Undsets leven. Vrolijk word je er niet van. Haar leven kent te veel dieptepunten |
6. Ik krijg een rondleiding door de twee huizen, die door een sluis aan elkaar werden verbonden. Sigrid was een natuurmens. Haar tuin was een oase van bloeiende planten |
7. Sigrid had een uitgesproken mening, uitspraken en smaak. De deuren zijn een opvallend blauw. Mooi in deze donkerbruine huizen! |
8. Het huis werd afgescheiden van nieuwsgierige voorbijgangers. Die waren er genoeg, na publicatie van de trilogie Lavransdatter. De dochter van Sigrid was echter zwaar gehandicapt en werd door deze schutting beschermd voor het gegluur |
9. Sigrid vond dat eten op hout bereid beter smaakte dan op een moderne fornuis. Zij bleef op hout koken |
10. Uiteindelijk kwam er een klein elektrisch oventje bij |
11. Nadat Sigrid overleed, woonde haar jongste zoon en diens echtgenote in het huis, waarna het huis als museum kon worden ingericht |
12. Aan deze telefoon hoorde Sigrid in 1928 dat zij de Nobelprijs voor de Literatuur had gewonnen |
13. Iedere deurknop is anders ontworpen door Sigrid. Wél allemaal vogels, natuuuuurlijk! Op de badkamerdeur zit een “eendje” |
14. De sluis tussen de twee huizen. Sigrid kocht het 2e huis, zodat zij zich terug kon trekken om te schrijven. In dit 2e huis schreef zij Lavransdatter en Olav Audunsson i Hestviken |
15. De slaapkamer van Sigrid. Het huis is afgevuld met boeken en nog eens boeken. Sigrid las veel! |
16. De badkamer is een luxe voor die tijd. Een ouderwetse lust voor het oog! |
17. De werkplek met uitzicht op een prachtige tuin en een kamer met meer dan 30 potplanten. Lavransdatter werd overigens geschreven n.a.v. een vakantie met de kinderen op de Rondane! |
18. Bjerkebæk is nog in originele staat. Een bezoek waard! |
19. De jongste zoon verwaarloosde de tuin. Langzamerhand wordt de tuin teruggebracht in originele staat |
20. Er bloeien honderden Vergeet-mij-nietjes. Bij ons zijn deze uitgebloeid. Grappig verschil |
21. Harco zou onmiddellijk op zijn knieën duiken en deze Heermoes er uit rukken |
22. Deze vogels vliegen af en aan onder luid getjilp |
23. Mooi, deze donkerbruine typisch Noorse huizen met grasdak en helder blauwe deuren |
24. Sigrid Undsets leven ging door diepe dalen.
Zij werd van atheïst een katholiek. Daarom moest zij scheiden. Zij voedde de drie kinderen alleen op, maar haar dochter was zwaar gehandicapt en vroeg om veel extra zorg.
Een mooi meisje om te zien, maar zij kon niet zitten, staan, lopen. Zij stierf op jonge leeftijd in 1939.
In 1940 overleed Sigrids moeder. Wel op respectabele leeftijd, maar voor Sigrid een groot verlies.
Sigrid had een uitgesproken mening over Hitler en zijn beleid, in tegenstelling tot Hamsun die pro Hitler was.
Zij vluchtte voor de Duitsers naar Amerika.
In 1940 sneuvelde haar oudste zoon in Noorwegen in een veldslag tegen de Duitsers. Goebbels had haar boeken inmiddels verboden. Haar jongste zoon keerde zich van Sigrid af.
Het werd teveel voor haar. De laatste jaren van haar leven waren zwaar en dat is te zien in haar vermoeide en sombere gezicht.
|
Comments
Sigrid Undset: Kristin Lavransdatter en deurknoppen — No Comments
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>