1. Ik kan Korsberghytta niet bereiken van DNT-hut naar DNT-hut. Deze zijn allemaal gesloten in het villrein-bevalling-seizoen. Alleen Korsberghytta is open, omdat deze hut niet in de looproute van de villrein en elg (moose) ligt. Ik rijd daarom via Kvebergbru naar Dølbekksætran, alwaar ik het pad kan oppikken

2. Deze fraaie, in vol bedrijf zijnde, boerderij hiernaast, ligt bij de Kvebergbru. Die rijd ik op ná het betalen van 50 NOK tol

3. Naast het bakje met de tolformulieren staat deze houtzagerij. Alsof de tijd op dit stukje Noorwegen stil heeft gestaan!

4. Via de tolweg, die door bossen slingert, bereik ik Dølbekksætran. Een fraaie authentieke nederzetting boven in de bergen. Dan is het nog 3-4- uur te voet naar Korsberghytta

5. Deze berg Fjøshøa (1381 m) houd ik de hele klim naar Korsberghytta pal noord achter mij

6. Het eerste stuk loop ik over de weg. Bij deze paal begint het DNT-pad over de fjellet

7. De eerste T’s zijn helder rood, vers geschilderd. Verderop worden de T’s erg vaal en verdwijnen zelfs onder de sneeuw.

8. Het zomerpad loopt gelijk aan de sneeuwroutes op de kaart. De sneeuw is echter in dit gebied nog niet verdwenen (noord helling). Dat betekent, dat ik geen T’s meer kan gebruiken om mij te oriënteren noch een pad heb. Ik verleg mijn koers zolang het kan om de sneeuw heen. Regelmatig een omweg, afgewisseld door een stuk door de sneeuw. Dan doe ik mijn kamasjes aan, want ik kan er kniediep inzakken

9. Deze strook sneeuw ligt door het hele dal. Ik blijf in het verlengde lopen, totdat er een stuk droog is, waar ik zuidwaarts kan lopen

10. Om een idee te geven… hier kan ik het pad écht niet volgen. Het is gevaarlijk om op deze sneeuw omhoog te klauteren

11. Het verbaast mij niet dat Korsberghytta als enige open is in deze regio. Ik kom geen uitwerpselen tegen, behalve deze enige plak. Van vorig jaar. Er zijn alleen maar vogels, geen bomen, amper bloemen. Korsberg ligt in een gebied met pittige weersomstandigheden

12. Ik heb mijn koers naar drogere stukken verlegd en ben blij dat ik hier niet door hoef. Was dat wél zo geweest, dan was ik terug naar de VW-bus gelopen. Verstand gaat voor alles!

13. Van bovenaf ziet het er zo liefelijk uit met twee strak blauwe meren. De sneeuw ligt tussen de bergruggen

14. Deze Sølnsjøhøa ligt aan de westkant van de Korsbergroute. M.b.v. de omringende bergen kon ik mooi koers houden. Op de voorgrond de houten boxen waarin vee wordt verzameld

15. Ik moet vanaf deze paal pal zuidwaarts lopen. Nog een flinke trippel, het laatste stuk stijl omhoog

16. Hier kom ik een vrijwilliger van de DNT tegen, die een paar dagen in de hut is geweest. Later zie ik, dat hij o.a. buitenmuren heeft geschilderd. Ik herken hem! Hij was de timmerman een paar jaar geleden, toen wij op Storgrytdalseter (DNT-hut) waren en er een grotere hut werd gebouwd. Hij wenst mij een fijne wandeling. Ik vind het fijn, dat ik hem ontmoet, want dat betekent dat ik de hut kan bereiken en niet terug hoef vanaf dit punt!

17. Juist, wéér sneeuw. Ik probeer zijn stappen te vinden, dat bespaart mij zoekwerk naar een stevige oversteekplek

18. Het dal voorbij zie ik in de verte twee duidelijk herkenbare DNT-stapels

19. Hahaha, hij is er fraai ingezakt in het volgende dal! Ik schuif een paar meter op en … zak er ook tot mijn knieën in. Er stroomt hier geen water onder door, dus kwaad kan het niet. Leve de kamasjes en de Meindl’s

20. De strook sneeuw loopt van links naar rechts. Omzeilen? Jammer dan! In dit deel stroom wél water onder de sneeuw door vanuit het nog half bevroren meertje. Hier steek ik niet over. Bij twijfel? Terug!

21. Ik zie de twee Korsberghutten en de utendo liggen, maar… hoe kom ik daar? Er liggen twee meren. Uiteindelijk kan ik via de oostkant bij de hut komen, over sneeuw dat op de fjellet ligt

22. Ik ben er! Het kostte mij geen 3 maar 4 uur. Ik was vroeg op pad gegaan, zodat ik nog terug zou kunnen als er teveel sneeuw lag. Dát was gelukkig niet nodig, na wat zigzaggen. De volgende dag terug: dat wordt andere koek! Cliffhanger…