In de blogs over onze voettochten door de Franse en Spaanse Pyreneeën komt zo nu en dan een bergbloem voor.
Soms weet ik de naam er van, soms niet en soms… klopt ie gewoon niet!

De krokussen waar ik over schreef, dat is “Herfststijlloos”, vertelde Frits. Ex-zeilmaat.
Niet dat Frits niet meer zeilt, maar wij niet.

Toen Frits mailde, kraakte het in mijn bovenkamer, want een andere ex-zeilmaat, luisterend naar de naam Christa, noemde in 2015 ook de naam van deze bol. Toch eens wat doen met dat stoffige geheugen van mij 😉

En… Christa zeilt óók nog! Ik reed dinsdag uit het MCL-Harlingen naar huis over de Afsluitdijk en wie zag ik toen? Juist, de Jager. Die lag te dobberen voor de sluis bij Kornwerd na een korte vakantie op Skylge. Ik belde Christa op, want ik zag een vuurpijl op het IJsselmeer. Zij kunnen op hun schip sneller kanaal 16 bellen dan ik via mijn mobiele. Bleek de Marine uitgerukt te zijn voor een oefening, vertelde Christa. Zat ik helemaal voor niets met een lekke hartklep!
Volgens mij moesten ze van hun overjarige vuurpijlen af, want het bleef niet bij die ene!