Op de koffie in Svelvik
2. Harco en ik gaan namelijk om 12 uur naar ByLab via een uitnodiging van Frivilligsentralen. Daar kunnen we onder genot van koffie, cake, fruit enzo kennismaken met andere zielen in Svelvik. Nieuwkomers en oudgedienden. Ik kreeg van twee kanten een herinnering met de vraag “of wij willen komen?”.Toevallig vroeg Anneke gisteren, hoe het gaat met onze integratie? Voor Harco loopt dit overwegend via AVINOR en voor mij via Frivilligsentralen, als afwashulp en besøksvenn en bijvoorbeeld het diner met vluchtelingen die in Svelvik wonen en nu dan de ontmoeting in ByLab. De schoenen zijn gepoetst, pa! |
Oooh gossie, we zijn met t zelfde sol overgoten!
Onze mannen hoeven nooit schoenen te poetsen!😜
Klopt! Ze glommen als nieuw! Wat ik nu nog moet leren is taart bakken als een Noor! Wat een heerlijk gebak stond er klaar in Bylab. Jong en oud druppelt binnen, ploft op de bank of in een stoel met een bakje koffie en een stuk taart. Keuze genoeg en niemand kijkt er van op, dat je een 2e of 3e keer je bordje laadt… dat wordt weer kilometers skiën….
Wel leuk om te doen, bij de vrijwilligerscentrale. Gelijk gaat de integratie in, in dat wonderlijke Noorwegen.
Het gaat via Frivilligsentralen (die laatste “en” zijn de Nederlandse “de”) sneller dan wij hadden gedroomd. Vandaag samen gelunsd in Bylab (een afdeling elders in het centrum) en daar kreeg ik (Harco behoort tot het werkvolk) een nieuwe uitnodiging: volgende week dinsdag vluchtelingen ontmoeten in het Rode Kruis-gebouw. Het Rode Kruis heeft in Noorwegen een heel andere functie dan in Nederland! De besøksvenn die ik heb, komt via de Frivilligsentral, maar dat had net zo goed via het Rode Kruis kunnen zijn. Met hoogtijdagen is het Rode Kruis ook actief op de fjellet, zoals op Venabygd met Pasen. Dan plukken ze pechgevallen uit de sneeuw met een snowscooter! Maar… op die manier willen wij geen kennismaken met een snowscooter! Afijn, het Rode Kruis ontfermt zich ook over vluchtelingen, zoals hulp bij de integratie.