Dromer verkoopt Yngling
Yngling
Ik geef het op, Yngling te koop
Prijs: 14.000 Noorse kronen
Omschrijving
Een paar jaar geleden, precies een jaar voordat mijn Deense echtgenote kind nummer drie uitperste, voelde ik voor de eerste keer in een paar jaar op rij, een vleug van wat ruimte en optimisme.
Nachtbraken waren weer slaapnachten geworden en mijn door stress geïnduceerde haarverlies was gestopt.
Een avond, nadat ik door het hele Internet had gesurft, met mijn hoofd op een bedkussen, eindigde mijn droom zoals gewoonlijk op FINN.NO.
En precies op dat moment voelde ik mij als een vogel in de wind op open zee of als een tochtige garnaal, helemaal in Rørvig op een parel van een eiland in Sjælland, Denemarken.
Yngling, mijn oude droom, werd in mijn zoekveld tentoongespreid, en 1,2,3 veranderde mijn scherm in hoop, zon, zeil en huttenboten die op hellingen liggen.
Het duurde niet lang voordat de koop een feit was.
Toen wist ik nog niet over het parallelle plan, á la kind nummer drie, die binnenkort in een Deens lepeltje-lepeltje naast mij zou liggen…..
De zomer kwam en de boot werd door Fredrikstads-vaarwater versleept in een mist zó dik, dat zelfs Siv Jensen (Noorse politicus) het niet voor elkaar zou hebben gekregen om die weg te kletsen.
Maar, we kwamen uiteindelijk vooruit.
De eerste zomer bood vier sprankelende zeiltochten aan:
- Verslepen naar de hut;
- Zeilkennismaking voor de kinderen (die eindige met twee keer over-hun-nek-gaan over jassen, jajaja, en over de reling);
- Een echte zeiltocht met mijn broer (lichte beroering van de bodem (geen schade, rustig gebleven, geeeeeeeen schade) tijdens de ronding van Hanko´s prestigieuze landtong: Noordkaap). Mijn tip aan jou, mijn mededromers, is: blijf ten noorden en de walkant van die staak!
- Verslepen naar de winterplek, de werf genaamd.
De volgende twee jaren verliepen zoals beschreven. Slaapnachten veranderden weer opnieuw in wakkernachten. Twee werden er drie.
De Yngling siert daarom een paar jaar de wal in de Marina. Liefdevol poets, onderhoud en bescherm ik de boot, die op verschillende manieren mijn binnenste ik, vrijheid, rust en de hypnotiserende kracht van golven symboliseert.
In januari 2017 ga ik voor de eerste keer in tien jaar alpineskiën. Mijn twee oudsten kijken met bewondering naar hun vader. Jongste spruit (“minstemann” in het Noors) is thuis met moeder.
Ik besluit om hun een demo te geven en ga de helling op de skipiste af – die gemaakt is voor kinderen en toeristen.
In een geweldige mooie bocht naar rechts verlies ik controle en vermorzel mijn linker knie.
Alles gaat in rook op.
Veertien dagen later heeft mijn toenmalige werkgever een onverwacht ontslag voor mij in petto.
Ergens midden in deze periode ontwikkelt deze advertentie zich in mijn hoofd. En hier is ie dus. De nederlaag is een feit.
De digitale grafsteen van mijn dromen. Deze FINN-advertentie is het bewijs van een volledige en gehele capitulatie.
Ik verkoop daarom – met een bezwaard hart – de Yngling aan een andere goedgelovige sufferd op deze aardkloot, die er van droomt om in zonsondergang twee pilsjes, die aan een snoer bungelen vanaf de achtersteven van deze godin van een zeilboot, koud te houden.
Onder voorbehoud van wat er ontbreekt in dit deel van mijn levensgeschiedenis.
(daarna opsomming van de uitrusting, waarbij hij het touwwerk omschrijft “ als geschikt voor hobbygebruik” en hij biedt nog een gratis 30 dagen verzekering aan)
De Yngling is verkocht.
Prachtig verhaal!!!
Deed mij sterk denken aan de Spanker! Die stond maar in dat houtstek en dan wordt ie verkocht. Pas jaren later denk je: “Was toch erg leuk geweest, als die Spanker nog in de familie was gebleven”. Maar ja, dat onderhoud….