Met løype voor de deur ski´s op de nek
 1. Zaterdag de 19e januari kijken wij naar buiten en zien een løype in onze voortuin! |
 2. De løype loopt richting Svelvik en verder. We gaan naar parkeerterrein Skalland, want ik had bij Skisporet een verse løype boven Svelvik gezien. Kunnen we vanaf weg 319 mooi zien hoe serieus onze thuis-løype er uit ziet |
 3. Bij Skalland is een mooie lysløype. We maken een rondje en dan? Dan verdwijnen wij te ski de bergen in. Op zoek naar die løype van Skisporet. Nou…. dát wordt zweten! Gelukkig zag deze meneer ons nog op tijd! |
 4. Er is een idioot ons voor gegaan, dus we hebben een skispoor en rupsbandsporen. Maar løype? Ploeteren! |
 5. Het dorpswater bevriest blijkbaar niet |
 6. Dat is niet eerlijk! Zij heeft een trekhond en is bovendien verstandig, want een paar tellen later komt zij terug |
 7. We komen een Noor tegen die net als wij “het rondje wil maken, maar of het lukt? Maar jullie zijn tenminste met zijn tweeën.” Wat zal het fantastisch zijn als alle løypes boven Selvik en Svelvik getrokken én gekoppeld kunnen worden. Maart, april? |
 8. Wij maken dankbaar gebruik van het spoor van onze gestoorde ski-collega. Want gestoord moet je zijn, als er in het dorp zo´n mooie løype is getrokken! |
 9. Op deze tocht gaan de ski´s regelmatig af. Te stenig, te steil omhoog of omlaag, te weinig plug-of fiskebein-ruimte. Ski´s op de schouders en sjouwen! |
 10. Het pad naar de Rode Kors-hut is gemerkt met gele Swix tape. Wij slaan rechts af, want onze collega- Noor vertelt dat de hut helemaal niet open is, zoals een andere Noor mij gisteren vertelde |
 11. Niet dus, naar Rode Kors-hytta of de Tårnet. Zó gestoord zijn wij nu ook weer niet |
 12. Ski´s af, onder, af en weer onder. Gemopper van twee kanten, want verijsde sneeuw gaat in het kliksysteem zitten en krijg je de skischoenen niet vast. Mopper, mopper |
 13. De aanhouders winnen! Een blik op zowel het Drammensfjord als het Oslofjord |
 14. Waar zijn wij aan begonnen-blik |
 15. Prachtige omgeving, tussen de struiken door te ski, kijk, dat is nog eens wat anders! |
 16. Op de vraag van Ina of wij bang zijn om te verdwalen? De bordjes vliegen ons om de oren! |
 17. We zijn nu 6 km van Skalland verwijderd. Terug is geen optie |
 18. Met skiløypes dreigen? Kunnen jullie wel? Vanaf hier kun je bij genoeg løypes naar de route die ik gisteren liep boven Selvik, zie Suluvann |
 19. We hebben hem gevonden! De løype die ons beloofd is. Eerst toddy en brood-tijd! Dan is Harco ook wat lichter beladen 😉 |
 20. Hahaha. Die løypes trekken ze toch niet met de hand? Dit is zo´n vrijwilliger, waar Noorwegen van aan elkaar hangt. Aan het einde van de løype boven ligt rommelige sneeuw. Daar gaat hij mee aan de slag. We kletsen gezellig bij |
 21. Er moet écht meer sneeuw vallen om het løypetraject door te trekken over de bergkammen. De Noorse vrijwilliger vindt ons dapper, dat we over de bergkammen zijn gekomen. “Ook te voet, hoor!”, vertellen wij hem. Nou, dat snapt hij wel met die puinhoop-sneeuw boven |
 22. Dit is een verwijzing naar Svanevannet, het gebied tussen Svelvik en Selvik. Wat zal het hier fantastisch zijn als er meer sneeuw ligt! |
 23. Op de parkeerplaats bij Skalland puffen we uit onder de volle maan die gevangen is door stroomdraden |
 24. Dit is de getrokken løype in het geel van Skisporet.no. Die hebben wij aan het begin op een haar na gemist… |
 25. Kijk maar. Wij beginnen aan de lysløype, paars, rechtsonder. Daarna duiken wij het bos in, recht omhoog. Op het kaartje zie je helemaal boven aan een blauw vlaggetje “begin løype”. Gelukkig op de terugweg, want we waren zo gaar als boter! Dat we de løype gemist hebben? Het laatste stuk naar beneden was helemaal niet getrokken, dus niet herkenbaar als løype. Sterker nog, we hebben daar regelmatig de ski´s uitgedaan. De jongeman met de schop vertelde, dat we “gewoon heen en weer hadden kunnen skiën”. Saai hoor! |
 26. Komen we thuis en wat zien wij? Ook achter ons huis lopen løypes!!! Mocht jij ons zondag missen? Dan zijn we dicht bij huis te ski! |
 27. Het was ruim 11 km, niet eens zo lang, maar de eerste helft was gewoon zwaar! Ik dreef en dat gebeurt niet zo gauw! |
 28. Vanuit de kamer zien we de zon en de maan in actie. Tijd om na te genieten van zo´n mooie skidag! |
|
29. Nagekomen foto´s van onze bostocht van Harco´s mobiele
|
 30. Deze foto geeft een aardig beeld van de klim over het oneffen bospad naar boven |
 31. Blij dat ik boven ben! |
 32. Over de kammen: ski´s uit, aan, uit, aan. Het gaat gelukkig sneeuwen de komende week, want boven Svelvik is het magertjes. De sneeuwdikte is plaatselijk verschillend. Selvik ligt om de hoek, maar de løypes hebben 2x zoveel sneeuw! |
Ha Nardie en Harco,
mooie foto’s hoor van al jullie avonturen in de sneeuw! Dinsdag (= 22 januari) gaat het in Nederland ook sneeuwen – hebben wij hier in de koepelduinen bij Katwijk hopelijk ook even ons eigen “stukje Noorwegen” 🙂
Groetjes, Ilya.
Ha Ilya,
Sneeuw in Nederland! Dat is goed nieuws, want dat is zo lang geleden. Hopelijk blijft de sneeuw liggen en komen de sleetjes uit de schuren! Het klinkt vreemd, maar wij krijgen maandag en dinsdag verse sneeuw en dat is héél welkom. Wij wonen iets te dicht bij het “zout” en sneeuwonderhoud is hard nodig! Wij gaan zo na de koffie de løype voor ons huis verkennen. Super de luxe, in de voortuin. Wij zijn maar bofkonten, vinden wij 🙂
Groetjes van Harco en Nardi
Nou-nou-nou, wát een geploeter! Ik blijf erbij: doe mij maar een zwarte plaat ijs, daar zoeven we overheen, wanen ons in de hemel( zie filmpje op mijn Facebook) en toch… om jaloers op te worden, zo prachtig bij jullie!
Wat betreft die natte beeháá: die draag ik al járen niet meer, Thermokleding en wel zes lagen over elkaar, zodat je niet nat wordt!
Suus en Sander hebben er eens met open monden bij staan kijken, toen ik me na het schaatsen uitpelde, dikke pret!!!
Dus advies van je zus: hang die beehaa in de boom en trek een extra Craft shirt eronder, nooit geen last van nattigheid meer!!!
Als je wilt maak ik een filmpje… duur: ongeveer 10 minuten om al die lagen aan te krijgen!
Ondertussen is alle sneeuw helaas verdwenen en ben ik vandaag naar Hillegom getogen alwaar Suus is ingewijd sls welp bij de Scouts!
We hebben ons vanmorgen gebogen over het verschil tussen schaatsen en langlaufen. Er is maar één overeenkomst: beide een wintersport. Daar houdt het op. We kunnen hier zowel schaatsen als å gå på tur (langlaufen). Voor zwarte ijsplaten moet je naar Zweden! Hier kun je schaatsen op geveegde banen. Over meren, maar dan met gebruik van skistokken, want je ziet het ijs niet onder de sneeuw.
De snelheid is niet te vergelijken. Op de schaats is veel sneller. Het oppervlak is horizontaal. Niks heuveltjes op en af. In Nederland ben je afhankelijk van de vorst die het té vaak laat afweten of van schaatsbanen. Flevonice is dan een mooie oplossing! Toch nog buiten!
Wij denken, dat iemand of het liefst schaatst of het liefst langlauft.
Langlaufen is vaak onbemind, omdat het onbekend is bij Nederlanders.
Woorden als “zwaar, ploeteren” vallen al gauw.
Maar een Noor die met ski´s in de wieg is geboren, ervaart dit niet zo. Het is, net als bij schaatsen, een kwestie van techniek. Naast conditie en goede (warme) kleding en Toddy!
Als wij zien hoe Noren een helling oplopen, vergeleken met ons? Een Noor op vergevorderde pensioensleeftijd kan mij makkelijk inhalen. Techniek! Klimmen en dan suizend afdalen maken het langlaufen leuk, uitdagend, steeds weer anders.
Als wij beneden aan een helling staan, denken wij: “Poeh, dat wordt een klim!” en dan valt het juist mee. Omgekeerd: “Dat ziet er uit als een makkie!” is een klim waar je halverwege even op adem komt. Wij hebben nog niet ontdekt waar dat in zit. Kijk, als wij Svartfjellet op lopen, dan vragen wij om een “Poeh, poeh”, maar zo duidelijk is het dus niet altijd.
Nu wij de keus hebben om of te skiën of te schaatsen?
Wij houden van avontuur, steeds andere gebieden, hutten-tochten, de hele winter en dicht bij huis voorhanden, dus ook bij de hut. Maand na maand.
Keus te over op de skies! Door bossen, over meren, over bergen en sneeuwvlaktes.
Vanaf januari komen er steeds meer løypes bij op Skisporet.no of op plaatselijke sites. Die met elkaar worden verboden. En dan hebben wij BC-ski´s, dus kunnen zonder løype ook nog uit de voeten.
Dat kan zelfs simpel dicht bij huis in de weilanden, maar ook op bijv. Venabygdfjellet.
Als wij willen kunnen we oneindig veel kilometers maken in steeds andere gebieden met ander uitzicht en omstandigheden.
Een klimpartij, een afdaling, over meren lekker horizontaal door de diepe sneeuw.
En willen we schaatsen? Dat kan ook te ski! Een aparte techniek. Hebben we andere ski´s voor nodig, want daar zijn onze BC-ski´s te zwaar en lomp voor. Maar… dat is niet te vergelijken met “op een zwarte plaat ijs schaatsen!”
Onze keus is jaren geleden al gemaakt. De schaatsen liggen boven, maar we rennen nog steeds de trap niet op om deze te pakken. Er komt vast een dag dat we geen ski meer kunnen zien en de schaatsen onder binden. Moeten we een eindje rijden, helaas, maar dan kunnen we uit de voeten!
Voor alle Nederlanders hopen we van harte, dat er een Elfstedentocht komt. Dan haal ik mijn Unoxmuts uit de kast en vier dit in Noorwegen te ski in oranje ornaat!
Jouw Noorse zus zit niet op Facebook! Kan dus ook niet op Facebook kijken. Mijn blog kost tijd genoeg. Gelukkig is er recent een nog betere blog-bewaker voor spam geïnstalleerd, dus het mijden van vreemde snuiters gaat nu automatisch. Geen Facebook dus, maar wel mijn dagboek (wat het blog voor mij is) met info wat binnen mijn eigen openbare grenzen past en waar veel mensen van meegenieten.
Die schaatsfilmpjes heb ik natuuuuuuurlijk allemaal gezien via de WhatsApp die jij stuurde. Dus ik mis niks van jouw ijspret! Leuk om ook Sander in sneeuw-actie te zien, met Suus op de slee achter de auto en scheuren maar. Pa deed dat met ons op Flevoland, toen er nog geen verkeer was. Mooie winterherinneringen!
We hebben blijkbaar dezelfde lagen-genen, Ina, want… ik pel, net als Harco, ook laag voor laag uit na het å gå på tur. Ik draag, net als de Noren, wollen kleding. Noren zweren bij échte wol. Ik ben zo allergisch als een deur, maar Merinowol kriebelt niet! Merinowol op Merinowol en als laatste laag 1 of 2 ademende jassen. Nu nog van BEVER, maar merken als Arc´Teryx verkopen ze natuuuuuurlijk ook in Noorwegen. De broeken die we dragen zijn wax-broeken G-1000 van Fjäll Räven. Die kun je voor het schaatsen, zoals jij doet, niet gebruiken. Te lomp! Maar voor å gå på tur zijn deze super. Rekbare delen, ruimte voor de GPS en… na het wassen zet ik de broeken weer opnieuw in de was met een waxblokje en dan instrijken. Ik heb er een apart oud strijkijzer voor, zodat Harco niet met wax op zijn overhemden bij AVINOR binnen huppelt. Ik vind deze broeken niet waterdicht genoeg voor forse regen, maar in sneeuwbuien subliem! Daaronder uiteraard de warme wollen lange onderbroek en als het regent? Hebben we nog ademende regenbroeken die zo zijn gemaakt, dat je deze zelfs aan kunt doen met ski´s aan! De deelbare ritsen lopen over de hele zijkant. Mutsen voor op de schaats of te ski? Dat zijn ook vast niet dezelfde! Ik heb drie verschillende soorten en een doos vol… met en zonder klepels, gevoerd, super dun, super dik, een sjaal die over het hoofd (met/zonder muts) getrokken kan worden, mutsen op binnen- en buitenjassen (die daar weer overheen passen). Handschoenen? Idem dito. O ja… en dan hebben we óók nog winddichte, super dunne jassen en broeken. Die houden de wind tegen en dat scheelt aardig wat graden! Wij vallen buiten de wedstrijdgangers en snelheidsduivels. Dat was met zeilen zo, dat is met langlaufen, lopen in Noorwegen en fietsen ook zo. Gekleed als waggelende beren, naarmate het kouder wordt 😉 Je kunt je vast nog mijn bevroren blauw-zwarte handen en voeten herinneren in Grächen? Met dikke spuiten in mijn bil in een bergkliniek en niet meer naar buiten mogen de rest van de wintersportvakantie? Vorig jaar liep ik op Venabygd bij -28º, zonder bevriezingsverschijnselen. Lompe-Eshuis-beer 😉 Tijdens langere (hutten)tochten nemen we altijd droge reservekleding mee of voor het geval we vast komen te zitten! Ondertussen zitten we vandaag nog steeds achter glas. Er zijn ut-på-tur-grenzen!