1. Vrijdag de 18e januari eerst maar de kaart met de rode streep bloggen, waar die rode luchten van vanmorgen mij naar toe dreven. Suluvann. Bij ons huis aan het Drammensfjord zie je een blauw vlaggetje. Zó ver is het hemelsbreed niet. In de bus 30 minuten van Svelvik naar Selvik en dan het bergpad op = de lichte groene streep noordwaarts

2. Iets meer blauw in het rood dan gisteren

3. “Koud maar mooi”, hoor ik achter mij op de NRK om 19 uur. Dat was het! -11º om te beginnen. In de zon schiet de temp snel omhoog, maar boven in de bergen? Blijven bewegen!

4. Ik rijd over Rv 319  van Svelvik naar Selvik en dan noordwaarts naar Suluvann. Weer een bomvei! Ik moet deze keer mijn pincode van de creditkaart intoetsen. Oi, zweten! 

5. Ik kom door de boom, die vrolijk knippert. Dus die code is boven komen drijven

6. Een verrassende sneeuwweg omhoog. De bus schuift af en toe, want het is niet alleen omhoog. De weg ligt horizontaal gekanteld en grind is niet gestrooid. Die sidebars? Die blijken heel handig!

7. Op de parkeerplaats, die ik vind m.b.v. mijn ski-plattegrond, staan twee auto´s. Dus er moet een løype zijn. Maar waar?

8. Ik ga op mijn bergschoenen op verkenning uit. Haaaa, om de hoek! De ski´s kunnen onder

9. Voordat ik ski-gas geef, werp ik nog een blik op de terugweg. Oi, dat begint lekker. Getordeerd naar beneden. Eerst maar lopen…

10. De brøyter rust uit naast Suluvann

11. De brøyter heeft mooi werk geleverd! Hier komt een Noor op leeftijd mij achterop. We raken aan de klets, natuuuuuurlijk. Hij heeft in Delfzijl gewerkt in de Noorse Norgips fabriek! Hij spreekt “Groningen” feilloos uit. Ik vraag na een poosje of “ik in beweging kan komen, want ik vries vast. Koud!” Hij vertelt, “dat ik niet over meren mag in mijn uppie. De brøytwachter zegt dat het kan, maar ik kan beter wachten tot zaterdag of zondag. Dan zijn er Noren genoeg die ons voorgaan….”

12. Het eerste paaltje is bij de kruising van Toreselva. Daarin stroomt het water uit het hoger op gelegen Toresvann naar Selvik. Naar Røysjø? Dat wordt um niet! Weer een cliffhanger in 1 blog

13. Ik kan hier komende zomer ook mijn benen strekken, net als in het gebied van gisteren boven Sande. De rode pijl wijst mij de weg

14. De route is minder steil en minder wisselvalliger dan gisteren. Prima! De Noor ontmoet een andere Noor met twee honden. Ik groet de mannen en kachel door. Twee mannen gezien, verder blijft het stil, op een heerlijke zon na!

15. Ik weet zeker, als ik met Harco hier was, dat wij dit pad ingeslagen zouden zijn

16. Oi! Vlak voor Toresvann houdt de loype op. Er steken zelfs takken door de sneeuw en het wordt bere steil. Nu snap ik, waarom de Noor mij adviseerde om hetzelfde pad terug te skiën. Niks Røysjø. Die cliffhanger is om zeep

17. Ik ben nieuwsgierig hoe dit pad zich ontwikkelt en loop verder

18. Uiteindelijk kan ik alleen nog in fiskebein verder. Het is welletjes! Ik doe de ski´s uit en loop terug tot er voldoende ruimte komt om in flug af te dalen. Ik schaam mij niet. Verstand zegeviert. Er lopen meer voetstappen van skischoenen…

19. Opnieuw wandelpaden. Zomers kan ik van hier uit zelfs achter ons huis uitkomen!

20. Weer zo´n “samen met Harco-pad”. Ik ski er een eindje in en noteer in mijn bovenkamer: uitdaging!

21. In de zon naar beneden. Af en toe stap ik uit de løype om vaart te minderen. Dat doen er meer, aan de sporen te zien

22. Puur genieten

23. Dat zal Toreselva zijn waar twee bruggetjes over liggen

24. Bijna terug bij Suluvann

25. Aan de andere kant van Suluvann zie ik veel sporen

26. Een enkel dier heeft de oversteek gewaagd

27. Suluvann. Ik ben benieuwd wanneer loypes in dit gebied over de meren worden getrokken. Februari, maart?

28. Terug bij de parkeerplaats. Er komen dus nog veel meer løypes hier boven. Jammie!

29. Ik sta bij de rode stip midden, beetje links. Hemelsbreed ligt Svelvik (met een V!) rechts en ons huis net rechts op de rand de kaart

30. Naast de løype/fiets-paal (jaaaaa, fietspaal), staat de paal voor de zomerpaden

31. Suluvann

32. Ik loop de parkeerplaats over nadat ik de ski´s bij de bus heb gelegd, want er moet toch een løype de andere kant op gaan? De bus staat in de verte moederziel alleen. Dat ben ik ook, koekblik!

33. Verdraaid, om de andere hoek begint de løype naar Trestiklevanna. Langs Gullsmedkollen. Er is mijnbouw in deze regio´s geweest naar goud, zilver en nog meer edelmetalen. Vandaar die naam?

34. Bewijs geleverd. Ik moet mij zelf ernstig toespreken om niet de ski´s op te halen. Weekendboodschappen, kaarsjes aan…. hup, Paparazzi, naar huis!

35. Nu snap ik dat fietssymbool op die paal! Deze jonge Noor heeft een hele vette glimlach voor mij, als hij mijn verbaasde blik ziet. We gaan lachend uit elkaar. De foto is vaag, omdat het busraam beslagen is van de warme toddy, die ik mij zelf altijd gun na een tocht

36. Dan komt er een super Noors plaatje aan op de terugweg langs Fløyta, want!

37. Aan beide kanten hangt een handschoen op de paal die de weg aan geeft. De Noor die ze verloren heeft vindt deze van zelf terug

38. Dat sijpelende water ligt ook onder de sneeuw. Ik rijd in de S van Sport terug

39. De knipperende slagboom gaat weer automatisch open bij vertrek. Super plek, leuke løype! Harcooooooo! (het is zaterdag morgen….)

40. Toch nog ruim 6 km gelopen. Op Venabygd haal ik ook afstanden die 3x langer zijn, maar dat is bekend terrein! En dan ga ik de hele dag. Ik word Noors: even een ommetje te ski en over tot de orde van de dag. Anders gaat het op vakantie lijken 😉

41. Eenmaal thuis leg ik kaarten op het bureau en vergelijk die met de løypes op Skisporet.no. Zie ik toch, dat ze bij Ebbestad (gemeente Svelvik met een V) oranje løypes hebben?! Die zijn vandaag getrokken! Ik leg deze foto klaar voor Harco. We kunnen bijna in onze achtertuin de løype op. Wedden dat later in de winter al deze løypes aan elkaar vast gebrøyt zijn???