Bunad 17. mai 2016, vervolg
 Samen bunad |
Op dinsdag 17. mai gaan we met Marco mee naar de barnetoget in Lunde, zie ook https://www.nardieshuis.no/2016/05/22/grunnlovsdag-17-mai-barnetog-bunad/ Aan het eind van dit blog zien jullie Marco en zijn buurman en buurmeisje. De laatste twee in schitterende bunad! Maar… vergeet vooral niet eerst te kijken naar jong en oud in bunad en alle verschillen in deze bunads! Vandaar dat ik wat details heb verwerkt 🙂 Geniet! |
  |
 |
  |
  |
  |
 Junioren ook in bunad |
  |
   |
  |
  |
 De toekomstige boer |
  |
 |
 |
  |
  |
  |
  |
 Hij wordt predikant later |
 |
 Zwarte knopen |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 Huilend in zo’n mooie Noors gekleurde jurk |
 |
 |
 |
 |
 VW-bus op 17. mai! |
 |
 |
 |
 De jongste in bunad |
 Op weg van de Barnetog naar een zaagklus |
 Eerst nog praten met Marco’s buurman in bunad! |
 Details van buurmans bunad |
 Ferie bunad |
 Buurman vertelt over caramel-boter die uit een vliwgtuig wordt gedropt, zodat kinderen in bunad er in kunnen glijden na de Barnetog |
 Hij probeert ons te overtuigen om ons na het klussen te komen kijken naar de glijpartij |
 Buurmans klapbroek |
 Vader en dochter |
 Kennismaking met Harco |
 Heerlijk, die troste Noren |
 |
Mooi hè, sÃ¥ mange bunader! EtterpÃ¥ zag ik op mijn foto’s uit het dorp dat er meer mannen met dezelfde bunad rondliepen als Per Fredrik (buurman). Daar zal ik nog eens etterspørsel naar doen.
Maar de mannen in dezelfde geboorteregio hebben toch dezelfde bunad? Dus Per kan geen unieke bunad hebben? Zoiets heb ik onthouden van de Spraakreizen naar Noorwegen. Het gezin waar wij logeerden hadden ook hun bunad bij de hand. Hij liet zien dat er erfstukken bij zijn, zoals de zeemleren broek van grootvader op vader op zoon! En het mes. Zoiets zag ik niet in Lunde. Ik vroeg mij later af of de bunader overwegend machinaal gemaakt zijn (beetje té mooi) of dat er toch nog handwerk van “de tante die dergelijke klussen in de winter doet, wanneer bijv. een nichtje of neefje richting communie loopt”.
Hoi Nardi,
Ja, ik weet nog goed dat de man van “vertsfamilien” er een prachtige zeemleren bunadbroek had. Hij trok hem toen nog aan ook vlg mij. Prachtig kledingstuk overigens van de buurman van Marco. Dat maakt de man zeker aantrekkelijk 🙂
En uit mijn herinnering puttend, hadden ze het over een bunad uit een streek en niet van een familie, of het moet één familie zijn in een bepaalde streek.
“Vertsfamilie” was er overigens zeer trots op hun bunad.
Geniet en tot ziens
Christa
Ja, dat herinner ik mij goed! Dat was zeehondenleer. Ik vond dat wat… een paar jaar later kocht ik zelf wanten van zeehondenleer op aanraden van Ã…se. Super warm! Hij vertelde, toen hij zich in de bunad had gehesen, dat de zweetdruppeltjes dan toenamen, want op de 17. mai is het doorgaans zonnig. Warm dus. Het viel ons op, dat de zon véél meer warmte geeft in Noorwegen dan in Nederland!
Hoi Nardi,
Hartelijk dank voor alle foto’s van Noorse bunader. Smullen!
Ik heb altijd begrepen dat je je kleedt in de bunad van de streek waar je vandaan komt/waar je voorouders vandaan komen. Het gaat meestal om de feestkleding, dus kleding voor hoogtijdagen, en niet om de dagelijkse dracht. Er zijn strikte regels voor wat je aan mag en als er iets niet klopt aan je bunad schijn je dat zeker te horen. Vaak bestaan er een paar een beetje van elkaar verschillende varianten van de bunad die uit verschillende perioden stammen, bijvoorbeeld een oude variant van zeg uit de 19e eeuw en wat varianten uit latere periodes in de 20e eeuw. Je mag geen onderdelen uit de verschillende perioden die je mooi vindt combineren, je mag bijvoorbeeld niet het jakje van de bunad uit een oudere periode combineren met de rok van de bunad uit een recentere periode. Ik neem aan dat er wel wat individuele verschillen in de bunader van een en dezelfde streek kunnen zijn in de vorm van brei- en borduurmotieven die per familie overgeleverd worden. Ik zie dat je ook af en toe wat schoenen er op zet. Ik vind het altijd leuk om een paar sneakers onder een bunad uit de zien piepen. Die sneakers zijn qua kleur dan overigens wel vaak weer op de bunad afgestemd, dat dan weer wel. Vroeger hoorde bij een mannenbunad een mes heb ik vorige week tijdens de Noorse conversatie gehoord, maar echte messen mogen om veiligheidsredenen of iets dergelijks niet meer gedragen worden.
Het klopt allemaal: de bunad komt uit de geboortestreek van de drager. In de serie zie je bijv. een vrouwelijke Samen in haar dracht op 17. mai in Lunde. Dat vond ik leuk om te zien in de praktijk!
Klederdracht in ons land werd wél dagelijks gedragen, zoals mijn overgrootmoeder dat deed. Ik had een vriendin in Spakenburg. Zij is van mijn leeftijd en liep altijd in klederdracht. Maar als zij op zomervakantie gingen, dan ging vrienden “als burger”, zoals zij dat mij dan grinnikend vertelde. Onder het kapje kwam geruïneerd haar vandaan. Een hele pronte vrouw in klederdracht. De dracht wisselde bij geboorte, 1e, 2e, 3e rouw, trouwerij, werkdracht, kerkdracht etc. En bij iedere dracht een andere schouderkap en bijpassend mutsje. Zeer kostbaar. De vrouwen van jonger dan ong. 60 jaar, die er nu nog in lopen, doen dit voor PR. Andere categorie.
Terug naar de Noorse klederdracht ter aanvulling op jouw info:
Dat mes wordt nog gedragen, hoor! Ik denk dat dit afhankelijk is van de regio.
Een bunad kan een erfstuk zijn. Dan gaat de dracht over in meerdere generaties. De rok blijkt lang mee te gaan, maar de jakjes niet zo. Dan mag men wel een nieuwe maken, die precies lijkt op de oude.
In de oudere (over-te-erven) bunads zie je bij de mannen vaak zeemleer/leer verwerkt. Dat was om slijtage te vermijden.
In de bunads van vrouwen zitten extra naden verborgen. Een Noor kan de bunad bij geboorte krijgen en dan zie je bij de meisjes die verschillend gekleurde banden onder aan de rok. Die rok groeit dus mee en kan in de breedte worden uitgelegd.
Krijgt de vrouw de bunad echter bij het ter communie gaan, dan zitten er extra naden in de dracht, zodat de rok of jakje kan worden uitgelegd als de vrouw bijv. uitdijt na de bevalling (of vanwege de vele pizza’s die zij eet zoals een gemiddelde Noor).
Vele bunads worden tegenwoordig niet meer gemaakt door “tante” die er jaren op ploetert, maar door professionele naaisters. Het valt mij op, dat de bunads er “gelikt” uit kunnen zien en zó op elkaar lijkend! Geen scheef steekje te vinden. Maar mooi blijft ook de professioneel gemaakte, hoewel… peperduur!
De buurman van Marco was bere trots op de bunad van zijn dochter die zij bij haar communie kreeg. Bunad past ook bij de Noren. Wát een trots volk!!!
Hoi Marco,
Mocht je dit berichtje lezen, heel erg bedankt voor je blog en heel veel plezier in je nieuwe huis toegewenst.