1. Na de zondagse wandeling naar Grunnane vóór ons huis, lopen we door achter nr. 226 en 228 omhoog

2. De buren vertelden namelijk, dat we door het land kunnen lopen en dan een trekkerpad kunnen oppikken naar Blindevann

3. We konden er ons niets bij voorstellen, maar verdraaid! Er loopt een pad naar boven langs Sukkerertkollen

4. Sukkerertkollen ligt nog steeds te blakeren in de winterzon

5. Paparazzi is ook mee, met rode appelwangen

6. We zijn duidelijk niet alleen in het bos. Verse sporen kruisen ons pad

7. Achter ons het Drammensfjord

8. Alsof ik in de startblokken sta. Gestruikeld over een sneeuwvlok 😉

9. Harco stijgt op

10. Overal sijpelen beekje langs en over het pad

11. Rits voor rits gaat open. Het is een stevige klim door de sneeuw

12. Gaan we terug of…? We komen aan het begin van het pad een Noor tegen, die ons verteld dat we eenmaal boven, op het Blindevann neerkijken. 

13. We sjouwen door en horen een machine aankomen

14. De brøyter! We schieten als de hazen de diepe sneeuw in naast het pad, want de brøyter zal ons niet gezien hebben

15. We vragen ons af, wat hier eigenlijk te brøyten valt? Een vraag die nog open staat

16. De brøyter duikt het hoekje om, wij sjouwen verder omhoog

17. Tussen de bomen door zien we Blindevann schemeren. Blindevann voorziet regio Svelvik van vers water

18. Over de top lopen stroomdraden

19.

20. Als de vorst aanhoudt, bevriest dit bergmeer. De Noor vertelt ons, dat je er perfect kunt schaatsen. Bijzonder, zo hoog tussen de bomen!

21. We zijn blij dat we ons luie zweet uit onze lijven hebben gelopen!

22. Anders hadden we hier niet op neer kunnen kijken

23. De batterijen van de GPS zijn leeg. Ik kleur de route eenmaal thuis in, zie horizontale rode streep tussen de blauwe kruisjes

24. We lopen terug, terwijl de zon nog op de bergbeekjes schijnt

25. We springen een héle gróte rivier over 😉 Wel lekker trouwens, met die laarzen, kunnen we zo door het water stappen

26. Sukkerertkollen ligt nog in de zon, maar dat zal niet lang meer duren

27. Er is nét gebrøyt. Dit is wel een hele verse collega-wandelaar. Lynx? Vos?

28. Alleen zijn we in ieder geval niet!

29.

30. De stokken staan thuis, natuuuuuurlijk. Ik leen er een uit het bos

31. Door de “achtertuin” van onze huisbaas

32. Ik hoor Harco mompelen, dat zijn laarzen nat zijn. Er ploft af en toe sneeuw in. Dat krijg je als je door een niet gebrøyt weiland banjert!

33. We ploffen thuis neer op de bank en wie zien wij daar? Die sportieve kersverse Noorse vader die Strømmveien over rent. Met Noorse baby, uiteraard