1. We vragen aan buurman Tom waar we de bulten papier en bubbeltjesplastic naar toe kunnen brengen? Dat is op het Gjenvinningsstasjon oftewel het recyclepunt. Dat is twee middagen per week open op de Eikveien in Svelvik

2. Tom adviseert om dan door te rijden tot de p-plaats boven Ebbestad waar vanaf wij kunnen wandelen. Dit opgerolde plastic wordt niet weggegooid, maar beschermt de fruitbomen tegen té koude temperaturen

3. Terwijl wij tussen de fruitbomen door naar boven rijden, bedenken wij ons, dat dit onze eerste “tur” wordt en dat wij dus nooit meer sacherijnig (sur) kunnen worden 😉

4. De schuren van de fruitkwekers in deze omgeving zijn mega groot

5. In dit kleine, bevroren meertje tussen een aantal fruitkwekers staat dat het privéwater is. Gats, wat sneu

6. Blijkbaar wordt er gevist in de bergmeren. Je kunt hier een visvergunning regelen

7. Voordat jij je afvraagt waar wij nu zitten? Links zie je de rode route west van Svelvik. Middenin is het Drammenfjord, rechts het Oslofjord

8. Daar gaan wij dan vanaf p-plaats Skalland

9. De lokale wandelvereniging heeft routes uitgezet. Wij kunnen voorlopig uit de voeten!

10. Het pad naar boven is een fraaie ijsbaan

11. De elfjes zijn alvast met kerstreces

12. Het Hellumvatnet is bevroren

13. Niet zo groot als het Veluwemeer, Ina, maar ijs is ijs!

14. Om het hoekje is het nog verrassend groot. Moet je wel beentje-over kunnen. Voor mij een oeps-geval

15. Wij lopen door naar het Utsikt

16. Daardoor komen wij langs de BOS-hytta: Berger og Svelvik-o-lag

17. Springen als een gek, maar Harco krijgt geen natte voeten

18. Helemaal vrolijk na zijn springpartij

19. Mooi laagje ijs

20. Wij slaan af naar Utsikten

21. Overal groeit helder groen sterrenmos

22. Er is tenminste één Eland in de buurt

23. Bijna bij het uitzichtpunt

24. Een toerboekhbusje, een pamflet en een nieuwe wegwijzer

25. Het pamflet vertelt ons dat wij een app kunnen laden met fraaie routes. “Det beste utelivet finner du i naturen!” M.a.w. strek je benen, ga op pad voor het beste buitenleven

26. We kijken hier uit op Bokerøya, dat vlak bij ons huis ligt

27. Dit is de zandafgraving bij Verket, tegenover Svelvik, alwaar die 5-minuten-pont oversteekt en vrachtschepen naar Drammen tussendoor wurmen

28. Svelvik rechtsmidden. Op Verket linksmidden staan ook woonhuizen

29. De noordelijke kant van Svelvik, linksmidden

30. Tegenover het haventje op Bokerøya, aan de overkant van het Drammenfjord, ligt rechtsmidden Holmsbu

31. Harco is met een serieuze zaak bezig: het invullen van het routeboek dat wij uit het busje hebben gevist

32. Haaaa, ik kan inzoomen op de kerk van Hurum, dat bij Klokkarstua ligt en waar Harco straks dagelijks langs rijdt op weg naar Avinor, nadat hij op de pont heeft gestaan

33. Vanaf het hoogste punt nog een keer het noordelijke deel van Svelvik

34. Svelvik centrum. Je ziet dat de vaarroute door het Drammen helemaal van de oostkant naar de westkant loopt, hier vlak langs het dorp

35. Boven prachtig bevroren natuur

36. We lopen door naar Jordbærtjern. Plat vertaalt “de aardbeienvijver”. Rare jongens die Noren 😉

37. Nog een hut boven. In vervallen staat, maar ze zijn um aan´t opknappen

38. Op de GPS-kaart heb ik het de gele hut genoemd

39. Dat ik zo sip kijk? Dat komt omdat wij geen warme toddy hebben meegenomen, noch Kvikklunsj. Verder vermaak ik mij hier uitstekend!

40. Ik zei toch: “Rare jongens, die Noren?” Midden in het bos op de top

41. Waar “mannen min” zo hard naar toe sjouwt? Nee, niet naar die utendo. Die zit op slot (té dicht bij Oslo). Hij rent naar een fraaie boom. Heeft die tenminste geen dorst meer vandaag 😉

42. Het Drammenfjord, het schiereiland Røyken/Hurum en daar achter het Oslofjord

43. Vollebukta onder Verket en Klokkarstua

44. We wandelen terug langs een klein, weer bevroren, meertje

45. Reken maar dat wij ons hier vermaken! Heuveltje op, heuveltje af. Dit is geen aangelegde trap, hoor! Een afwisselende wandeling

46. Deze holletjes komen we regelmatig tegen. Aan de rijp te zien ademt bosmuizenfamilie warme adem uit

47. Een bevroren rotswand

48. Een laatste blik richting het schiereilandje Krokåsen en Kroksberget, waar wij vanuit huis ook op uitkijken

49. Een mooie wandeling van 5,3 km rond het vriespunt. Die eerste wordt ingelijst in ons geheugen! 🙂 en 🙂