1. Mari-Anne verrast ons met Zalmforel, hjemmelaget elgburgers en hjemmelaget broodjes voor die elandburgers. Die Zalmforel was voortreffelijk! De huisgemaakte elandburgers komen morgen aan de beurt
|
2. Die verwennerij komt precies op het goede moment, want… ondanks dat we onszelf een week rust gunnen, melden zich ontwikkelingen aan.
Vandaag heb ik daarom de Rechtbank in Alkmaar aan de telefoon, de Noorse Ambassade, het Consulair Dienstencentrum van het Ministerie van Buitenlandse Zaken en het Rechtsspraak Servicecentrum.
Volg je mij nog?
Dát is knap 😉
Ga nooooooit emigreren als je niet door taaie kost wilt bijten en denkt: “dat regelt zich wel”.
Als je een vaste baan krijgt in het nieuwe land, zoals Harco, nou, dan is het niet zo ingewikkeld.
Maar als je ook maar iets “buiten het boekje” bent zoals ik? Dan maak je kennis met een bureaucratie, waarbij Nederland en Noorwegen niet voor elkaar onderdoen!
“Dus dat document moet gelegaliseerd worden?
Fysiek naar de Den Haag komen dus? Met het origineel, begrijp ik?
En dan moet er daarna nog iets met een apostille?
Ook fysiek, maar bij de Rechtbank?
En dan mag het document nog in het Noors vertaald worden?
Oooooohhhh, en dan moet ik dat fysiek bij de door-de-rechtbank-erkende vertaler ophalen?
Want dan krijg ik het originele vertaalde document, mét handtekening van de vertaler en een heuse stempel, ter plekke mee?
Oooooohhhhh, en dat moet dan ook gelegaliseerd worden en heeft een apostille (soort stempeltje) nodig?
Dus ik kan beter wachten op die erkende vertaling en dan met een koffer vol met documenten éérst naar Den Haag en dan naar Alkmaar?”
Snap jij nu waarom wij aan zo’n heerlijke vis toe zijn??? |
Gelukkig zien jullie nog de humor van deze geitebrei
Niet altijd hoor! Want toen Harco opnieuw (hij geloofde zijn ogen niet) had uitgerekend dat de invoer van alleen onze VW-bus zo’n 20.000 euro (!!!) gaat kosten?! Zelfde bus, geen dag ouder, zelfde wielen, niks anders… op dát moment was die humor héél ver te zoeken! We gaan er straks maar een paar dagen extra voor sjouwen in de omgeving van Svelvik om dat nare “invoer-bodemloze-put-gevoel” af te schudden!