1. Op 1 augustus vertrekken we van Nesjøen om uiteindelijk te eindigen in Finnkoisjøen. Een kort blog, alvast een voorproefje van een fantastische dag!

2. We hadden hier langer kunnen blijven om ons met een boot naar de noordkant te laten overvaren, om dan 23 km terug te lopen. Maar het stuwmeer Sylsjön bekijken lokte óók. De weg naar Sylsjön is adembenemend

3. Rendieren hebben blijkbaar behoefte om op de uitkijk te staan

4. Uitgeknipt uit de vorige foto

5. Dit is het kleine Noorse stuwmeer waar wij te voet op de 31ste juli langs kwamen, om daarna om te keren bij de Zweedse grens

6. Moeder en kalf staan op het laatste stukje Noors grondgebied

7. Dit is een grensgevalletje

8. Skardsfjella richting Sylsjön

9. In dit gebied is het moerassig en gevuld met bergmeertjes. Wij liepen hier de 31ste juli met onze super hoge bergschoenen en hadden kamasjes bij ons

10. We rijden de grens over om de dam van Sylsjön over te lopen. Dat is nog een rood-gemerkt pad. De krachtcentrale is Noors! Blijkbaar is er een afspraak tussen de Noren en de Zweden over het opwekken van elektriciteit rond het grensgebied

11. Harco werpt zijn blik op Zweden, waarna wij terug rijden naar Noors grondgebied

12. Op weg naar Henfallet staat een vliegvisser noord van Mobrua, Hij moet er om lachen dat ik foto’s van hem maak

13. Fraaie fjell-bloem. Bakkesøte oftewel Gentianella campestris

14. In de verte ligt het dorp Ås tussen de opvallende groene weiden. Het is hier nog groen en redelijk nat, vergeleken met de Rondane

15. Op weg naar Trøndelags hoogste waterval, passeren we alvast een voorproefje

16. Oude boerenschuren, weidegrond, bossen

17. Het parkeren bij Henfallet kost tijd, want deze dieplader moet een caterpillar afladen. Precies vóór de oprit van de p-plaats, de sufferd. Dat kleine meisje? Dat moet naar het toilet en daarna langs die grooooooote banden. Ze vindt het doodeng!

18. De caterpillar is er af, de dieplader moet draaien. Wij wachten geduldig en maken een praatje met de moeder van het meisje, dat hier is om bosbessen te plukken. Die heeft die waterval vaak genoeg gezien

19. Henfallet, blijkbaar redelijk tam. Voor de woeste versie moet je hier in het voorjaar zijn

20. Vlak voordat wij noordwaarts naar Finnkoisjøen rijden, komen we in een tentoonstelling over de vreselijk oorlog van Zweden met de Noren terecht. Die was op zijn ergst in de winter van 1718. “Oorlogen waren van de koningen = het volk was altijd de grootste verliezer”. Een gruwelijke veldslag werd geleverd in ons wandelgebied. Zie Karolinerleden

21. We stoppen bij de kerk in Tydal. Deze hoort open te zijn, maar… helaas pindakaas

22. In deze kerk is historie geschreven. Hier vond de eerste verkiezing plaats voor de rijksbijeenkomst in 1814, waarin de Noorse grondwet werd vastgelegd (Grunnlovsdagen, 17 mei)

23. Op weg naar Finnkoisjøen krijgen we nog veel meer te maken met tamme rendieren, zoals met deze sneeuwscooterpaden die door de Sami worden gebruikt. Mari-Anne vertelt, dat de spraak van de Zuid Sami verloren dreigde te gaan, maar inmiddels weer in gebruik is

24. Vlak onder het meer is een mega groot gebied, waar de Sami de tamme rendieren verzamelen binnen houten hekken. Ze weten dan bijv. hoeveel jonkies er geboren zijn en bij welke Sami deze horen. Er is door de NRK ooit een indrukwekkende film van gemaakt, maar die heb ik niet zo 1,2,3 bij de hand, helaas

25. We parkeren de VW-bus op het strand aan het stuwmeer boven in de bergen. Wát een plek en wát een uitzicht!

26.

27. Hoe mooi is dit?

28. Onze buren: heuse duinen. Dit blog en die van 30 en 31 juli krijgen nog een aanvullende “staartje”. Geen verbinding of te druk met wandelen…