59. Met de verrekijker lijkt het op een oude nederzetting
|
60. Voor de afslag naar Haverdalssætera liggen een paar meertjes. De Grimsa stroomt hier niet meer
|
61. Er staan een paar hutten in dit moerassige gebied. Hoeveel muggen plagen daar in een normale zomer?
|
62. Onze afslag 17 km de bergen in. Geen idee hoe ver we kunnen komen. Maar als we niet kunnen lopen, moeten we toch een andere uitdaging zoeken?
|
63. Dit is het oude tolhuis, waar we ooit nog “gewoon” betaalden. Nu staan er op de Grimsdalsvei elektronische tolstations
|
64. Het besneeuwde uitzicht op de andere kant van de E6 richting het plaatsje Dovre, waar Grimsdalsveien eindigt
|
65. Daar gaan we dan, de zandweg op
|
66. In Grønnbakktjønne wordt gevist. We zien hengels voorbij komen
|
67. Het landschap verandert voortdurend van kleur
|
68.
|
69.
|
70. De weg naar Haverdalssæsetera klimt en klimt en daalt ook weer net zo hard
|
71.
|
72.
|
73. Het is hier kouder dan in Sollia!
|
74. Deze Noren vissen in een van de bergmeertjes hier boven met op de achtergrond de leisteen-afgraving
|
75. Leisteenafgraving
|
76. Dat Haverdalssætera ‘s winters dicht is? Dát is niet zo vreemd. Er ligt hier nu nog sneeuw bij al weken zomerse temperaturen
|
77. Nee, dit is geen werkauto, maar een kampeerbus. Die hebben een zéér passende plek gekozen!
|
78. Op heuveltoppen staan vardes. Je kunt hier daaaaaaagen wandelen
|
79. De werkkeet bij de leisteengroeve
|
80. Nog een leien dakje nodig?
|
81. Deze bom naar Haverdalssætera kan dicht. Waarschijnlijk gebeurt dit, zodra de hut een paar maanden sluit
|
82. Genoeg voor héél veel daken
|
83. Een DNT-kruising tussen Haverdalssætera en Grimsdalshytta
|
84. Je zou bijna met een kolenschop naar boven klauteren, zó grauw zijn deze bergen
|
85. Rechts nog sneeuw, links lichtere velden met mossen
|
86. Het zandpad neemt hier een duik. Hopelijk komt er geen andere idioot onze kant op
|
87. Daar ergens onderin ligt de hut
|
88. De ijstijd heeft hier knap wat sporen achtergelaten aan diepe dalen en hoge ruggen
|
89. De VW-bus staat op zijn hoogste stand. We duiken hier weer verder naar beneden. 12% halen we wel
|
90.
|
91. Grijze bergen, groene heuvels
|
92. Daar heeft vast een ijsblokje klem gezeten
|
93. We zijn er bijna!
|
94. De sæter ligt goed verstopt!
|
95.
|
96. Één van de vele wandelpaden
|
97. Wij worden naar beneden gekieperd
|
98. Einddoel bereikt! We zijn hier jaren geleden geweest, maar toen regende het met bakken uit de lucht en liepen we ook nog met de tent, slaapzakken en matrassen… Dit is pure luxe met de VW-bus. We worden nog lui!
|
99.
|
100. De ex utendo met lieve gordijntjes
|
101. We zijn welkom op Haverdalssætera
|
102. Mét Noorse vlag
|
103. In een liefelijke omgeving
|
104. Met koeien. Het kan ook niet uit, als je maar een paar maanden per jaar voor hotel kunt spelen. Dan heb je neveninkomsten nodig
|
105. Harco wacht op wafels met room en jam
|
106. Het oude fornuis
|
107. Iemand hier houdt van bloemen!
|
108. Vanuit Haverdalssætera kun je naar Dørålseter en Høvringen. Flinke tippels
|
109. Dit is het DNT-pad naar Grimsdalshytta. We zijn op dit pad hele duidelijke vangstplekken tegen gekomen, boven op de nauwe top. Geen ontkomen aan voor de stakkers destijds
|
110. Er wordt uitgebreid op Haverdalssætera. Wat een stenen moeten er geruimd, voordat er ook maar iets van de grond komt
|
111. Op de terugweg komen we “levende have” tegen, maar na 111 foto’s is dit blog al veel te lang. Dus… een cliffhanger. Een Eland misschien en een vogel die ons eetbaar vindt?
|
|
Comments
Heenweg naar Haverdalsseter — No Comments
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>