1. Op woensdag de 11e juli kom ik vanuit Galleri Slåen door Folldal en daarna stuit op een bordje Folldal kirke. Ik duik Rv29 af

2. Ik had plannen, maar als ik deze lucht zie? Dan kan ik beter niet op de benenwagen de natuur induiken!

3. Ook bij deze kerk zie je, dat er af en toe een dienst is. Gelukkig staat er, waar en wanneer elders wordt gepreekt

4. Prest Jensen uit 1867 vond deze houten kerk maar niks, maar hij was des te lovender over de omgeving

5. Naast de kerk staat een o-zo-Noors-herkenbare boerderij

6. Deze voordeur is, net als van de Eysteinkyrkja, óók gesloten. Jammer, het altaar is uit 1676. Ik had de koster uit zijn gebouw kunnen slepen met de sleutel, maar die arme ziel heeft het vast ook warm. Ik verveel mij niet, want er zijn twee jongens die als vrijwilliger bloemen water geven. Het is duidelijk dat met water spelen geen straf is. Zelfs niet rond graven

7. Geschiedenis haal je ook van kerkhoven. Een fraai grafijzer met engel aan de voet. Geen naam, geen datum

8. Dit grafijzer vertelt dat Ingeborg en Peder Pedersen hier rusten sinds 1881

9. Vreemd. Graven buiten de kerkgrond. Achter een gesloten hek. Ongewijde grond. Had ik nu die koster maar in zijn kladden gegrepen. Wie weet wist ik dan hoe dit zit

10. Aan de andere kant van de Folldal kerk zit een heerlijke rommelboer

11. En dan schiet ik helemaal vol. Deze man op leeftijd gaat voorzichtig door de knieën en zet nieuwe plantjes op het graf van zijn vrouw. Ineens denk ik: “Nu had ik moeder even willen bellen”. Maar… zij kijkt mee van achter die wolk, op die zonnestralen