1. De tweede trail die wij de regenovergoten 19e mei lopen in Algonquin is de Track and Tower trail

2. We passeren eerst andere trails langs weg 60

3. We lopen de hoofd trail en de side trail naar de Fire Tower. Best stoer in de watermassa die over ons neer daalt. Geen klagen hoor! Dit is onze 1e en laatste regendag in Ontario!

4. Ligt al een poosje zo, kunnen we veilig langs op het blauwe pad

5. De trail begint laag, moerassig

6. Langs meren, waar ze er méér dan genoeg van hebben!

7. In het bos begint meneertje Eekhoorn net aan zijn dennenappel te peuzelen

8. Hij draait zijn lunsj en eet onverstoorbaar verder

9. De wandeling gaat omhoog door bossen, omlaag langs het meer. Afwisseling genoeg

10. Hier zien we voor ‘t eerst resten van de spoorlijn

11. En in alle nattigheid een … >>>

12. Dat die Olympus nog leeft in die regen én deze Great Nothern Loon IJsduiker kan vastleggen? Amazing stroopwafels!

13. Uit de kano stappen a.u.b.!

14. Verstandig om niet voorbij die drijvers te geraken

15. Voor ons ligt er een heerlijke brug

16. We hebben dus geen waterschoenen nodig…

17. De vraag is wie hier ‘t natst is?

18. Weer een moerassig stuk. Het houdt ons wakker en bij de les

19. Het water dondert door de rivier die Cache Lake met Lake of Two Rivers verbindt

20. Niet bepaald bevaarbaar

21. Daar hebben de Canadezen het volgende op gevonden

22. Lachend merkt zij op “dat het wel glad en steil is!”

23. Braaf bungelt het verplichte tonnetje, waar het touwtje met fluitje in zit, achter aan de kano

24. Handig manoeuvreert zij de (tweepersoons!) kano om deze boom heen

25. Je zou bijna uit de druppels concluderen, dat het hier altijd gietert

Het zijn de spijkers die het bordje op zijn plek houden. Waait absoluut nooit meer weg!

27. Verder op komen we nog een kano-ganger tegen. Lachend én doorweekt. Er lopen nog meer mafkezen rond die niet smelten in de regen

28. Deze keer is zijn hoofd de pieneut

29. ‘t Is gewoon druk in’t bos met kanotransport

30. Wij schieten in de lach. Zó Canadees!

31. Wij dubben of we de side trail pakken. Nog meer mijlen in de regen. Ach, nat zijn wij toch al en dan lopen wij de plek mis waar de Toren stond!

32. Het uitzicht op Cache Lake is dampig. Desondanks indrukwekkend. Bedenk hoe dit er uit ziet als het droog en zonnig is!

33. Bij ieder punt kun je toelichtende tekst in de folder lezen

34. Bij een zonnetje vast een hele mooie blauwe streep in helder groen

35. Tijdens de afdaling van de plek waar de Toren stond (om bosbranden n.a.v. vonken uit de treinen te spotten) komen wij resten van de spoorlijn tegen, die zowel in hoger als in lager gelegen delen was aangelegd

36. De rails liepen ook door het meer, te zien aan de stenen bulten

37.

38. Restanten van de bielzen

39. Het kanopad loopt het dal in (droog hoofd, natte voeten), wij klimmen omhoog

40. Hier scheiden onze wegen

41. Gelukkig liggen er weer wortels als traptreden. Het is glibberig

42. Deze oude foto’s laten zien hoe de spoorlijn hier het dal overbrugde

43. Op de plek van deze hoogste watertoren op de onderste foto zijn wij dus geweest. Op de bovenste foto is te zien, dat er flink gehakt is tussen de bergen voor de kortste route 

44. Hier liep spoorlijn ook. Niet zo gek dat er van de vonken makkelijk bosbrand kwam

45. Wij hebben inmiddels ons eigen probleem: ijs

46. Helaas kunnen we geen omweg vinden. Wij glibberen van boom naar boom, terwijl water lokkend onder ons gorgelt

47. Weer beneden in het dal langs het meer. Een stevige, afwisselende tippel!

48. Met regendruppel te over

49. De dal dat is uitgehakt. Er hangt nog ijs langs de wanden

50. Omhoog maar weer

51. Fraaie bloeiers in het bos. Geen idee hoe deze is genoemd voor Linnaeus & Co

52. Als toetje krijgen we nog modderpaden

53. Maak je geen zorgen om onze zieltjes. Wij komen lachend het bos uit >>>

54. Een verzopen, lachende Paparazzi ;-). Op naar Lake Opeongo!