Barmane … de meest verborgen ankerbaai aan de Noorse westkust, tussen Rovær en Fedje.
Het binnenvaren van de baai vergt bloed, zweet en een te hoge bloeddruk.
Het is een nauwe doorgang, waar rotsen ad random in liggen te wachten op een kusmoment met jouw alubakje.
En je vaart daarbij ook nog eens op een blinde rotsmuur af. Kortom: zenuwslopend!
Maar … de zeiler met stalen zenuwen wordt rijkelijk beloond!
Want eenmaal door de opening, ontpopt zich een vrij grote, van alle kanten beschutte baai, waar je aan bak- en stuurboord kunt afmeren.

Nee, geen steiger te bekennen, hoor! Houd je timmersetje bij de hand en meer af op je achteranker.
Wij ontdekten dat het pas goed ging, toen wij aan ons aluminium achteranker nog een kettingvoorloop hadden gemaakt.
Voordat we dit ontdekten, genoten de Noren in 2008 van poging 1, poging 2 en poging 3.
In 2010 kwamen we met dat stukje kettingvoorloop beter beslagen te water!

Nadat we de omgeving verkenden, gooide ik het achteranker uit. Harco stond, met de lijnen om zijn nek en het timmersetje, klaar om aan de wal te gaan.
Ik voer daarna langzaam achteruit terwijl ik de ankerrol wat strakker oprolde en Harco timmerde er lustig op los.

2008 Kaasfondue met pollepel

Op Barmane vergaten we echter dat er ook nog zoiets is als eb en vloed!
In 2008 aten we kaasfondue, dus toen ging dit fenomeen aan ons voorbij.
Maar in 2010 kwamen we van de natte kermis aan boord!
Ons vuurtje, waar Harco met gevaar voor eigen leven hout voor had gesprokkeld, inclusief een pallet, verdween in het water. Het vuur werd al brandend hoger op de rotsen gebracht.

Al goed, eind goed? Nee hoor, want toen ontdekten we, dat de stap naar Arka! te groot was geworden! Zonder natte voeten lukte het niet om aan boord te komen.
Maar… nu bleek die pallet heel handig uit te komen. Juist! Als brug.

En als wij vuurtje stoken om vis te roken, dan blijken we in heuse pyromanen te ontpoppen.
We vergeten bedtijd en blijven hout aanslepen om het vuur aan de praat te houden.
Dat kan op Barmane, want wij lagen er doorgaans in ons uppie.
Een waar feest. Vooral toen de maan over de rotsen scheen.

Het is in Noorwegen zomers ‘s nachts toch al licht, maar nu had iemand de spotlights aangedaan. Hoe laat het is geworden? Geen idee!
Waarschijnlijk een fles Linie Aquavit verder… Je weet wel, die Noorse Aquavit die over de evenaar is geweest.

Kijk ↓ en dan snap je, waarom we na Barmane altijd met een zaag aan boord voeren!

Barmane kaart Algröya tussen Rovaer en Fedje	Blinde aanvaart Barmane
Dicht langs rotsen	Schipper zweet peentjes
Veilig binnen Barmane	Achteranker Barmane
Timmersetje	Roeien door scheren
Harco breekt hout	Gerookte vis van eigen vuur
Vuur bij eb	Harco blijft sprokkelen
Pallet als brug	Maanweerschijn
Vuur bij vloed	Tot diep in de nacht