1. Op de dag dat Sint in Nederland met pakjes strooit, schudt Vrouw Holle haar dekbed uit |
2. Ny snø op Solhaug! |
3. De brøytebil komt het erf van Solhaug oprijden, keert en blaast de sneeuw van de oprit af |
4. Als hij goed zijn best doet, kunnen wij straks twee kerstpakjes naar de JOKER brengen |
5. De sneeuw spuit richting het taluut, met op de voorgrond onze 2e voederplank. Mazzelkonten van vogels! |
6. ‘s Morgens voeren wij echter eerst de gevleugelde vrienden, zoals deze …. |
7. … een deskundige heeft het over Grote Barmsijs, maar daar twijfelen wij aan. Want die krijgt hier té koude pootjes. Ik houd het op een Polarsisik / Carduelis Flavirostris of te wel een Frater, die 11 ondersoorten kent. De vogelkenners mogen mij lek schieten over mijn arrogantie. Kom maar op met een juiste naam, je hebt nog 11 andere kansen uit die familie! Zie “reacties” onder dit blog. Het is dus wél een Grote Barmsijs”, eigenwijze Eshuis |
8. Kijk, hier is geen twijfel over. Een Pyrrhula pyrrhula. Luistert naar de naam Goudvink. Hij houdt mij scherp in de gaten vanaf de voederplank die wij dagelijks voorzien van zaden voor Koolmezen. (Herhaling): gelukkig kan een vogel niet lezen |
9. Ik maak, op het kerstkleed en kerstplacemat, twee kerstpakjes voor Nederland klaar, terwijl Henny zich ontfermt over het vee buiten |
10. Deze Matkop hangt aan een kokosnoot met vetbol er in. Zij hebben hier géén klagen! |
11. Van de lege waxinelichtomhulsels heeft Henny kerststerren geknipt. Die blinkeren nu buiten. En ja, er hangt een glazen Enkhuizer kerstbal, met vuurtoren en bootje er in, voor het raam boven Harco’s rode rozen 🙂 |
12. Met hamer, spijker en super grote vetbol wordt het arsenaal vogelverwennerij uitgebreid |
13. Bij de JOKER lever ik de twee kerstpakjes in, maar… het postagentschap kan mij niet helpen! Meneer JOKER heeft geen formulieren waarin de inhoud kan worden aangemeld. Ik kan naar Koppang, ruim één uur rijden!!! Maak er 1,5 uur van met dit weer, ondanks het piggdekk. Maar… de mazzel is met mij vandaag. De postman komt nét binnen en ik mag meelopen naar de postauto. |
14. Ik moet de waarde van de inhoud opschrijven. Die houd ik lekker laag aan, in de hoop dat de douane de boel niet open maakt. Zó zonde van al het plakband dat ik verkleefd heb. Ik moet contant afrekenen. Meneer Post heeft geen pin, wél een ouderwetse kassa (zwarte doos). Ik ben meteen blut. Openbaar vervoer is goedkoop. Post uit Noorwegen versturen? Geldklopperij, vergelijkbaar met alcohol |
15. Terug van de postleverantie trekken wij de TUBB’s aan en gaan op dennenbomenjacht in de achtertuin van Solhaug |
16. Henny zet de zaagtanden in een boom die onze goedkeuring uiteindelijk kan wegdragen |
17. Die sneeuwschoenen zijn pittig welkom bij die klus. Zelfs met de TUBB’s zakken we ver genoeg weg. Leve de kamasjes |
18. Trots omgezaagd |
19. Kan óók weer van de integratie-bucket list 😉 |
20. Daar gaat ie dan. Jammer voor Joosten Watersport 😉 missen een klein beetje omzet in 2017 |
21. Mooi kerstplaatje naast het besneeuwde dakje in het bos |
22. Op Harco’s TUBB’s mét boom. Helemaal lykkelig 🙂 |
23. Voorbij Mari-Anne’s huis naar de hut |
24. Onder de kerstboom zaag ik een kruis. Ben eigenlijk best handig, al zeg ik het zelluf. Hier vind een intelligent denkproces plaats |
25. Zaagtanden er in en timmeren maar. |
26. Met kruis én boom de hut in. Op Sinterklaasavond. Nog nóóit gedaan op de 5e december. Dat verNoorsen, hè? Gaat van een leien dakje |
27. De VW-bus zat stampvol met kerstspullen. Zoals dit kleedje waar dat fraaie kruis onder verdwijnt. Best zonde toch? |
28. Een erfstuk van moeder. De piek uit haar kleine kerstboompje. O ja, die zat éérst klem tegen het plafond. De boom was té hoog. Dus er ging alsnog een stuk af en ik sloeg het kruis er voor de 2e keer onder. Zó slim ben ik dus ook weer niet… |
29. Nederlandse ledlampjes en kleine Noorse julenissen. Volgende project is het bakken van pepperkakene en die “pynten” met rode en groene glazuur en met gekleurde frummeltjes van suiker. Rood lintje er aan en hangen maar! Daarna komt het pepperkakehus aan de beurt. Steeds meer licht in de donkerste dagen van 2017 |
|
Zou de gekte van de vroege kerstboom uit noorwegen komen, hier staan de eerste al voor sinterklaas. Nou ja, wel gezellig natuurlijk :-). Nu hier graag ook nog een pakje sfeerverhogend sneeuw…
De vroege invoering van de kerstboom en kerstlampjes, heeft te maken met “de donkerste dagen van het jaar vóór kerst”! De noorderlingen hebben behoefte aan extra licht in hun huis. ‘s Morgens is het net zo laat licht hier als thuis, maar ‘s middags is het vroeger donker. Vandaag zelfs rond 15 uur, omdat het een grijze dag was, vol met sneeuw. De Noren beginnen hun huis te “pynten” met Advent, dus 1e december. Héél gewoon hier. Ze hebben geen Sinterklaas die deze kerstversiering in de weg staat. Deze periode heet in Noorwegen “romjul”. Dat is de inleiding van kerst met bakwerk, versieren, kerstetentjes (om alvast te wennen aan al dat lekkers), kerstboom hakken, pepperkakehuset maken enz.
Van Bert Winters op mijn vraag of foto 6 en 7 nu een Barmsijs is?
“Hoi Nardi,
Als je goed kijkt, schemert er nog wel wat rood door het petje. Zal in het winterkleed minder duidelijk zijn dan in het zomerkleed, zal bij vrouwtjes minder duidelijk zijn dan bij mannetjes en bij jonge vogels minder duidelijk dan bij oudere. Rietgors mannetjes lijken in deze tijd van het jaar een bruine kop te hebben, maar onder het bruin zit al het zwart dat straks door slijtage van de toppen van de veren duidelijk zichtbaar wordt. En barmsijs mannetjes nu hebben een roze zweem op de flanken en stuit, maar ik heb ze in de zomer op de grens van Zweden en Noorwegen gezien, zo rood als een Roodmus.
Hoe dan ook een Grote barmsijs. Ze zijn prima winterhard en gaan op trek als het voedsel beperkt wordt. Hiervoor had je overigens niet helemaal naar Noorwegen hoeven te gaan. Ik ving er gisteren nog een paar zo ongeveer in jouw achtertuin (-:
Wat nog de moeite waard is: let eens op de stuit. Mocht deze zuiver wit zijn, dan heb je te maken met een Witstuitbarmsijs (Acanthis hornemanni , in Engels Arctic Redpoll).
Groet, Bert.
Nou, dat geweldige pakketje met twee schaatsjes erin is vandaag aangekomen, terwijl ik in Houten was im samen met collega’s het 25 jarig bestaan van de Nederlandse Vereniging van Reiki Masters te vieren! Het was een bijzondere, blije dag en dan óók nog zo’n superleuk pakketje uit Noorwegen open maken, die je voorzichtig met openmaken, want het is “à la pa’s” vastgeplakt en ingepakt!
Kan ik hier ook een foto delen?
Deze oude schaatsende Elfstedenfanaat vindt ze geweldig!
Tusen tak!
Dat vastplakken kan ik helemaal verantwoorden. Noren zijn nog érger op regeltjes dan de Hollanders. Ja, dat bestaat! Dus die Noren maken alle pakjes richting buitenland open. Nu heb ik de waarde laag gelaten, opgeschreven in het Noors dat het gaat om schaatsjes voor mijn jarige zus en het zó vastgeplakt, dat een gemiddelde Noorse ambtenaar geen puf heeft om dat plakband door te knippen. Hij moet het pakje namelijk onbeschadigd (hahahahahaha) weer inpakken en alsnog doorsturen!