1. Op de 28ste september loop ik via Plaza de la Juventud Alcalá uit, naar Rio Henares. Na alle stadse geneugten wil ik natuur snuiven

2. Wat zou ik zijn zonder bakker? Langs Ronda del Henares, gewoon de rondweg dus, staan kramen met plaatselijke producten. Natuuuuurlijk neem ik een stuk taart mee. Dat wandelt ook zo handig 😉

3. Parque Isla del Colegio is wel het vreemdste park dat ik ooit bewandeld heb! Hard zand en hier dan een rij bomen. De rest is een kale boel. Daar kan ik geen taart in de schaduw eten :-‘)

4. Eigenlijk had ik een fiets willen huren en dan hier naar toe peddelen. Ik had mij er van alles bij voorgesteld, bij dat woord “park”… te voet slof ik er ontchoocheld door heen

5. Rio Henares is ook al niet wat ik verwacht. Er staat gelukkig nog water in, maar dat is bar groen en is het schoon?

6. Langs de rivier wordt gevist. De visser staat op de foto verdekt opgesteld achter de boom

7. Een deel van het wandelpad loopt langs een grote wijk met flats, met 10 of 11 verdiepingen. De verdiepingen op de begane grond zijn voorzien van dikke tralies. Hier krijg ik dat trieste gevoel waarover ik sprak in een vorig blog

8. Há, de Rio Henares zet de vaart er in. Naast mij zitten drie Spanjaarden op klapstoeltjes gezellig bij te praten in de schaduw van een boom

9. Rio Henares

10. Vanaf de Paseo de Henares had ik hier op de fiets de bergen in willen peddelen. Te voet? Na het zien van al die tralies en auto’s waar ruiten uit zijn getikt? Ik durf het niet aan, zo alleen. Bovendien is het inmiddels een “baktemperatuur”!

11. Over fiets gesproken!

12. Hij heeft een beetje ondermaats beet

13. Het is overal kurkdroog. Aan de rand van het park is een klein plasje water. Ik ga op het geluid van kwetterende vogels af. Zij badderen er lustig op los! Dat ga ik straks ook in het hotel doen, want mijn benen zijn grijs van het stof. Dat krijg ik er van, van het verslijten van kilometers en kilometers

14. Op Plaza José de Esproncedo, mondvol, maar dan heb je tenminste een voetballer te pakken, is het 30 graden

15. Ik heb nog heel veel foto’s gemaakt van de fraaie binnenstad van Alcalá, dat zijn cliffhangers 😉 Je moet het nu doen met een waslijn, die op de 5e verdieping is gespannen naar de buurman van het volgende blok. Via een katrol kan de was worden ingehaald. Moet je wél vriendjes zijn met jouw buur!