Professor Eshuis

Zomaar een Nederlands blog. Lekker makkelijk voor mij.
En zomaar professor! Ik moest er hartelijk om lachen, toen ik die dikke envelop uit de brievenbus viste.
Zoonlief heeft net op kosten van zijn universiteit een jaar lang van een sabbatical genoten. Zoonlief kennende zat hij niet stil in dat jaar. Welnee, hij werkte bij zijn vorige universiteit en bracht o.a. ”die schrijft die blijft” in de praktijk.
Net voordat hij terug zou gaan naar zijn universiteit, kreeg hij met nog 25 andere professoren uit de wereld het aanbod om een jaar op zijn vakgebied te werken aan de gerenommeerde universiteit waaraan de naam Einstein is verbonden en Robbert Dijkgraaf de septer heeft gezwaaid.
Uit de vruchtbare hand van zoonlief kwam, tijdens de verhuizing tussen drie universiteiten, weer een leesbaar exemplaar ter tafel, dat hij naar zijn moeder wil sturen. Maar moeder kent inmiddels de vreemde streken van de Noorse douane! Die openen alle pakken en als het iets nieuws is, kan de ontvanger 20% boven op de kostprijs betalen. Invoerrechten of kosten van het openen en dichtplakken van het pakje. Zoiets. Dan sta ik bij het postagentschap met open mond en boze ogen!
Nou, dat heeft zoonlief creatief opgelost! Ik ben een collega prof! En weet je wat dit opleverde?

Ikke tolpliktig / Geen invoerrechten vereist

Zo, hier zit dus een apetrotse moeder met vers leesvoer dat ongehinderd de Noorse grens over kwam.