Venabygdsfjellet er stengt flere dager. Venabygdsfjellet is gesloten ”voor onbestemde tijd”….

Onsdag hadde vi en ‘nesten’ treff på Rv3 mellom Elverum og Atna med to Elg. Forferdelig. Det var allerede en lang dag fra kl. 5, da jeg kjørte Harco til Drammen togstasjonen.
Kl. 18.30 neste treff på Gardermoen og da kjørte vi til Lunden. Over Rv 3, fordi Venabygdsfjellet er stengt. Forferdelig vei, den Rv3! Lastebiler og Elg!!! Så vi hadde en ‘nesten’ treff med to Elg!
På Fv 219 hadde vi virvelstormen med snø som var kastet i lufta.
Kl. 23.30 er vi på Lunden. Heldigvis har Erik brøytet! 

Het was me het ritje wél woensdag! Eerst Harco om 5 uur naar de trein in Drammen gebracht. Hij naar Bodø en ik weer naar huis. Om 18.30 haal ik hem op op Gardermoen luchthaven. Netjes spijkerbanden-tol betaalt om door Oslo te rijden, maar daar ben ik niet geweest! Ernstig ongeluk op de route richting Gardermoen. Andere opties bekeken, maar Oslo tijdens de spits levert dan op de kleinere wegen files op.
Dus… langs Tyrifjorden, 1,5 uur extra, dus 2,5 uur in het donker over een weg vol met bochten en weinig verlichting.
Ik kwam precies om 18.30 op Kiss&Ride, alwaar Harco het stuur overnam. Venabygdsfjellet is afgesloten wegens ”uvær” oftewel: heel veel wind = sneeuwstormen en een weg die volloopt met sneeuw. Dus over weg 3. De beruchte ”vrachtwagen en Elanden-weg”.
De vrachtwagen voor ons had een kerstboom aan licht aan. Die stond ineens vol op de rem en toeteren! Staat er een Eland, inmiddels naast, uitgerekend, mijn raam. De griezel! Op de witte streep. Die beesten zijn groot! Groter dan een paard.
Ik heb hem in vreselijke bewoording, ja gezien zijn omvang moet het een ‘hem’ zijn geweest, verteld dat ie het bos in moest en niet door mijn zijraam!
Nou, hij stond en wij reden verder. Een paar kilometer verder? Ik gil: ”Eland links!!!” Maar Harco was verblind door een tegenliggende vrachtwagen met een Philipsfabriek aan verlichting, dus Harco zag niks meer! Ik wél. Die vrachtwagen toeterde ook weer alsof zijn leven er van af hing. Harco zag nog steeds niks en ik was aan een hartverzakking toe. Weer een mannetje aan de wandel. Die liep gelukkig verder op de witte streep aan de linkse kant van de weg. PPPPPfffffff.
Zo gespannen als een veer 118 km over de 3 van Elverum naar Atna, niet harder dan 60 km/uur, want dan overleef je een aanvaring met een Eland beter.
Tien voetsporen, honderd? Iedere paar meter een paar op de 3, dus fors meer dan honderd potentiële ‘overstekers’! Wil jij ooooooiit Elanden zien? Rijd dan in de schemering over de 3! BINGO!
Afijn, na Atna over de 219 via Mogrenda naar Enden, alwaar hut Lunden ligt. We ruilen het Elanden-risico in voor sneeuw-wervelwinden waardoor we geen hand voor ogen zien.
Om 23.30 rijden we over het door Erik geveegde erf. Super! Nu nog die Elanden van ons netvlies vegen. Zo! Dat was een enerverende woensdag.

Nysnø på torsdag den 9. februar etter at vi er trygd ‘fortøyd’ på Lunden. Op de 9e februari ligt er al weer verse sneeuw, nadat wij veilig afmeerden op Lunden