1. Hvert år må jeg bevise til nederlandske ”statspensjonen” og ”privat pensjonen” min, at jeg fortsatt er i live i Norge. Fordi jeg kan ikke skrike hardt nok at de hører det i Nederland, må jeg til Tinghuset for et stempel og en signatur før jeg sender dokumentene tilbake til Nederland. Ieder jaar moet ik voor de AOW en mijn privé pensioen bewijzen dat ik nog leef. Ik kan namelijk niet zo hard gillen, dat zij dit in Nederland horen. In Noorwegen moet je naar de Rechtbank voor het invullen van de papieren, handtekeningen en stempels. Noren ‘zijn op de regels’, dus het kost tijd, voordat alles is ingevuld en nog eens gecontroleerd. Per dokument kost de grap 30 euro, ex parkeergeld en autokosten. Gelukkig kwamen de verzoeken tegelijk! Vorig jaar kon ik op en neer rijden op twee verschillende dagen. Dus dit jaar is het ‘mats’ 🙂

2. Pga. Koronaen må jeg melder meg i Tinghuset. Det er fort gjort! Ik moet mij vanwege Corona melden in het Gerechtsgebouw. Nou, dat is wél een vluggertje 😉

3. Etter noen uker på Lunden vasker jeg bukser som så må vokses. Fantastisk når det er kaldt og vått. Na een paar weken op Lunden moet ik broeken wassen en opnieuw in de was zetten. Ik zweer bij die broeken bij nat en koud weer!

4. Venn Ruud skal komme til Norge i april eller mai. Han vil vite hvilket veikart han skal kjøpe for Sør-Norge. Så jeg hjelper ham på vei. Jeg anbefaler Freytag&berndt eller Cappellen Damm. Ruud wil in mei of juni op bezoek komen en vraagt welke kaart hij voor zuid Noorwegen kan kopen. Ik geef hem twee merken door, die gedetailleerd zijn en ook bijv. campings laten zien. Dat zijn de kaarten van Freytag&berndt of Cappellen Damm. Hij krijgt het advies de kaart op voorhand te kopen via Internett, want hier liggen deze niet voor het oprapen onderweg! PS: Ja, ik mishandel kaarten, vandaar het elastiek om de rechter kaart. Mishandelen staat voor ‘gebruiken’, op schrijven, aan elkaar plakken met plakband enzo