Onsdag 23. september ser jeg til en livestream begravelse i Nederland. For andre gang i den siste perioden. På stor avstand føler jeg meg i nærheten. Den moderne teknikken skulle implementeres som standard, så folk som kan ikke komme til en begravelse (for gammel, syk, Korona, i utlandet osv.) kan være der. 

Woensdag de 23ste september een live stream begrafenis. De tweede die ik op deze moderne manier vanuit Noorwegen volg.

Vandaag kreeg ik de link naar onderstaande column uit het AD toegestuurd door AM. 
Het was heel bijzonder. Precies zoals Nienke, colomnist bij AD, onderstaand zegt. 
Extra bijzonder, zo op afstand en toch zo dichtbij, terwijl ik in Noorwegen aan de keukentafel zit te snotteren. 
Ik sluit mij aan bij de woorden in de 2e alinea van Nienke. Ik schreef na afloop aan AM: ”

Het is heel bijzonder om zo'n live stream begrafenis te volgen. Eigenlijk zou dit standaard moeten zijn. Voor oude mensen die niet kunnen komen, zieke mensen, mensen die in het buitenland wonen etc.

BRON / LINK =
AD column Livestream begrafenis, Nienke Gorter

Nienke: ‘Het afscheid van tante Len was heel huiselijk, intiem en troostend’

,,Zo’n mooie foto wil ik dan ook wel.’’ Mijn 85-jarige moeder zit naast me en kijkt naar de foto van haar schoonzusje, mijn tante Len. Achter de foto staat de kist met daarop prachtige bloemen. Paars, oranje, groen. Ik vertel mijn moeder zachtjes dat ik al een hele mooie foto van haar heb, maar dat ik er binnenkort nog wel eentje wil maken. Dan worden we stil, de uitvaart begint.

Na drie diensten via een livestream maak ik er nu eentje fysiek mee. Ik had geluk dat ik erbij mocht zijn, want door corona kon maar een beperkt aantal mensen worden uitgenodigd. Wat moet dat enorm moeilijk zijn geweest voor mijn neven en nicht. Wie nodig je uit en wie niet? Gelukkig worden de afscheidsdiensten nu bijna altijd gefilmd en kun je vanuit huis meekijken. Dat is toch echt wel een mooie ontwikkeling die wat mij betreft mag blijven.

Bijzondere sfeer