Friisvegen: Helakskletten
Mandag 21. september skal jeg til Helakskletten på Friisvegen. Marco har fortalt, at det er en fantastisk utsikt på toppen av Helakskletten, som er 1007 m. Men i nærheten av den kletten, kan jeg ikke finne stien opp. Til høyre er en sti, til venstre er en sti, men hvor er den tredje? Jeg er alene og skal ikke i skogen til toppen. Det blåser forferdelig, så vet du hva? Jeg skal til Friisbua. Fortsatt på den svart imponerende Friisvegen, som er alltid vinterstengt.
Maandag de 21ste september rijd ik naar Helakskletten op de Friisvegen. Marco heeft namelijk verteld, dat het uitzicht fantastisch is op de top van 1007 m. Maar als ik al in de buurt van de top ben, kan ik nergens het pad naar boven vinden. Wel naar rechts en naar links. Om nu in mijn uppie door een bos te hobbelen zonder pad? Het poeiert inmiddels pittig, dus ik word zomaar wijs. Ik draai om en rijd verder naar Friisbua. Ook op de Friisvegen, die ‘s winters altijd afgesloten is. Een paar jaar geleden staken wij de weg over te ski, op de tocht van Gråhøgdby (Venabygdfjellet) naar Jammerdalsby. Die tweede (DNT)-hut ligt in de buurt van Friisvegen.
 1. Langs Sollia kirken, Fv 219, til Friisvegen, Fv 385. Ik rijd langs de Sollia kerk op weg 219, naar de Friisvegen, weg 385 |
 2. Friisvegen er alltid vinterstengt. ‘s Winters kun je niet over de Friisvegen naar Ringebu: winter-gesloten |
 3. Marco?! Han skulle til Koppang på sykkelen sin, men nå skal han fra Friisvegen over en bomvei til Koppang og tilbake over Imsdalsveien. 90 km! Heej, dat is Marco!? Hij heeft zijn plannen veranderd. Hij maakt een fietsrond van 90 km naar Koppang vanaf de Friisvegen via twee tolwegen. Ik stop iets verder voor mijn wandeling |
 4. |
 5. Høststien. Het herfstige pad |
 6. Imsdalsvola 1175 m, langs Friisvegen |
 7. En merked sti, men snart er det ikke merked mer. Een rood baken langs het pad, maar die stoppen al snel met hun bestaan |
 8. Imdalsvola |
 9. Utrolig fantastisk uten tekster. Ik kom een paar blanco borden tegen op mijn route. DNT is lang niet geweest… |
 10. Ei hytte til en jeger. Deze hut is duidelijk van een jager. De jacht is een belangrijk ‘ding’ in Noorwegen. Wij vragen ons wel af, of het ‘ding’ niet te groot is geworden. We zien amper wild! |
 11. Stolt som påfugl. Zo trots als een Pauw! |
 12. Skådalen til Helakskletten |
 13. Blanko |
 14. Skilt: Sommersti Helakskletten. På riktig vei! Ik zit op route, nu er een bord hangt: ”zomerpad naar Helakskletten” |
 15. Børtnemyra / moeras |
 16. Så fint for å krysse Børtnemyra som her! Kijk, dat is nog eens service om het moeras over te steken! |
 17. |
 18. Børtnemyra |
 19. En sti til høyre og til venstre, til sæter, men hvor er stien til toppen? Eindelijk een bord, maar naar twee hutten. Niet naar de top. Ik zoek me suf, maar kan het pad niet vinden. Wel op de kaart en mijn Garmin, maar niet in het eggie |
 20. Tilbake dit? Nei, jeg skal tilbake til parkeringsplassen på den andre siden av Skådalen. Langs deze route terug? Laat ik dat maar niet doen, dan moet ik een stuk over de Friisvegen lopen. Niks veilig |
 21. Tilbake / terug |
 22. Børtnemyra + Imsdalsvola 1175 m |
 23. |
 24. Kjempe bra sti 😉 Niet alle paden lopen over rozen… mijn grote hosklossen zijn er tegen bestand |
 25. Før jeg er på Friisbua, passerer jeg Imsdalsvegen, en bomvei. Dit is de tolweg naar Imsdalen, waar dat heerlijke bronwater zijn weg de flessen in vindt. Ik rijd verder naar Friisbua |
 26. |
 27. Til foten av Helakskletten, 4,8 km. Tot de voet van Helakskletten hobbel ik over 4,8 km gevuld met stenen en blanco borden |
 28. Diagram |
Ha, had je zelf niet zin om zo’n gewei mee te nemen naar huis?
Nee, die aandrang voel ik nooit. Vorig jaar kwamen we met Marco te ski, toen we een helling op sjouwden vanaf de Trollløypa, ook een gewei tegen. Daar staat Marco nog zo dolkomisch mee op de foto. Ook niet meegenomen. Bij een hut weghalen? Ondenkbaar! Volgens mij kun je dan nog beter inbreken en met de stereo er van door gaan. Kom de Noren niet aan hun jachttrofeeën…. heilig bezit!
Ga de volgende keer maar weer met de mannen op pad, die wijzen je wel de weg naar de Helakskletten;-) Ik vond hem écht de moeite waard!
Jaja, daar gaat mijn tur-vertrouwen 😉 Gisteren ook al het spoor bijster in aaneenrijgende omgehakte bossen. Geen pad te bekennen en wat op Garmin een pad leek en ook was, heel erg nat en niet de juiste. Thuis heb ik kaarten over elkaar gelegd en nu heb ik de gruves beter in beeld. Volgende keer beter!
Ik heb van de huisarts de puf gekregen, dus als we Helakskletten bestijgen, kan ik beter meekomen. Hoewel er voor dat linker been geen pillen bestaan, maar die stokken compenseren genoeg met spierkracht uit mijn armen. Er is hoop! Uitdagende buckelt list: Blefjell, Helakskletten, te ski på Rondane i vinter?