Mandag 27. juli kjørte vi fra Øksfjord over Fv 882 på E6 til Kvænangen. Der er også en Nord-Troms-museum, som i Storslett (link = https://www.ntrm.no/). Men museet i Kvænangen er lite. Tema i år er ‘Fortellinger fra krigen’. Fordi Kvænangen var den sørligste kommunen i Norge som ble fullstendig nedbrent. Det er så forferdelig trist for å lese om hva flammene har gjort med mennesker, huser, alle fjøs med ku, sau og hest. Alt gått tapt! De måtte evakueres eller ble huleboerne. Museet er ikke stort, men veldig spesielt. Jeg har lest flere bøker om krigen i Norge, om nedbrenningen, men her snakker folk selv. Det er inntrengende! Vi var helt stille da vi kjørte videre.

Maandag de 27e juli rijden wij van Øksfjord over de 882 en de E6 naar Kvænangen. Daar is ook een Nord-Troms-museum, zoals in Storslett (link = https://www.ntrm.no/). Maar het museum in Kvænangen is klein. Het thema van dit jaar is ‘Fortellinger fra krigen’ / Verhalen over de oorlog. Want Kvænangen was het zuidelijkste dorp dat volledig werd platgebrand, toen de Duitsters zich terug trokken. Het is ingrijpend om te lezen wat de vlammen voor gevolgen hadden voor de Noren en hun huizen, de stallen met koeien, schapen en paarden. Alles ging verlorten! Ze moeten evakueren van de Duitsers, maar een aantal vluchtte de bergen in en werden holbewoners tot de bevrijding kwam. Het museum is niet groot, maar heel bijzonder. Ik heb boeken gelezen over de oorlog in Noorwegen en het platbranden vanaf Noord Noorwegen tot Kvænangen, maar hier vertellen de slachtoffers hun eigen verhaal, We waren stil toen we onze reis vervolgden. 

LINK WIKI = Tvangsevakuering og nedbrenningen av Finnmark og Nord-Troms

På vei til Kvænangen. Op weg naar Kvænangen

Piggtråd / prikkeldraad

Op 2 november werden de bewoners gedwongen het huis te verlaten, met alleen datgene meenemen wat gedragen kon worden

Alles was weg, ook het gereedschap. Maar Kristian had deze kast verborgen waar ook de brieven aan Anna uit hun verlovingstijd in zaten. Die kwamen na de oorlog boven water, die wel!

Het vee werd geslacht om de terugtrekkende krijgsmacht te voeden. Niet op een diervriendelijke manier. De Noren jaagden vee de bergen in, in de hoop dat dit vee de slachtpartij zou overleven

Geslacht in Kvænangen

Geslacht in Kvænangen

Toen hij terugkwam uit Zweden zag hij vier paarden lopen. Een van de paarden kwam gallopperend op hem af en legde zijn hoofd over de schouder van zijn baas en het hoofd in zijn hand. Een feest van herkennin tussen baas en paard

454 huizen, 392 stallen, scholen, bruggen en kades gingen verloren, met ook in de vlammen de meeste zaken van cultuurhistorische waarde. De ‘holbewoners’ keken op afstand naar de verbrandingen, maar konden niets uitrichten

Op 8 mei 1945 kwam de bevrijding. Iets later voor degenen die zes maanden in holen hadden geschuild, omdat zij geen contact hadden met de buitenwereld. Zij keerden terug naar de platgebranden percelen

Een krijgsgevangene vertelt over zijn gevangenschap en de ontberingen, terwijl de Duitsers dik aangekleed de krijgsgevangen transporteerden naar de wegen die zij moesten bouwen

Tresko / houten schoen

Nord-Troms-museum i Kvænangen