Alta Canyon
Søndag 26. juli er vi, etter at vi har sett på helleristninger i Alta, på tur til Alta Canyon. Vi kjører fra E45 til Gargiaveien og forbi Gargia Lodge, videre på en grusvei. Vi er forbauset for å se bobiler der oppe på ‘parkeringsplassen’. Vi tenkte ‘det er en kort tur’, men turen var 13,3 km. Nok vind, nok vann og litt regn da vi begynte på turen. Men… imponerende var det!
Zondag de 26ste julie rijden wij voor een wandeling, na de rotstekeningen in Alta, richting Alta Canyon. Via de E45 komen we op Gargiaveien, passeren Gargia Lodge en vervolgen onze weg op een pittig hobbelende zandweg. Tot onze stomme verbazing staan er op de vlakte boven toch nog een paar campers. We dachten een korte wandeling naar de Canyon te maken, maar dat blijkt achteraf 13,3 km te zijn. In genoeg wind en water om te passeren en aan het begin hebben we ook nog regen, terwijl wij alleen maar onze windjasjes mee hebben. Oepsiepoepsie. Maar… het was imponerend!
Achteraf kom ik nogal gehavend uit de wandeling. Ik ben gestoken rond mijn linker oog, dat de volgende dag bijna dicht zit. Nu, vijf dagen later, is de zwelling nog niet weg!
LINK = https://no.wikipedia.org/wiki/Canyon
E45 til/naar Kautokeino
Eibyelva
Skifergruve / Leisteengroeve
Gammelbollo
Gammelbollo
Gammelbollo
Gargia Lodge med skifer-varde. Gargia Lodge met een merkteken van leistenen
Dit skal vi neste gang! Hier moeten we beslist naar terug komen! LINK = Struves Meridianbue
Også til Bæskades! Ook naar Bæskades! LINK = Beskades vegmiljø
Wandeling en langlaufkaart
Snøscooter merke til Samene. Het rode kruis die de Sami kunnen volgen met hun sneeuwscooters
Grusvei til parkeringsplassen. Het zandpad naar de ‘parkeerplaats’
Små oransje merker, høy nok når snøen kommer. Kleine oranje merktekens, die hoog genoeg boven de sneeuw uitkomen
Fjellet til Canyon. Het gebied richting de Canyon
En tysk kvinne som er over 80 år gammel, helt alene… Deze bus is eigendom van een Duitse dame die de 80 moet zijn gepasseerd. Wij passeren haar twee keer op de heen- en terugweg. Zij steekt ook de rivieren over op blote voeten!!!
Merker på fjellet til Samene. Nee, geen kruis op een graf. Het zijn merktekens die de Sami hier gebruiken om hun weg te vinden
Merkene står i en linje. De merktekens staan in één lijn
Turen er ‘middels’. De wandeling is een ‘gemiddelde’ wandeling. LINK = Canyon Sautso UT.NO
Paparazzi på vei. Klipperdiklop
Myr og lite innsjøer. Moerassig en kleine meertjes
Spor etter at de har legget ned plankene. Natte sporen nadat we hier planken hebben gelegd om met droge voeten door het moeras te komen
NW-wind
3,7 km
Regnbue. Regenboog
Vann, myr, myrull. Water, moeras en Wollegras
Luksus! Wat een luxe dat we de moerassen zo kunnen passeren
Men vi skal passere to små elver. Maar we moeten wel twee kleine riviertjes passeren
Uten sko. Zonder schoenen
Vatt,kald og glatt. Nat,koud en glad
Med sko rundt nakken. Ik heb mijn schoenen maar opgeknoopt 😉
Siste kilometer. De laatste kilometers
Vi ser den Canyon i det fjerne. We zien de randen van de Canyon in de verte
0,5 km
Igjen: luksus! Weer een matsgevalletje
Men her har vi ikke luksus. Uten sko igjen… Maar hier moeten de sokken en schoenen weer uit…
Canyon
Canyon
Sopp. Paddenstoel
Jeg holder meg fast på et tre. Ik houd mij vast aan een boom om over de rand te kijken
Jeg tar bilder i lufta. Ik maak foto’s in de lucht. Dat hek? Dat legt eerdaags het loodje!
Canyon og Gammelbollo elva/rivier
Harco gjør det sånn. Harco hurkt om foto’s te maken. Veel verstandiger!
Canyon / Sautso
Nede på Gammelbollo. Beneden is blijkbaar een strandje waar men met een kano kan komen om te pauzeren
Gammelbollo
Tekst om Canyon. Uitleg over de Canyon
Tilbake og to ganger uten sokker og sko, for å passere to elver. Terugweg, waarbij we weer twee keer onze sokken en schoenen uit moeten doen om twee rivieren te passeren
Tilbake / Terug
Nok vann. Genoeg water
Myrull / Wollegras
Igjen på ‘luksus’. Opnieuw op het luxetraject
Torvjord / Veengrond
De (dokker) er på vei med telt. Zij zijn op pad met de tent.
Ha, Gargia Fjellstue! Daar heb ik goede herinneringen aan. Het is een fijne plek om te verblijven en de eigenaren zijn plezierige mensen. Sølvi heeft Huskies voor hondeslederijden. Zij doet onder meer aan de Femund mee. Bij Gargia Fjellstue begint een wandeling naar een brede waterval. In de tijd dat ik er verbleef was die bevroren. Een schitterend en indrukwekkend gezicht, alsof Harry Potter was langsgeweest en de waterval op standje bevroren had gezet. Je kunt er trouwens nog veel meer wandelingen maken.
Maar het was wél een prachtige omgeving naar de canyon. We weten dat jullie genoten moeten hebben, uitgezonderd dan die steek die je hebt opgelopen.