Donderdag met de jongste naar musikssprell van de kerk geweest. Dat is muziek, zang en spel voor kinderen van 1 tot 5 jaar. Moeder kon helaas niet mee, want de middelste spruit kwam ziek uit school. Zat ik daar tussen allemaal ouders, die kleine wurmpjes op schoot hadden. Als er een kleurverschil mogelijk is, is het wel tussen het kleine emigrantje, de Noorse kindjes en mij. Zwart-wit. Een urmpie van een jaar kroop naar ons en begon een studie. Andere kleur, ander haar. Mooie momenten!
De meeste kinderen in Svelvik zijn gewend aan emigranten-kinderen, dus die schonken het nieuwe kindje geen extra aandacht.
En dat kindje? Die straalde van top tot teen! Eindelijk ‘musiekkie’ zoals muziek in haar moederstaal heet.