43. Het regelwerk waar de kanonnen op draaiden is deels nog te zien |
44. |
45. Het licht op Holtskjæra vanaf hogere klimpartij |
46. |
47. Tussen de plaatsen waar de kanonnen stonden zijn loopgraven gemaakt, zoals deze |
48. |
49. Nog een gang. De Duitsers hebben hier flink geklust |
50. |
51. Vader, moeder, baby en drie honden |
52. |
53. Naar de loopgraven lopen keurige trappetjes |
54. Gegraveerde datum is 9/4/1943 |
55. Er is hier nooit gevochten tussen de Duitsers en Noren. Niet zo gek. Het moet een onneembare bastion zijn geweest |
56. Je ziet zelden graffiti op rotsen, want voor een gemiddelde Noor is de natuur heilig. Op dit oorlogsmonument is wel gekladderd |
57. Die staak staat niet voor niets op deze steen, die bij vloed nét onder water ligt |
58. Het bouwwerk gaat maar door en door |
59. Een varde in het water, rode tonnen en een varde op een rots. Wij zijn hier binnendoor gezeild vanaf Larvik naar het Oslofjord. Spannend zeilen met rotspartijen onder water |
60. Paparazzi wordt mobiel vastgelegd, genietend van de zon |
61. Er staat een bord op het verste punt met uitleg waar wat zich bevond |
62. Een ander doorsnee Noors gezin op een officiële feestdag: å gå på tur! |
63. Daar komen kleine Noormannetjes van… |
64. We lopen niet rechtstreeks terug naar de parkeerplaats, maar kuieren een kleiner schiereiland op (rode route rechts op foto 13). Een verrassende wandeling met trappen en bruggetjes |
65. Beetje lastig af en toe met de weelderige natuur |
66. |
67. Een bruggetje over een kloof tussen de rotsen |
68. |
69. Meneer Vink vliegt nieuwsgierig met ons mee |
70. Volgende bruggetje |
71. Die Kwikstaart denkt: “Een hele grote steen voor mijzelluf” |
72. |
73. We zijn nu dichter bij de varde die aangeeft dat je daar op een rots botst |
74. We klauteren tot we aan het eind zijn |
75. Er staan prachtige hutten in dit gebied, maar aan de auto´s te zien, mega duur! |
76. |
77. In deze gele hut, rechts naast het strandje, is een familie verzameld op het terras die zich daar goed vermaken bij een schitterend uitzicht |
78. De volgende Fjordline |
79. Als we geweten hadden, toen we hier zeilden 18 jaar geleden, dat we op een dag in Noorwegen zouden wonen? |
80. Jonathan zit op de uitkijk |
81. Wie gaat harder? Die ene meeuw of die drie waterscooters? |
82. Van Fjordline winnen zij niet, kabaalschoppers! |
83. Terug over de bruggetjes naar de parkeerplaats |
84. Het is een afwisselende en imponerende wandeling over de beide uitlopers van Vesterøya |
85. Langs de weg stoppen we abrupt. We hebben de “Klangstein” gevonden! Ik pak een steen en klop op de verschillende stenen en inderdaad! De Klangstein heeft een afwijkende en prachtige klank! Ik kan er een hele deun op maken! |
86. Links onderaan op de steen zit een ronde uitholling, waar de ronde steen die op de grond ligt, precies in past. Daar heb je waarschijnlijk de beste klank te pakken |
87. De geschiedenis van het eiland en de ijstijd staat beschreven op het brievenbussenhuisje, 9000 jaar geleden… |
88. Even verderop heeft een creatieve, waterminnende geest zich uitgeleefd op de brievenbussen! |
89. We zijn terug in Svelvik, waar de vlag wappert bij de camping die net open is voor het zomerseizoen. Mooie delen van de Kyststi Sandefjord om op terug te kijken! |
|
Daar waar de foto, in het Sandefjord, op de kaart staat, is ook een erg mooi peddelgebied.
Dat zal best, want die scheren zien er mooi beschut uit. Wij zijn er met de boot doorheen gevaren. We moeten toegeven, dat we peentjes hebben gezweet, want er liggen ook rotsen vlak onder water. Met de kano veel veiliger! Voor jullie een super gebied!
Mooi gebied zeg, krijgen al meer zin…
Dreigen? Er zijn twee mogelijkheden. Of jullie komen met de skies deze kant op als er sneeuw ligt of jullie komen onder zeil… Over de weg of door de lucht (luchthaven Sandefjord) kan natuuuuuurlijk ook. Wel vette wandelschoenen meenemen, zodat we jullie door de omgeving kunnen sleuren!