1. Op dinsdag de 26ste staat een deel van Trolløypa op het programma. De hele Trolløypa is 115 km en wordt bijv. gelopen van hut naar hut in 7 dagen. De vlag bij Spidsbergseter wappert aardig, maar de wind neemt af, zegt YR.NO, dus dan is dat zo 😉 |
2. Je kunt de Trolløypa beginnen vanaf Saltashaugen bij Spidsbergseter. Hier kun je het parkeergeld nog in een stalen busje doen. 50 NOK/dag. Harco en ik liepen een paar jaar geleden via Gråhøgdby naar Jammerdalsbu. Dat was die tur waarop wij ernstige blaren opliepen en in deze hut terecht kwamen op Solhaug. Zie Gråhøgdby-Jammerdalsbu en Jammerdalsbu-Spidsbergseter |
3. Tot de splitsing naar Veslefjellet was er nog een spoor in de løype. Daarna had de wind goed zijn best gedaan. Het grootste deel was het “ik worstel en komen wat verder” zonder spoor, terwijl de Trolløypa recent is gebrøyt! |
4. Lillehammer – Sjusjøen |
5. Eerst Brennflya maar, waar je naar DNT-hut Gråhøgdbu kunt afslaan. Die route is beprikt, geen løype (nooit) |
6. Ik heb tenminste gezelschap van een waterige zon |
7. Richting Jammerdalsbu is een streep blauwe lucht in de aanbieding |
8. De splitsing. De Olympus houdt zijn rug recht, die paal heeft wat last van de wind… |
9. De Trolløypa is beprikt. De stokken hebben een lichtgevende band. Geen overbodige luxe, want het kan op deze eindeloze vlaktes pittig spoken! |
10. Prik, prik. Vanaf hier geen spoor meer te bekennen. Lastig op die harde sneeuw! |
11. In de verte gaat een groep met hoog stemvolume. Zo te horen Amerikanen. Die zijn vanaf Veslefjellet op weg naar Spidsbergseter |
12. Mijn route. Heel wit. Ik moet een betere zonnebril kopen! Aan de huidige heb ik niet genoeg met deze witte vlakte |
13. Ik besluit om tot de contouren van Myfallet (hier) te skiën en dan om te keren. Het is écht ploeteren zonder sporen |
14. Nog een stukje verder, om te kijken of ik een betere blik in Myfallet kan werpen |
15. Sneeuwwallen die zich daar ophopen |
16. Nog iets verder, voor nog een betere blik. Nee, ik ben niet zo gauw tevreden… |
17. Dat is beter. Nu kan ik terug naar Saltashaugen |
18. Ha, twee lotgenoten ginder, die rondom Veslefjellet skiën. Die zijn verstandiger. Hoewel, tot ze bij een van de meest steile stukken op de Rondane komen. Daar moeten ze dan tegenop klauteren om het rondje af te maken. Ik wil niet ruilen! |
19. Deze keer geen verloren hondensok, maar een onderhandschoen. Wachtend op zijn eigenaar |
20. Paal bij boom. Ik word nieuwsgierig |
21. De oude wegwijzer van de Trolløypa. Dan weet je dit ook maar weer |
22. De VW-bus wacht trouw op mij bij Saltashaugen |
23. Ik moet eerst Rv27 nog oversteken. Bekende recept: ski´s uit |
24. De batterijen van de GPS zijn onderweg leeg. Dat ik ontdek ik pas bij de bus. Ik teken de route handmatig in. Groen heeft de GPS gedaan en rood is mijn bijdrage. Ik schat in dat ik ongeveer 13 km heb gelopen. Als je dat eenrichting loopt ben je al een eind op weg naar Jammerdalsbu. Dat is ong. 21 km vanaf Saltashaugen. Met Pasen is het te druk en… dan mag er nog verse sneeuw vallen voor zo´n afstand zonder spoor… een mens moet toch wat te mopperen hebben in al deze pracht? |
Comments
Spoorloze Trolløypa — No Comments
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>