1. Nu de sneeuw-oorlog mij van Venabygd heeft verjaagd op zaterdag de 23ste, verleg ik mijn koers richting Atnbrua. De route naar Gapahuken is mooi beschut achter de bomen

2. Er ligt zowaar een mooie løype! Normaliter kun je hier in een skispoor uit de voeten. De zaken gaan vooruit!

3. Natuuuurlijk ontkom ik niet aan de sneeuw. Niet verplaatst door de wind, maar deze sneeuw komt doodleuk van boven

4. De sneeuw maakt de Atna een beetje vaag

5. Ja hoor, ik heb mijn pilletjes op tijd ingenomen! Maar deze insecten kruisen mijn pad veelvuldig vandaag. Deze onderzoekt een gat, achtergelaten door een skistok

6. Hij kruipt door het gat en…

7. … komt weer boven

8. Niet 1, niet 2, maar tientallen kruipen door de sneeuw

9. Kom, laat het nog wat harder gaan sneeuwen. Maart roert zijn staart!

10. Hier gaan de zaken ook vooruit! Geen ketting met een groot slot meer, maar een elektronische bom

11. “Just drive through”

12. Sneeuwbergjes op de Atna en een Fossekal / Waterspreeuw, die helaas voor mijn lens onder een sneeuwschots vlucht

13. Ik ben geland op Gapahuken, met aan de voet de Atna

14. Het smeltwater probeert de sneeuw weg te krijgen

15. Een blik vooruit op de Atna

16. Het water stroomt verder naar het dorp Atna, waar Atnaøl vandaan komt. Daar!

17. Eigenlijk hoef ik niet, maar zo´n “utendo” vind ik zo´n Noorse service! Schoon! Deze keer is het wc-papier op. Geen nood. Mijn allergische neus levert zakken vol met papieren zakdoeken op…

18. Gapahuken

19. Jassus, plastic dat zich in de Atna heeft genesteld

20. Uitkijk op de overkant van de Atna, op Grytvola van 1187 m

21. Na de lunsj met toddy, natuuurlijk, volg ik de løype. Hier heb ik overleg met mijzelluf

22. Dat visje te ski volgen naar de Atna is gekkenwerk! Ik zie mijzelluf al met een duik te water gaan. Bbbrrrrr

23. Naar Finnsjøen over deze løype is 5 km, maar ook 5 km terug en dan nog naar de bus. Beetje te laat voor met dit rare weer (excuus voor mijzelluf)

24. Ik ga dit pad op. De løype verdwijnt. Het is alleen maar een getrokken pad, steil omhoog. Mooi niet! Ik keer om! /Snur, voor de 2e keer vandaag

25. Ik ben nog een stukje omhoog geklauterd, maar dat zie je amper op deze route langs de Atna. Een klein ommetje van 7,6 km. Altijd beter dan achter de geraniums zitten, toch?

26. Er zijn op de terugweg twee vogels actief. Deze wederhelft vliegt voor mij uit…

27. Het is een Lavskrike / Taigagaai / Perisoreus infaustus / Siberian jay, zie ook foto 34 in blog Lavskrike Vuludal en foto 19 in blog Lavskrike 30-07-2017

28. De andere helft kijkt mij aan vanuit de boom

29.

30. Dit is vast het vrouwtje. De snavel is wat vreemd. Veel te hol

31. Ze springt op de grond voor mij uit

32. Niks niet bang

33. We hebben allebei last van de wind die van links komt. Haar veren veren omhoog in een vlaag

34. Nu snap ik hun aanwezigheid en weigering om er vandoor te gaan! Die insecten!!!

35. Met een volle buik vanavond onder de veren

36. We nemen afscheid van elkaar

37. In de verte de contouren van de varde op Midtvola, waar ik met Marco voor het laatst te ski ben geweest. Zie Camera in twee stukken

38. Ik ben terug bij de bus, naast de vishut waar alle vangsten op ludieke wijze worden bijgehouden

39. Een Ørret / Forel van 5,44 kg

40. Een Harr / Vlagzalm van 1,19 kg

41. De andere kant is vol gehangen

42. Daar hangt de zwaarste vangst: een Ørret / Forel van maar liefst 6,15 kg!

43. Een terugblik op de Atna, terwijl ik de skispullen in de bus opberg

44. Een grappige diagram van deze løype. Eenmaal gedaald, blijf ik op en neer hobbelen

45. Die laarzen heb ik niet voor niets meegenomen! Ik duik tegenover de JOKER het pad op naar Atnsjøen, waar de ijsvissers zitten

46. Die ijsvissers zijn weggewaaid! Die liggen boven op Midtvola te spartelen

47. Een blik over Atnsjøen op Knappen boven Rondetunet

48. Zo lief, die stokjes in het ijs, die het ijsgat markeren. Spaart een hoop boorwerk. Het oude gat is zó weer open met zo´n grote ijsboor

49. Ook hier een utendo. Tenslotte moeten ijsvissers ook toiletteren

50. Ik loop het pad weer omhoog richting JOKER. Gelijk even boodschappen doen. “Ben je er weer?” “Ja, en nu wonen we in Noorwegen”. “Heus? Waar?”. “In Svelvik, zuid van Drammen”. “Så hyggelig!” Ja, dat vind ik ook, bijzonder prettig, “want de afstand naar Solhaug is een stukje korter geworden”. Zo leuk, als je nog persoonlijk contact hebt in winkels waar je maar een paar keer per jaar komt!

51. Het vispad naar Atnsjøen van 2 x 415 meter. Dan weet je meteen waar JOKER zit aan Rv27 tussen Atnbrua en Folldal