1. Op 11 maart ga ik te ski “Svelvik Rundt” (feite tekst = norsk). Ondanks dat het maandag was- en poetsdag is! Daar maak ik mij met een Jantje van Leiden van af… |
2. Met een goed excuus: het gaat dooien, sneeuwen, regenen. Afijn. Nu of even niet meer! Ik vraag mij hier af of er koper in de grond zit? |
3. Heerlijk rustig op maandag rond de lunsj. Je weet het hè? Tussen 11 en 12.30 uur hooguit |
4. Haaaa, ik ben niet alleen. Zondag liepen er zelfs verse sporen tussen onze heenweg en terugweg! |
5. Ochtendgymnastiek op poetsdag 😉 |
6. Waar is de hond en waar is zijn baasje? |
7. Over die rand kwam ik omhoog in de volle zon. Ik doe mijn jas uit en ruik iets … |
8. … dan zie ik deze Noorse dame boven mijn hoofd zitten. Zij is ook alleen op pad en bereid haar lunsj voor op de bbq. Nu snap ik waar die hakgeluiden vandaan komen! Bos genoeg voor een pittig vuur |
9. Snap je nu, waarom ik de poetsdoek aan de kant heb gegooid? Deze gaten worden met de dag groter en als je naar beneden suist, dan zie je ze niet. Best een risico. Harco is er nu niet als “proefkonijn” 😉 |
10. Dit zijn geen kinderachtige gaten! Aan beide kanten stroomt een beek. Dus ook onder de løype door |
11. Røysjø blijft op de bucket list staan. Ik heb de kilometers van zondag nog in de benen zitten en ben niet bepaald in vorm |
12. Het bos “ploft” sneeuw op de grond en het glinstert en knistert met beijsde takken. Glitrende skog! |
13. De sneeuwmeter houdt keurig de sneeuwstand bij. Ondanks de dooiperiodes is er aardige sneeuwaanwas |
14. Bos, zon, sneeuwmeter |
15. Het glinstert hier. Glitretende trær |
16. Ik ben een gezegend mens om op wasdag hier te ski te kunnen zijn. Voor stofwolken geen gevaar, wel voor neervallende sneeuw uit de bomen |
17. Ik hoor een beek stromen. Hier, tussen de bomen en de sneeuw stroomt het smeltwater met een vaart naar beneden |
18. Close-up |
19. Het beekje |
20. Ik kan uren naar stromend water kijken. Zijn géén pilletjes voor! |
21. Inclusief ijspegels |
22. Svanli hytte mét picknicktafel. Lunsj! |
23. Eerst het huttenboek invullen. Niks voor niks. Er is een meneer geweest. Dat klopt. Die liep te voet over de løype. Iemand van bosbeheer, hier witjes geanonimiseerd |
24. Ze hebben hier afgelopen zondag vast met armen en benen uitgehangen. Wij zaten op een zijpad en zijn de wafels misgelopen 🙁 |
25. Ski´s, stokken, handschoenen og meg! |
26. Lunsj 🙂 i sola |
27. Et glitrende tre |
28. Deze zomer het bos verder verkennen. Routes te kust en te keur |
29. Mijn wasdagroute van 11,7 km: Svelvik Rundt |
30. Het weekendgebak is er af getrimd |
31. Zo kan het er de komende dagen uit zien, tussen vorst en dooi in: Isete! på Skalland |
32. Eenmaal thuis zitten linken via Harco´s collega Henning in mijn mailbox, waarmee wij mooie løypes kunnen opsporen. Zoals via Løyper.net, zie Voorbeeld Løyper.net |
|
34. Inmiddels heb ik een rode blog op de 12e maart geplaatst en… het sneeuwt!
Vanavond ben ik uitgenodigd voor een diner in het kerkgebouw, waar ik ook 1 x per maand de “Svelvik fotogruppe” ontmoet.
Vluchtelingen uit o.a. Somalië en Eritrea gaan eten koken.
Norske Kristin, die zich op een bijzondere manier inzet voor deze vluchtelingen, belde gisteren of ik “aan wil schuiven?”
Leuk! Ik neem de Olympus mee.
Als er foto´s gewenst zijn, kan ik mooi iets terug doen!
|
Wonderlijk mooie wereld, al die pegels in blauw, of gekleurd door de mineralen. Wonderlijk mooi. En in dat land wónen jullie nu. Top.
Dat beseffen wij maar al te goed! Of het nu de opkomende zon is, de roze-blauwe zonsondergang of een sprankelend bos: het is een wonderschoon land!