1. Eindelijk! Dinsdag: VW-wasdag! Door de wasstraat kost meer dan 30 euro, omgerekend. Jaaaa, ik denk zelfs ook nog in centen 😉 Te zot! Ik houd van mijn koekblik, maar 30 euro voor een warm bad? Ik heb de oplossing gevonden. Zie je die auto, rechts achter de VW? die wordt nu afgespoten met water en dan met zeep en weer met water. Kostte 8 euro. Leuk werk en schoon dat ie is!!! Nog netjes nagelapt met zeemdoekjes. Heeft de wasmachine op woensdag ook wat te doen… |
2. Fiets-outfit en Paparazzi. Als ik opschiet ben ik op tijd terug voor de Interval Klassisk Ski. Eens kijken of Johaug goud binnen sleept! Clifffffhanger. Die “ffff´s” zijn vanwege de pre-zenuwen |
3. Met gevaar voor eigen leven over de riksveg, want het fietspad begint pas bij Svelvik Sentrum. Vandaar dat gele jasje. Die stroom in het haventje trekt mij aan als stroop |
4. Ik ga hier op een drukke zomerdag tijdens aanlegtijd zitten! Gezellig samen met Olympus. Hier kun je toch niet ordentelijk aanleggen? |
5. Dwars op de stroom. Dat moet smullen zijn voor de toeschouwers. Komt op de bucket list. Oi, foei! |
6. In de buurt van dit mooie haventje, vol met kanonnen, staan foeilelijke gebouwen. O.a. van Norgips. Deze wilde zeevrouw maakt het iets aantrekkelijker |
7. Aan de overkant staat een vader met kinderen te vissen. De stemmen weerkaatsen aan mijn kant. De huizen in Klokkarstua lijken geplakt tegen de berg waar Harco iedere dag over naar AVINOR rijdt |
8. Ik blijf deze bomenrij erg mooi vinden. Als het straks groener wordt, pak ik de pont met de fiets en dan komen deze bomen in Klokkarstua groen op het portret. Bucket list. Dat ding groeit tijdens het bloggen! |
9. Het laatste smeltijs langs de havenkant |
10. Over naar mobiele foto´s. Olympus ligt thuis, want wij gaan naar meneer Tourette. In Kultursenter Fossekleiva |
11. Een fraai gerestaureerd industrieel monument. Oud en modern door elkaar. Tien minuten van ons huis. In het volgende dorp Berger. Daar vinden wisselende tentoonstellingen plaats van kunstenaars, theater, konserten enzo. Je kunt er in een rustiek restaurant 6 dagen per week eten. Aanlokkelijk (als je geen alcohol drinkt…) |
12. Vanavond voert Pelle Sandstrak een fantastisch theaterstuk op over Tourette en zichzelf. Ongelooflijk, hoe hij ons meeneemt door zijn leven. Uiteindelijk klimt hij uit de goot en begint aan zijn nieuwe leven na zes jaar behandeling in een Zweedse kliniek |
13. De ruimte doet ons sterk denken aan De Drom in Enkhuizen, waar wij jaren “Vrienden Van” waren. Pelle laat ons tranen met tuiten lachen… |
14. … maar laat ons ook horen én zien, wat Tourette betekent en wie bij hem op de moeizaamste momenten in zijn leven bij hem binnen konden komen in zijn hart en brein. Menselijk contact met hem kon maken. Zoals de man van de kiosk, die hem iedere dag gratis een broodje worst gaf. In zijn testament stond, dat Pelle nog 4x een gratis broodje moest krijgen van de nieuwe eigenaar in de kiosk. Een indrukwekkende avond waarin Pelle zijn dwangneuroses neerzet en ons stof tot nadenken geeft als wij Fossekleiva uitlopen. Poeh! Petje af voor Pelle en de mensen die hem hebben kunnen bereiken. Hij staat er, vanuit de goot tot theaterman! |
|
|
|
|
|
|
Comments
Meneer Tourette — No Comments
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>