Camera in twee stukken / brukket kamera
 1. Op maandag wasdag doen Marco en ik “Vola rundt” van 9 km. Dat pakt uit met 14,4 km op de meter af! Want we maken een ommetje naar Hamnsætra |
 2. Vola rundt begint tegenover Rondetunet aan Rv27 bij de rode stip. Het is geen løype met twee gleuven voor de ski´s, maar een glad getrokken sneeuwlaag. Het wordt halverwege steeds ijziger! En dat loopt niet goed af…. |
 3. Marco maakt een foto onderaan Vola Sud |
 4. We zijn hier, omdat het hard waait op Venabygd en het daar potdicht van de mist zit |
 5. Hier is het redelijk helder. Het waait wel over de toppen! Maar het grootste deel van de tocht is in de luwte |
 6. Een bovenmaatse steen bij Vola Sud |
 7. Marco puzzelt of we nu links of rechts af moeten voor Vola rundt |
 8. Dat wordt links af, vinden we. Achteraf had het rechtsaf moeten zijn, dus deze foto had ik 2x kunnen maken, ware het niet dat…. zie foto 18 |
 9. På toppen |
 10. Op weg naar Hamnsætra hangt een volledige jagersuitrusting in een boom op meneer de jager te wachten. Een erg Noors plaatje |
 11. Het pad loopt door een bos. Er had een harde navigatie-bel bij mij moeten rinkelen, want ik ben hier zomers vaker geweest! |
 12. Mooi winters is het er |
 13. De lucht klaart op! |
 14. Hamnsætra |
 15. Als je daar dwars door zou lopen, kom je uit op Rv27 richting Venabygd |
 16. Zie je die scherpe bocht daar tussen die twee schuren? Daar ging het fout met mij |
 17. Het is erg ijzig op het pad. Ik ga zwaar remmend naar beneden en wil voor alle veiligheid uit de løype stappen. Blijkt dat ijs te zijn! Ik klap volledig voorover. Hard! |
 18. De camera, die in een dikke buiktas zit, is in twee stukken gebroken! Later ontdek ik, dat het kammetje, dat in het rugbuideltje zit, vier tandjes mist. De klap was pittig! |
 19. Bloedneus, neus bekrast, lippen en kin aardig geschaafd. Ik ben zielig! Precies halverwege, dus we moeten nog 7 km |
 20. Gelukkig maakt Marco foto 18 t/m 23 met zijn mobieltje. Toch nog een mooie herinnering, want het is daar mooi boven! |
 21. Eenmaal terug van de sætre, lopen we richting Midtvola. We maken Vola rundt verder af. |
 22. Uiteindelijk is dit het makkelijkste stuk, in het verlengde van Atnsjøen |
 23. Er lopen hier zelfs skisporen op de “løype” en de sneeuw is niet zo hard |
 24. In de hut jodium er op los gelaten en daarna laagjes Nestosyl gelei. Helaas “pruttelt” de schaafwond terwijl ik blog. |
 25. De lens is zó van de body afgebroken, dat ik het laatste stuk van de lens niet eens meer van de body kan verwijderen |
 26. Paparazzi zonder camera, hoe triest is dát. Maar… ik heb niks gebroken en belangrijker nog: mijn neuromodulator werkt nog!!! |
 27. Dit hebben we gelopen. Bij Midtvola door de diepe sneeuw, van het pad af. Dat is beter dan op glad ijs |
 28. Marco daalt in diepe sneeuw af door het bos langs Atnsjøen. Hij valt, ik lach en val daarna in dat zelfde gat, spartel en kom niet zonder hulp boven!. Ik ben er klaar mee! Ik doe mijn skies uit, zak tot over mijn knieën in de sneeuw tot de løype en loop een stuk. De løype is zo ijzig, dat ik er niet eens in wegzak! Marco houdt dapper vol in de diepe sneeuw, maar vervolgens lopen we toch gebroederlijk een stuk samen met ski´s onder de arm. Het laatste stuk te ski maakte veel goed! |
 29. Van vrienden moet je het hebben, hahahaha |
|
Wat naar voor je Nardi, maar wat fijn dat je niet zoals meestal alleen was. De beschadigde camera is triest, vooral voor je trouwe lezers, even behelpen met een telefoon😏 misschien valt er nog wat te repareren. Sterkte met je geschaafde toet en doe het maar even rustig aan🥰 groetjes Ine
Dank je! Ik heb een dagje “zitten op mijn krent”. Hoewel, vanmorgen naar de kaasmakerij in wording op Sollia geweest en foto´s met mijn mobieltje gemaakt. Harco neemt een nieuwe Olympus mee komend weekend, de ongeloooooooflijke lieverd! Verzekering? Helaas pindakaas. Het is “uflaks” / domme pech en dat valt buiten de Noorse verzekering. We gaan ons als de hazen verdiepen in verzekeringen, want dit is een te duur “grapje”!
Hoi Nardi, Ik hoop dat je geen last overhoudt aan je val en dat je binnenkort weer volop mooie foto’s kunt maken met je nieuwe camera en vrolijk kunt lachen naar de camera. Hartelijke groeten, Marjan
Tusen takk! Die camera waarin ik weer kan lachen komt morgenavond met Harco deze kant op. Dan vergeet ik vast alle lichamelijke ongemakken. Ben “moeders mooiste” niet bepaald op dit moment. Gelukkig viel het skiën mij vandaag alleszins mee! Ik was bang dat ik verkrampt mijn langlaufcarrière zou vervolgen… Een wonder dat mijn botten heel zijn! Super mazzel gehad! De camera heeft de klap opgevangen, arme ding 😉
Oef, wat een schrik! Gelukkig alleen maar schrik en schaafwonden…..
op het Wierhooft staan de sneeuwklokjes in bloei en de narcissen bijna… Dit weekend maar eens ontkruiden, want dat lijkt altijd te groeien..
Ha Annemiek, Inderdaad alleen maar de schrik in de benen en geen botbreuken! Pas op met het onkruid… dat gras langs het ingangspad? Dat kunnen de Blauwe Druifjes zijn waarvan het blad al opkomt. Er staan erg veel bollen in de tuin: Tulpen, Narcissen, Hyacinten, allerlei soorten Alliumbollen, verschillende soorten Blauwe Druifjes etc. Ik heb vaak genoeg met een sip gezicht met een bol in mijn handen gestaan…
Wat zie je er gehavend uit Nardi. Hopenlijk geneest alles mooi.
Groet uit het mooie Twentse dorp Vriezenveen!
Dank! De dag erna was ik nogal gehavend, maar inmiddels zie ik er weer bijna normaal uit. Ongelooflijk, want ik heb nogal een geschiedenis met ontstekingen. Ik heb er in de hut ouderwetse jodium op gegoten. Dan maar een rood gezicht! Daarna paar keer per dag met Nestosyl gelei behandeld. Dat remt ontstekingen en werkt verzachtend. Gelukkig kwam er nog een mooie skidag na, zodat ik de schrik uit de benen kon skiën! De nieuwe camera is net losgelaten op WK klassieke skirenn van de heren. Super spannend. Dat konden wij in Nederland nooit ontvangen. Nu zaten wij te wippen op het puntje van onze stoel! Geniet van onze geboortegrond daar in Twente!!!
Potverdorie, dat was schrikken. Jammer van de camera maar dat is maar materiaal. Zelf goed blijven is hoofdzaak. Ik zou bijna zeggen “spijkerbandjes”, maar die zijn natuurlijk niet van toepassing wanneer je skiet. Volgende keer iets rustiger.
Hartelijke groetjes
Christa en Wilco
Zeker schrikken! Harco, Marco en ik hebben dezelfde ski´s. Met ingebouwde vellen er in. Maar niks helpt tegen ijs, helaas. Een goede tip dus! Ik doe de volgende keer als het zo ijzig is, brodders om de ski´s! Nieuwe Nederlandse uitvinding: brodder-ski´s!