1.Deze foto stuurde Harco gisteravond vanaf de pont. Er staat een rode en groene lichtpaal bij de oversteek Svelvik-Verket. Zó scheeps en gezellig winters!

2. Goedemorgen Buurman! Tom zit op dinsdag de 5e februari voor werktijd al weer op de brøyter om de oprijlaan vrij te maken. 6.30 uur…

3. Hahaha. Ik zit een paar uur later met de VW-bus achter een brøyter, op weg van Selvik (zonder v) naar Suluvann. Vandaar dat vage beeld!

4. Bewijs. Hij laat mij er langs. Dan wordt ut peentjes zweten, want de weg is nog niet gebrøyt! De bus zweeft over de bergweg. Alsof ik over watten rijd

5. Onderweg kom ik nog een brøyter tegen. We frummelen langs elkaar. De mannen zijn niet boven geweest op de p-plaats. De bus landt zachtjes. Er staat één auto. Die Noor kom ik later nog tegen

6. De løype vanaf Suluvann is maagdelijk ongebruikt. Er is één spoor getrokken. Hopelijk daalt er geen tegenligger af als ik op steile stukken omhoog puf

7. Ergens onderweg kom ik een Noor-pensjonist tegen, met hond. De hond heeft geen sokjes aan. Zijn baas antwoordt, “dan moet ik vaker stoppen, zodat de hond de sneeuw tussen zijn nagels weg kan likken. Mooie rustmomenten. We hebben toch geen haast?!”. De Noor heeft geen ski´s met staalkanten meer, omdat hij bang is dat hij de hond dan kan bezeren met die scherpe randen. En zo kletsen we wat af. Hij maakt het rondje omgekeerd. Die andere auto is van hem. Nu kom ik dus niemand meer tegen?!

8. Eigenlijk wil ik naar Røysjøen. Nog 5,8 km

9. Fantastisch, dat ene spoor en die leegte

10. De kruising over (rivier) Toreselva. Blijkbaar lopen er twee zomerpaden naar Vebergseter

11. De vorige keer – 18 januari – dat ik hier was, ben ik hier ergens gestopt. Onbegaanbaar. Nu is er een pad zonder løype getrokken. Ik ben benieuwd of er nog een løype komt!

12. Bij Søndre Toresvann is het nog 3,8 km naar Røysjøen

13. Mooi paaltje op een mooie plek: Søndre Toresvann

14. Traktatie: een enkele løype het bos in

15. Er is in het weekend iemand te ski over S. Toresvann gegaan. Dan ben je natuuuuurlijk veel sneller bij Røysjøen. Maar… ik ben alleen. Dus het wordt de moeizamere route

16. Een driesprong. Ik kan nog 2 km naar Røysjøen of ik maak het rondje af over Svartevannet. Ben ik toch nog op het ijs geweest! Dus dat wordt um

17. Zowaar een luxe dubbel spoor. Maar goed ook, want er komt een dame van de andere kant suizen. Blijkbaar uit een ander skigebied, want er staat maar één auto en die is van de pensjonist

18. Een zomerbordje naar Svartevannshytta

19. Die 0,1 km zijn wel aanlokkelijk. Ik laat mij verleiden en volg de løype niet

20. Hup dan maar. Als ik boven sta en de hut zie, heb ik spijt. Maar ik vertik het om de ski´s af te doen…

21. Ik donder naar beneden en kom nog net op het bruggetje terecht

22. Op zonnige zondagen, zodra de løypes zijn getrokken, is het hier druk. Nu is het stil

23. Op de 26ste januari zijn Harco en ik hier samen geweest. 

24. Mooie traditie, dat bij hutten altijd stookhout ligt

25. Svartevann, de rode stip, ligt 273 Meter Over Havet (M.O.H.)

26. De Toddy en Brunost gaan er prima in 273 moh 😉 Ik snap ook wel, waarom Noren ons inhalen. Niemand heeft lunsj bij zich op dergelijke afstanden. Ik vind het lunsjen juist wat hebben, zo in de rimboe

27. Straks Svartevannet over

28. Mijn “Veluwemeer-doorzakkertje” komt opnieuw boven drijven als ik dit water zie naast het pad over het ijs, dat verborgen onder de sneeuw ligt

29. Blijft bijzonder, te ski over het ijs, al prikkend met de skistokken in het ijs

30. Je ziet dus werkelijk niet wat er onder de sneeuw ligt

31. Een terugblik over Svartevannet. Het sneeuwt steeds harder

32. Twee sporen over een smal pad. Dat wordt leuk als ik moet afdalen. Geen rem-ruimte!

33. Precies halverwege tussen Svartevannet en Suluvann

34. “Mooie løypes”, zei de Noor. Hij vergat te vertellen, dat de laatste kilometers er zó uitzien. Een spoor tussen rubsbandprofielen. Dát wordt pas leuk als ik daar straks over de rand afdaal….

35. Blijkbaar gaat het goed. Ik kom beneden en de VW-bus? Die staat er moederziel alleen.

36. De sneeuw steekt mooi af tegen die grijze bus. Ik ga de rest van de Toddy maar eens opdrinken in ons second home

37. Terug richting Selvik (zonder v) in de sneeuw. Er is “strak” gebrøyt door die twee brøyters!

38. Messcherp werk, brøyters!

39. Maar spekglad, merkt deze Paparazzi, als zij de bus uitstapt om een foto te maken van Kudalsdammen

40. Kudalsdammen in de sneeuw. Ik hoor het water ruisen, dus loop verder om er naar te kijken

41. Het water uit de Toreselva, die het dorp voorziet van water, gutst hier naar beneden. De betrouwbaarheid van het ijs in de bergmeren wordt ondermijnd door het water dat wegtrekt onder het ijs naar lagere delen in het dal

42. Je mag deze dam niet oversteken. Dat zou een skispoor naar Berger een stuk korter maken

43. Na de brug over Toreselva parkeer ik opnieuw de bus en maak twee foto´s

44.

45. De ijspegels zijn gegroeid na het vorige bezoek

46. De pinautomaat van de bom was vanmorgen stuk. Nadat ik twee bankpassen had geprobeerd, belde ik het nummer dat op de automaat staat en een aardige, onzichtbare Noor doet de boom open. Ik heb een gratis dagje bij Suluvann geskied. Je kunt een Hollander niet blijer maken 😉

47. Eindelijk dan het rondje rond gemaakt met 12,8 km. Véél makkelijker dan de løypes vanaf Ebbestad/Skalland (zie groene lijnen rechts). Daar is het klimwerk veel heftiger!

48. Mooie diagram. Ik denk dat ik van alle diagrammen uit 2018-2019 behangpapier maak! Een sneeuw-brainwave 😉 Wat ik zoal niet bedenk zonder geluiden dan die van de ski´s, vallende neusdruppels en tranen die op mijn jas druppen

49. Dit huis staat bij de bom (tol). Vandaag eindelijk op de foto. Tijd om naar huis te gaan na een schitterende skidag en één aardige pensjonist