1. Op de 1e februari staat het weekend voor de deur. Ik haal even de bezem door het huis, voordat ik måker = sneeuwruimen. Heb je mooi weer een Noors woord te pakken 😉 |
2. Tijdens het stofzuigen laat ik de Frivillig Børs passeren, die gisteravond in Svelvik op de Frivilligsentral plaatsvond.
De burgemeester, getooid met ketting en in het strakke pak, opende de Børs (beurs).
Aanbieders van vrijwilligerswerk en -projecten ontmoeten elkaar en vrijwilligers.
Als er iemand zich had ingeschreven voor een nieuwe mogelijkheid, kreeg hij/zij een gekleurd lintje.
De “prest” (dominee) hing vol met lintjes.
Een bijzonder vrolijke, jonge vrouw die het werven goed afging.
Zij had reden om vrolijk te zijn, want zij heeft net een nieuwe mannelijke collega prest gekregen.
Ik had mij al ingeschreven als besøksvenn, om te “måke” bij mensen die dat zelf niet kunnen, bibliotheekboeken rond te brengen en te helpen in de tuin van het verpleeghuis.
Er komt nog een activiteit bij, zie nummer 6 |
3. Ontmoet ik de dame die in het ploegje zit van de verpleeghuistuin! We hebben adressen uitgewisseld. Dat dat tuinieren zit wel snor.
Deze dame op leeftijd maakt zich hard voor de opvang van vluchtelingen.
In Svelvik wonen mensen uit Somalië, Eritrea, Congo en Iran.
Zij vertelt levendig waar vluchtelingen op vast lopen en wat zij doet voor deze mensen.
Niet zo gek dat de kinderen van het Congolese gezin haar oma noemen.
Het laatste gezin is al zó geïntegreerd, dat zij te ski gaan.
Maar… deze vrijwilliger maakt zich zorgen over de opvang van vluchtelingen.
Op het moment dat de burgemeester even vrij is, grijpt zij haar kans! Met rode wangen krijg ik verslag van haar lobby.
Een “ildsjel“. Dat woord vind je niet in Van Dale!
Het is een typisch Noors woord voor mensen die zich met hart en ziel inzetten voor andere mensen.
Op de Frivilligsentral is er een zaal vol met dergelijke mensen die elkaar opzwepen in hun enthousiasme.
Aan het eind van de avond deelt de burgemeester de prijzen uit. Voor bijv. de meest originele inschrijving.
Dat is een nachtelijk diner in de kerktuin en tijdens de omschrijving van dit project, ligt iedereen in een deuk!
Het is me de prest wel! |
4. De sjokolade kake staat in de oven. Dat wordt smullen dit weekend. Een laag sjokola er tussen en sjokolade glazuur op de top. We kunnen op geen enkele manier chagrijnig worden, want … å gå på tur, aldri sur = op pad gaan, dan wordt je nooit “zuur”. Komt goed met ons hier in Svelvik! |
5. Na het huishouden måker ik. De vertaling heb jij toch niet nodig, als je deze sneeuw van één nacht ziet? De voederplek is onbereikbaar. Het sneeuwt vandaag gestaag door. Mag ik lekker buitenspelen van mij zelluf 🙂 |
6. De Svelvik-fotogroep was ook op de Frivillig Børs.
Ik heb gevraagd of ik lid kan worden.
Terwijl ik dit blog maak, komt de mail al binnen met de data voor 2019.
De fotogroep heeft een fotoboek uitgegeven over Svelvik en vorig jaar hielden zij een tentoonstelling in Fossekleiva Kultursenter.
Tijdens de prijsuitreiking vertelde de burgemeester dat hij zich nu al verheugd op het nieuwe project, namelijk een volgende fototentoonstelling op Fossekleiva.
Ik praat met een jongeman die zich drukt maakt voor het gamen.
Er zijn meer dan 200 jongeren die rondom Svelvik met elkaar gamen.
In maart is er een weekend lang grote game party.
We hebben allebei het NRK-nieuws gezien, waarin de vader van een jonge gamer die zelfmoord pleegde, vertelt aan de Noren dat de gamers sociale mensen zijn.
Op de begrafenis was zelfs een Nederlands meisje, vertelde de gamer mij. Dat had ik ook gehoord op het journaal.
Ik vertelde over het werk van zoon David in Toronto.
Leuke ontmoeting met deze enthousiaste gamer, die hoopt dat ouders gaan snappen dat gamen net zo sociaal kan zijn als op een voetbalclub zitten. Hij bedankt mij voor het gesprek. Heerlijk Noors.
Het contact met mijn besøksvenn is gelegd, dus ik krijg binnenkort wel een telefoontje voor de kennismaking… |
Let je wel een beetje op jezelf Nardi, niet in alle sloten tegelijk en verplichtingen van allerlei verenigingen en clubs op je nek.
maar een dag met de sneeuwruimers mee had ik ook direct gedaan / gewild.
Nee hoor, ik heb 10 jaar vrijwilligerswerk gedaan, dus weet waar ik aan begin. Het woord “moeten” komt hier niet voor. Als men belt voor hulp en je kunt niet? Bellen ze de volgende. Woensdag ga ik weer afwassen, nadat de bejaarden vrolijk het pand hebben verlaten. Ik vervang dan de vakantievierende afwashulp, een gepensioneerde lerares. En besøksvenn? Daar verheug ik mij op, mits er wederzijds een klik is. Wil ik naar de Rondane? Dan sla ik een week of twee over. De fotogroep? Lijkt mij heel leerzaam. Ik heb een schitterende camera, maar ken amper de functies. Ik kan mij vast optrekken aan ervaren rotten in het fotovak! En op die brøyter? Dat komt er van zelf een keer van!