Frivillig
2. Woensdag de 30ste ben ik gestart als vrijwilliger op de Vrijwilligerscentrale in Svelvik. De Svelvik Sentrale drijft op 220 vrijwilligers! Dat bedoel ik met : “Noorwegen hangt aan elkaar van vrijwilligerswerk!” De dame die altijd als vrijwilliger helpt in de keuken, is met vakantie. Dus… ze komen twee handen tekort om de afwas weg te werken na de wekelijkse bejaardenbijeenkomst met koffie, taart en lunsj. Volgende week nog een keertje keukendienst.Allemaal blije gezichten! Van andere vrijwilligers en van de bezoekers, die samen zongen onder begeleiding van een piano. Ik heb mij aangemeld als “besøksvenn”. Er is een dame op vergevorde leeftijd die graag een “bezoeksvriend” heeft. Als het klikt van beide kanten, is dat een mooie start. |
|
3. Verder heb ik mij aangemeld om boeken naar mensen te brengen, die zelf niet naar de bibliotheek kunnen. O ja… en ik wil ook wel sneeuwruimen bij mensen die dat zelf niet meer kunnen. Stond ook op de lijst van de Sentrale. Ik zag namelijk een dame een balkon leeg schuiven en dacht: “Ha, een collega!” Dan word je gebeld: “Kun je daar het pad of balkon ruimen?” Voor brøytertje spelen? Noorser kan toch niet? Rondom het verpleeghuis zijn klussen te klaren, zoals onderhoud aan de tuin, planten water geven enzo. Het begin is er. Samen met deze leuke beker “Svelvik Frivillig Sentral” tuf ik met een fijn gevoel naar huis! |
Goed plan van je om mee te doen met dat alles .
Raak je ook meteen mooi “ingeburgerd “…..toch ?
Ja, win-win-situatie. Zij hebben een enthousiaste vrijwilliger in de kladden en ik kan mijn Noors bijspijkeren. Vandaag kwamen we Kristin op de ski´s tegen. Dat is de vrijwilliger die zich ontfermt over vluchtelingen in Svelvik. Ze had een Congolees gezin bij zich, die zich kostelijk vermaakten op de ski´s. Voor mij kon er een Noorse “klem” af en ze vond het leuk om Harco te ontmoeten. Zo gaat het dan met inburgeren.