1. Gistermiddag de 15e hoorde ik het inmiddels bekende schraapgeluid. De brøyter komt langs, gaat in zijn achteruit, schiet naar rechts om de busplaats mee te nemen. Keurige verzorging voor buspassagiers. Niet zo gek, want bus 91 vervoert ieder uur aardig wat mensen! |
2. Waarover praten zij daar buiten op de balustrade? |
3. Eindelijk begint het iets op Solhaug te lijken. Helemaal lukt niet, want we hebben nog niet één Dompap gezien! |
4. Zou die 1e in de rij nu denken dat hij een Roodborstje is die tegen het raam tikt? |
5. Het sneeuwt pittig. Volgend jaar kopen we meer Julenekken! Deze is al bijna kaal. Unnskyld, gevleugelde vrienden |
6. Løypes opgezocht die vers getrokken zijn. Mij verkneukelt over die kleine brøytertjes die over het scherm lopen. Maar… Harco appt, dat het spekglad is. Het is -11ºC en het sneeuwt zó lang, dat de tijd te kort wordt |
7. We zijn weer bij I..A geweest. Ik maak de bekleding van lades af. Ben ik tenminste nuttig |
8. Nu ik toch bezig ben? Er gaat een mail naar de Vrijwilligerscentrale in Svelvik. Er wordt veel aan vrijwilligerswerk gedaan in Noorwegen. Eens kijken wat ze met mij aankunnen. Zie Frivilligsentral Svelvik |
9. O ja… en bij I..A witte en rode bloemen gescoord, zodat deze niet misstaan naast de verzameling Noorse vlaggen. Nu nog op zoek naar blauwe “neppers” |
10. Gisteren zat ik ook al de hele dag binnen, wachtend op de sneeuwkettingen van Harco. Worden die dingen afgeleverd op het moment dat hij thuiskomt! Nu maar even een frisse neus halen |
11. De oprijlaan is nog maagdelijk. Mijn verse laarssporen met brodders |
12. Het haventje is niet meer haalbaar. Het wordt vroeg donker. Ondanks het gele noodgevallenjasje, is het niet veilig langs de 319. Kort uitstapje dan maar |
13. Het ijs van vorige week is verdwenen uit het Drammensfjord. Er komt nieuwe, hoor, want het vriest dat het kraakt! |
14. Zelfs op de uitkijktoren is het glad. Terug loop ik door de weilanden. Lekker op de laarzen in de sneeuw ploffen. Een mens wordt nooit te oud om buiten te spelen 😉 |
På bilde 8. Morsomme aktiviteter for deg, Nardi.
Det stemmer. Nok å gjøre!! Nå skal jeg vente til de tar kontakt…
Tålmodighet er en ren ring😉
We nemen zoals het komt, laten TTT over ons heenkomen en genieten. Maar… er zijn grenzen. We kwamen hier 19 november wonen. Op die dag kreeg ik mijn fødselnummer. Niets staat mij in de weg om de belangrijkste zaken te regelen. Dat is mijn gezondheid. Op 17 januari kwam mijn zorgpas binnen. Drie maanden! Zolang ik geen bankpas heb, mis ik een specifiek ID, waarmee ik afspraken kan maken bij de huisarts en het ziekenhuis dat de zorg voor mijn neuromodulator overneemt. Natuuuuuulijk kan ik terecht als het acuut is, maar ik heb medicijnen nodig! In Noorwegen kan ik niet zomaar naar de specialist die mij voortaan in portefeuille heeft. Dat kon ik in Nederland wel (3e lijns zorg). Gelukkig heb ik het zó geregeld met de huisarts in Den Oever, dat zij mij voor drie maanden medicijnen meegaf en zij kan herhalingsrecepten faxen naar de apotheek in Svelvik in uiterste nood, maar… ik hoor nu HELFO al piepen! Zodra die bankpas in de bus valt, moet ik opnieuw formulieren invullen, terug sturen en nog eens wachten op het doorvoeren van mij als bankklant en dan nog die BANKPAS, zodat ik dat ID kan regelen! Een kopie van mijn paspoort heb ik al persoonlijk in Drammen afgeleverd! Drie maanden met heel veel telefoontjes en heel veel wachttijden. Met het Noorse telefoonnummer kan ik voortaan Noorse formulieren invullen, zodat andere zaken verder op de rit komen. Maar drie maanden een groot BLOK voor het op orde houden van mijn gezondheid? Dat is geen SCHONE ZAAK, dat is bittere noodzaak. Ik ga zo maar weer te ski. Beste pil voor alles!
Maar wel een hoop ringmussen . ( Passer Montanus ) Is hier in Nederland een tamelijk zeldzame verschijning geworden , helaas .En meerdere Geelgorzen ….prachtig allemaal.
Ik zie dat ik inmiddels de foto’s kan vergroten door ze aan te klikken .
Wat een verbetering …..
Geniet van al je Noorse nieuwe ervaringen .
Ciao….Frits
Jij schiet vast hard in de lach… mijn vogelboeken liggen vnl. op Solhaug. Ik heb daarom een plastic oplossing voor de benaming van de gevleugelde vrienden, over milieubewust gesproken ;-). Ik heb uit de zak van het vogelzaad de afbeeldingen van vogels geknipt, omdat ik het woord Pilfink (Passer montanus) tegenkwam. Toen dacht ik: “Noemt deze sufferd een Vink (fink) nu mus?” Wat denk je wat? Die Noren gebruiken twee namen voor het lieve beestje. Namelijk naast Pilfink ook Skovspurv. Nu ben ik terug bij Mus! Die Ringmus (die naam zit er nu ingegrift, Frits. Dank!) heeft zo´n leuke kringel op zijn wang en een ketting om. Het grappige is, dat ze met eigen volk neerstrijken bij het voederhuisje. Ze komen in groepjes. Die Geelgorzen ook. Ik vul het huisje om de dag en het aantal vogels groeit navenant! Nu die eerste Dompap nog. Die zit hier domweg niet. Ik ben ook niet gauw tevreden, hè?