1. Op woensdag de 9e januari rijd ik naar de noordelijke grens van Svelvik, waar deze bronzen dame staat en de pont stopt. Daar begint de kyststi zuidwaarts, door het dorp

2. Bij de pont staat dit snoezige lichthuisje

3. Wij vergapen ons nog steeds aan de bewerkte, houten huizen. Er is ook niks vierkant. Een nisje hier, een afdakje daar, een verhoging zus en een erker zo en dan wel/niet een veranda en glas in lood, niet te vergeten

4. Aan de overkant vertrekt de pont vanuit Verket

5. De pont draait volledig om zijn as, voordat hij naar de overkant vaart

6. De staande lichten in het smalle deel van Drammensfjord gezien vanaf de kade

7. Te voet zie je meer dan vanuit de auto. Er is een hengelsportwinkel

8. Beperkt open op de zaterdagen, maar wil je per se een vis aan de haak slaan vandaag? Bel dan!

8.

9. In de hengelwinkel kun je geluk kopen! ´t Is maar dat jij dit weet 😉

10. Op de terugweg zie ik iemand naar binnen lopen, dus de kerk is open. Volgende keer. Ik ben bevroren! Het is rond het vriespunt, maar het voelt als Siberisch! Die wind uit het noorden…

12. Het lijkt zeker de moeite waard om de kerk van binnen te bekijken, met deze ramen

13. Aan de zijkant loopt een pad naar beneden de kerk in bewaakt door…? Voor begrafenissen?

14. De enige kroeg die open is in Svelvik. Met een verwarmd terras aan het water. De rest van de gelegenheden is gesloten

15. Zoals deze. Dat zal zomers wel anders zijn vanwege het toerisme

16. Een mooie ronde vlonder aan het water midden in het dorp, maar of je daar het water in kunt springen? Het stroomt nogal

17. Dit is de achterkant van die leuke huizen die je vanaf de pont ziet

18. Svelvik wordt gekenmerkt door de oude schippershuizen die langs de Hoofdstraat / Storgata staan. Er is een museum die over de historie vertelt, maar ik kon dit niet vinden. In de winter vast gesloten. Daar staat deze brandblusser, die uiteindelijk leren slangen kreeg via general konsul Egidius in Amsterdam!

19. Vanaf 1860 heeft Svelvik een apotheek. De apotheker werkte overdag elders op kantoor, om zijn kost bij elkaar te scharrelen. Daarom werkten de pillendraaiers doorgaans ´s nachts! De apotheker verkocht vroeger daarnaast sigaren en thee en later was het ook de boekhandel. Op het platteland, zoals op de Rondane, zie je nog steeds dat iemand meerdere banen heeft om het jaarloon bij elkaar te schrapen

20. Op de borden langs de Kyststi pik je de geschiedenis van Svelvik op, zoals m.b.v. deze foto van het huis van de apotheker. Hij staat op de foto met de postman, want ze werkten vanuit hetzelfde pand

21. Vandaar het woord “Historisk vandregate”. Een straat met geschiedenis om in te kuieren. Rechtsonder een foto van Peder postbode ” in vol ornaat”. Hij blies bij vertrek en aankomst de posthoorn. Het revolver, dat hij droeg, heeft hij nooit nodig gehad. Vanaf 1849 werd het onderwijs serieus aangepakt. De leerlingen konden op school ook vrijwillig Engels en Duits leren

22. De postman is geen uitzondering op multi-inzetbaar zijn. Hij bracht kolen en hout naar de apotheek en hielp met het omspoelen van de medicijnflessen. Zomers ging de post met de postboot naar Drammen, ´s winters met paard en wagen

23. In 1856 telde Svelvik 33 boten. In het centrum werd “Den Gode Hensigt” gebouwd, zie rechts boven. De bootbouwers kwamen hout te kort en de boot kreeg een andere vorm dan gepland. Hensigten zeilde op Nederland en Engeland, maar deed er, vanwege de aangepaste vorm, een paar dagen langer over dan andere schepen… Een typisch TTT-geval dus 😉

24. Deze aalscholver hebben wij in kleinere uitgave. Zij worden geslagen door een enthousiaste man in Noord Noorwegen. Hij maakt alleen Aalscholvers!

25. Ik vervolg het kustpad dwars door Svelvik. Achter de fraaie, witte, schipperswoningen staan vervallen fabrieken. Ik zie in een hal materiaal van Norgips staan. Opslag dus van gips producten: Norgips produkten

26. In het haventje zie ik voor het eerst hoe hard het stroomt

27. De Kyststi loopt over Batteriøya. Begin 1800 stonden er 22 kanonnen, om Drammen te beschermen. De nauwe doorgang tussen Svelvik-Verket was namelijk een strategisch punt

28. In het haventje ligt nog een vissersbootje. De rest staat op de kant

29. Die palen, aaahhhhhh, zijsteigers

30. Deze banken en…

31. … deze vlonder? Daar worden uitvoeringen gegeven

32. Het haventje met de boten op de kant

33. Volgende puzzel. Waar dienen die katrollen voor?

34. Nou, opgelost! Er lopen lijnen van de katrollen naar de wal. De boten liggen tijdens het afmeren dwars op de stroom. Dan heb je die lijnen hard nodig

35. Batteriøya

36. Met het lichthuis en de ferje die oversteekt

37. Geen kanon. Een projectiel die tijdens WOII hier viel. Een Poolse soldaat overleed

38. De vissteiger. Haaaaaa, die hengelsportwinkel? Die weet ik te vinden, want de hengel die verhuisd is? Waarschijnlijk “bagger”

39. Het licht met Svelvik op de achtergrond

40. Er staan nog een paar kanonnen die dienst doen op 17 mei, natuuuuuuurlijk!

41. Het busje waar de wandelaar zijn/haar naam in kan schrijven. Helaas geen boek, want ik kladder er altijd iets in. Leuk voor degenen die er ´s winters mee achter de kachel kruipen. Vooral mijn smilies 🙂

42. Het vissersbootje

43. De stroom die langs het strand loopt. Of hier gezwommen wordt? Aan het eind van het dorp is een strandje. Dat ligt buiten de stroom. Mijn vingers zijn zó koud van handschoenen aan en uit, dat ik dat laatste stukje niet meer loop

44. De grote lichtpalen bij de vernauwing

45. Svelvik in de zon vanaf Batteriøya

46. Krutthuset / het kruithuis

47. Benoemd in 2000 tot duizendjaarsplaats

48. Over stroom gesproken!

49. Nog even langs het havengebouwtje, waar ook geschiedenis over de visserij en botenbouw hangt

50. Ik loop nog een stukje verder en dan klagen mijn vingers zo hard, dat ik terug loop naar de bus. Toch nog 4,2 km rond gebanjerd over de Kyststi door het centrum van Svelvik

51. Hier zit de vrijwilligerscentrale in. Daar ga ik mij eerdaags melden. Ze waren vandaag helaas niet open

52. Ik heb de persoonlijke gegevens boven op de brievenbus gewit. Een winterproject

53. Ieder houten huis heeft zo zijn kenmerken, zoals hier de blauwe randjes boven de ramen

54. Nog mooier geel in de zon. Ik loop op brodders (die spijkerdingen), want het is spekglad op de stoepen!

55. De jonge visser die op de stroom thuis is gekomen …

56. … staat voor de kerk

57. Tot slot: een erker op de bovenverdieping met uitkijk op het Drammensfjord, gebouwd aan de zonzijde