3. Volgende telefoontje.
SKATTEETATEN (Belastingdienst) gebeld, met de vraag “wat ik moet doen, zodat de Inkomstenbelasting in Nederland wordt ingehouden en de Sociale Lasten in Noorwegen, vanwege dat formulier 121?”

Ik hang 10 minuten in de wacht, word doorverbonden naar de afdeling Buitenland.
Opnieuw in de wacht.
Krijg ik een aardige mevrouw aan de telefoon, die mij niet kan verstaan.
“Of ik even naar buiten wil gaan om te kijken of dat helpt?” 
Ik op mijn klompen naar buiten.
Koud! Geen jas aan natuuuuuurlijk.
Ja, we verstaan elkaar.
Ik steek mijn verhaal opnieuw af over gescheiden belasting-afdrachten in twee landen.
“Ooooohhhh, mevrouw, daar moet u NAV voor bellen!”

Ik bel NAV. Hang opnieuw in de wacht! Ik heb geen Spotify nodig voor muziek 😉
Weer een aardige dame.
Ik opnieuw de klompen aan en naar buiten. Koud!
“Nee mevrouw, daar moet u niet bij NAV maar voor bij HELFO zijn! Ik heb het telefoonnummer voor u, hoor!”
Ik heb maar niet geantwoord, dat die al kan dromen.
Ik HELFO opnieuw gebeld. In de wacht. Gezellig muziekje. Naar buiten. Op de klompen, natuuuuurlijk.
“Ach, mevrouw, u hoeft niks te regelen of in te vullen hoor, wij regelen dit automatisch voor u”.

Nu nog wachten op mijn Noorse mobiele nummer, want het mobiele nummer werkt als een BSN.
Het is gekoppeld aan het fødselnummer, ons adres, de bank en dient daardoor als medium op tal van officiële formulieren.
Dus zonder Noors mobiel nummer is het Noorse leven lastig.

En… de 2e set formulieren voor mijn Noorse bankpas moeten nog in de bus vallen, weer invullen, opsturen, weer langs het kantoor in Drammen zodat zij het mobiele nummer kunnen koppelen aan digitaal bankieren.
Ik loop met Noorse kronen rond, want iedere Nederlandse-pas-handeling kost 10% extra van het aankoopbedrag.
In het dure Noorwegen letten we extra op de kleintjes!