1. De piano mag de 15e als eerste de verhuiswagen in. Zonder een centje pijn. Kunstig verhuiswerk

2. Op het tuinpad van…

3. Na de zoveelste doos en onbegrepen stukken is het koffietijd met appeltaart. Die bakte ik gisteravond. Harco keek mij met grote vraagtekens aan, maar we waren toch bijna klaar? En iemand moet de inwendige mens toch vertroetelen?

4. Dit is een discussiestuk tussen Harco en mij. De vorige verhuizing viel de kast bijna uit elkaar. Hahaha, ik aan’t restaureren. Daar gaat ie weer, Harco! Harco roept nog net op tijd naar Rob: “Nee, niet aan de koof vastpakken, dan dondert ie uit elkaar! Hoewel, ik zou wensen dat ….”

5. Van verhuizen raken wij niet ontregeld. Harco vermaakt zich prima met een doos van een concullega van Drent. Blijkbaar heeft deze firma ons ook al eens verhuisd

6. Meneer Drent geeft aan wat wij moeten aanleveren. Dozen of vulspul. Of een groot stuk. Wij zetten het bij de wagen en hij stapelt het vakkundig op, tot aan het plafond

7. Zo ziet dat stapelen er uit. Op een trapje

8. De boel wordt verankerd met stempels

9. De lege dozen gaan ook mee, want we verhuizen naar een huurhuis en wie weet… wij zijn allebei vooruitkijkers… met een knipkaart op verhuizen

10. Geef jongens een blik in een verhuiswagen en zij zijn zoet 😉

11. Meneer Drent

12. Bijna klaar met de 35 kuub in 3 uur. Dan lopen wij voor op het gemiddelde schema, want 10 kuub = 1 uur. Dáár heb je geen zakrekenmachine voor nodig, toch?

13. Wij zijn doosloos, terwijl Harco van het laatste onbegrepen stuk geniet

14. Mooie foto Rob! Super relaxed verhuizen en emigreren

15. Rob legt contact met zijn meissie / mijn zus

16. Zus heeft mij ook nog wat te vertellen

17. “Echt????” Terwijl Ina enthousiast over de plaatselijke fotograaf vertelt, bedenk ik mij, dat dit een topper van een verhuizing is. Zó rustig, ontspannen. Volgende week het vervolg, waarop Rob opmerkt: “Ja, maar dan sjouw je een trap omhoog en dat is zwaarder!” Oi, oi, oi. Je hoort nog hoe ons dat vergaat!