1. Deze vogels kregen wij van JW en Sytske. De donkerbruine was een seizoen zoek. Van zijn stok afgewaaid en onvindbaar. Maar mijn groene vingers vonden het beestje weer terug
|
2. Nu wachten zij geduldig op transport naar Svelvik. Terwijl wij, ieder aan ons eigen bureau, zwoegen op de emigratie. Vandaag kreeg ik de toekenning op formulier 121 binnen via een bijzonder vriendelijke hulpactie van een medewerker van het CAK.
Hiermee kan ik aankloppen voor het Noorse Ziekenfonds en dan ben ik daar óók verzekerd. “Óók”, want ik blijf basis-verzekerd in Nederland.Voordat je dit allemaal begrijpt? Ga je op een stokje zitten naast deze vogeltjes!
We stikken bijna in die regels, maar… er zijn lieve mensen die
a) enthousiast reageren op onze emigratie naar Noorwegen met allerlei variaties op de woorden “Oooohhhh, wat een boffers zijn jullie, zo’n mooi land” en
b) de procedure inkorten door spontane, persoonlijke hulp in het logge systeem, dat wij met elkaar als idiote resusaapjes voor ons zelf hebben bedacht.
Met Harco gaat het wat minder. Hij heeft zijn eigen klus: twee auto’s de grens over slepen en van Noorse nummerborden voorzien.
Ik durf de hoogte van de invoer hier niet eens op te schrijven! Kun je een hele mooie nieuwe, blinkende auto voor kopen. Maar ons gezonde verstand rekent en rekent en …
ik heb een makkie! Ik wacht af, wanneer ik in de VW-bus moet stappen en naar welke grenspost ik moet rijden en op welke stempels ik dan moet wachten en hoeveel contanten (!!!) ik dan moet afrekenen, terwijl Harco hetzelfde doet voor de Volvo. Ooooooit komt er een blog met twee Noorse nummerplaten. Dit wordt de langste cliffhanger in mijn bloggeschiedenis 😉 |
Comments
Vogels vliegen bijna uit — No Comments
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>