1. Vandaag, de 9e oktober, rijden we langs Atnbrua richting een P-plaats voor te-voet-naar DNT-hut Bjørnhollia op de Rondane

2. YR.NO zegt ons dat het waait en de zon zich niet laat zien. Grauwe bende op Rv27 richting Folldal

3. De plaatjes worden er niet minder mooi om!

4. Zelfs de altijd zó blauwe Atnsjøen laat zich van zijn grauwste kant zien

5. Een gemiddeld mens gaat terug naar zijn hut, graaft zich in en komt er niet meer uit. Wij rijden fluitend verder

6. Wij laten ons niet afschrikken door deze zwart-wit beelden

7. Zie je nu? Er komt ons kleur tegemoet

8. Het wandelgebied naar Bjørnhollia is omringd door uiteenlopende soorten moerassen. Of wij nu toch nog de benen nemen? Jaaaa, maar niet terug naar de hut

9. We wandelen niet vanaf Straumbu naar Døralseter, maar rijden iets verder. Dan kom je langs de Gammelgården

10. We stappen het Nasjonalpark Rondane in

11. Onder ons dondert de Atne met veel geruis naar beneden. Wij stijgen

12. Eenmaal aan de wandel valt het mee met die grijsheid

13. We lopen op de weg naar Bjørnhollia. Heerlijke watjes die wij zijn

14. Bjørnhollia is reeds gesloten, dus haal die grijns van je gezicht, HdH!

15. Als ex-zeilers weten wij van zo’n zonnetje in petto kan hebben. Maar… Harco’s rugzak is op alles voorbereid 😉

16. Je zou toch denken dat de pleuris losbreekt! YR.NO heeft beloofd dat het vandaag waait maar niet regent. Loos alarm, roep ik als YR.NO-verslaafde

17. Misschien bibber jij bij deze beelden, maar wij genieten tot in onze grote teen!

18. Hier komen wij zo terug om op de terugweg een ander pad in te gaan. Het zou eens saai worden in ons leven!

19. Velden met rendiermos en plukjes sneeuw

20. Op weg naar het hart van de Rondane

21. Nog een halo om die zon en je gaat meteen harder lopen

22. Maar… wij dribbelen ontspannen verder richting Bjørnhollia

23. Er vliegen werkelijk tientallen Rypes (Lagopus) op. Die jagers van tegenwoordig zijn misschien wat lui? Nou, gelukkig dan maar. Deze leven nog!

24. Die Rypes vliegen zó snel en zijn zó bang voor een schot hagel, dat de lens ze amper pakt

24. Op de GPS zien we hoe ver het nog is naar Bjørnhollia. We hebben de moedersleutel wel bij ons, maar… past deze op een apart deel van deze hut? We besluiten om terug te lopen, anders moet het hoofdlampje uit de rugzak komen

25. Ik vertel Harco dat ik deze zomer over deze richel naar Bjørnhollia ben gelopen. Té ver voor nu! Zie Bjørnhollia zomer 2018

26. Voordat we terug lopen, duiken we een zijpad in. Daardoor komen we bij een diepe greppel. De ijstijden hebben hier aardig huisgehouden!

27. Het betere klimwerk

28. Harco heeft straks bij Avinor een collega die sopp-expert is. Linda weet nog niet wat haar boven de pet hangt! Twee Nederlanders die geen snars verstand van paddo’s hebben! Die twee bosbessen op de voorgrond (zoekplaatje), die durven wij op te eten 😉

29. Daar is een berg ijs doorheen geperst. Een indrukwekkend uitstapje van een paar meter

30. Hier wandelen we via een andere route terug, namelijk de rode streep naar rechts richting de Atna. Bij elkaar toch nog ruim 9 km

31. Tussen de stenen afdalen. Dát hebben we vaker gedaan

32. Ongelooflijk wat die ijstijd heeft aangericht. Zó ongerept, zo ruig

33. We hebben een rode T ontdekt, vandaar die glimlach. Grapje, onze GPS is de beste raadgever

34. Weer “sopp”, heel donker gekleurd. Het bos krioelt hier van dit soort paddo’s

35. Op de DNT-kaart staat een pad getekend langs de Atna. Dat is deze weg, die deel uitmaakt van Strømbu Runden. Ooit liep ik hier in mijn uppie. Toen hing er een brief aan een boom: Pas op voor Muggen! Ik moest er om lachen, totdat ik werkelijk werd aangevallen!!! Ik heb nog nooit mijn rugzak zó snel open gekregen om een muggendoekje te pakken en mijn pet met muggengaas op mijn hoofd te laten ploffen! Nu ligt hier ijs op het meer. Verstild

36. We lopen langs de delta van de Atna

37. Moerassig mooi

38.

39. Bijna terug bij het beginpunt langs Rv27

40. Op Solhaug timmert er ook een specht op de zijmuur los. Hier is er ook een té actief!

41. Deze boer is met zijn vee afgedaald naar het warmere dal. Hij heeft de boerderij netjes achtergelaten. Mooi veranda hek

43. We lopen opnieuw langs de grens van het Nasjonal Park Rondane met een koninklijk gevoel

44. De fraaie boerderij achterlatend met de besneeuwde toppen van de Rondane 

45. De boer waarschuwt op zijn bospad. Terecht, want in dit gebied hebben Elanden vaste oversteek plekken. We hebben inmiddels genoeg Elanden dicht bij onze bumper gehad op Rv27! Zie Harco Elander-spotter en Elanden en 3 teckels 

46. Deze plek langs de Atna staat op de bucketlist voor de zomer van 2019. Niet verder vertellen!

47. Gewaagd om een hut midden in de Atna te bouwen. Blijkbaar blijft het water nog steeds laag genoeg!

48. We rijden terug naar de JOKER om super lekker ecologisch bessensap te kopen

49. Zij zijn gesloten tot Kerst. Je zou er sacherijnig van worden zonder sjokola!!!

50. Zonder het deskundige sopp-advies van Linda, houden wij het vandaag op cantharellen van de JOKER 😉 anders wordt het een hele korte vakantie voordat de volgende turbulente integratie-tombola begint te rollen…