1. Op dinsdag 7 augustus lopen wij van Juvasshytta naar het begin van de gletsjer bij Galdhøpiggen op de Jostedalsbreen. Deze tentjes staan voor de VW-bus op twee kleine stukjes gras. Met kleine kinderen, die later de gletsjer op lopen! Een koude start, kamperend en ontbijtend op de stenen

2. Naast de hut wordt uitleg gegeven over de tocht naar Galdhøpiggen. Wát een groep mensen. Niks voor ons, eenlingen die wij zijn

3. Dit is de zomerpiste die al weken gesloten is wegens te hoge temperaturen en dus gevaarlijke scheuren

4. Galdhøpiggen in de verte. Nog wat grooooote stenen te gaan

5. Tussen de gletsjer en de hut liggen ook nog wat ijsvelden. Die kunnen wij wel aan

6. Er breken stukken ijs af. We horen het knetteren

7. Dit lukt zonder touwen en stijgbeugels

8. Paparazzi is ook mee. Met muts. Het is koud!

9. Basecamp 😉 met één grijze VW-bus uit Nederland

10. De groep die naar de top zal lopen heeft de sokken er in gezet

11.

12. Zodra de lopers deze rand over zijn, worden ze klaargestoomd voor de top

13.

14.

15. Voor ons…

16. Achter ons…

17. Hoe hoger, hoe mooier

18. Bijna niet echt

19. Ik ben Noor en ik ga voor Galdhøpiggen

20.

21.

22.

23.

24. Basecamp zakt gestaag onder ons

25.

26. De eerste groep is de gletsjer op, aan elkaar vast gekluisterd, met stijgbeugels onder de schoenen

27. Jostedalsbreen Nasjonalpark

28. Niet iedereen gaat met een gids. Er zijn ook “gewone” professionals, met bossen touw en gereedschap

29. Die eerste groep heeft een stevig tempo

30. Die rechtse piek gaan zij op, over die smalle richel midden foto

31. Zonder gids of ervaren lokale lopers? Niet doen!

32. Dat is ook Jostedalsbreen in de verre verte, richting Spiterstulen

33. Om ons heen niets anders dan ijs, dat hevig aan’t smelten is

34. Inmiddels zijn er meer groepen naar boven, terwijl wij aan de warme Toddy zitten

35. Onder ons staan grote groepen te wachten om aan elkaar geregen te worden

36. De rode lijnen worden uitgelegd

37. Wij genieten van het geharrewar en van de indrukwekkende bergen om ons heen én van de Toddy

38.

39. De Engels sprekenden moeten zich melden. Kijk, dan weten we hoeveel niet-Noren er zijn

40. Hond en baas doen dit het hele zomerseizoen (6-8- weken)?

41. De natuur heeft grote hoeveelheden stenen verplaatst in de ijstijd. Loopt niet erg lekker…

42. Zij gaan straks ook naar boven. Ongelooflijk stoer!!!

43. Drie eenzame wandelaars. De rest gaat als groep

44.De eerste groep nadert onder aan de berg die zij op moeten klimmen. Je ziet vaag een horizontale streep over het ijs lopen

45. Hier dus

46. De laatste groepen gaan zó aan de wandel. De gidsen staan en touwen liggen klaar

47.

48. De stenen aan de voet van Galdhøpiggen zijn bereikt

49. Harco volgt het op de voet

50. Als Lemmingen…

51. Heeft het niet koud

52. De beklimming

53. Over die richels, ook die kleine kinderen!

54. Nog een groep

55. Wát een mensen. Niet zo ons ding. Als we dit willen, is het zeker buiten het seizoen!

56. In de verte stijgt de eerste groep hoger en hoger

57. Je ziet hele kleine figuurtjes naar de top lopen

59. Terwijl het ijs aan de zijkant schuift

60.

61. Wij gaan terug. ‘t Is mooi geweest.

62. Op pumps kom je hier niet uit de voeten

63. Vier rijen dik de gletsjer over

64. Mensje voor mensje lopen zij over deze steile rand naar boven. Natuuuuuurlijk had ik deze top kunnen afkruisen, maar…. al die mensen. Poeh!

65. Wij genieten vanaf de rand. Ná of vóór het seizoen overdoen!

66. Een film over een maanlandschap misstaat hier niet

67. Met Toddy in de benen hobbelen wij terug over de stenen

68. Naar de hut en de VW-bus

69. Bijna 7 km

69.

70. Met onze veldkijker houden we de klim naar Galdhøpiggen in de smiezen

71.

72. Zo’n mooi stapeltje stenen om ons de weg te wijzen

73. Tempo maak je hier niet

74. Ik ben niet de enige “muts”. Harco is een van de weinigen zonder

75. Weet je wat wij regelmatig tegen elkaar zeggen? “En dit na ruim 8 jaar pijn en ellende. Hadden wij dit toen ooit kunnen denken???”

76. Een doorkijkje

77. Een meer met smeltwater. Zó mooi blauwgroen

78.

79. De zomerpiste biedt een trieste aanblik

80.

81. De NRK waarschuwt als een malle! Blijf weg van gletsjers zonder gids!!! Op Nigardsbreen is een eigenwijze toerist onder de afscherming door gekropen en letterlijk en figuurlijk verzopen toen een stuk van de gletsjer af brak. Zó triest! Waarbij het leven van de redders in gevaar wordt gebracht. Voor een spectaculaire foto? Zie Doodsongeluk op Nigardsbreen

82. Een gat is de gletsjer is zó onverwacht en zó gevaarlijk!

83. Ook van de gletsjer op de stenen stappen is niet zonder risico. Het smelten gaat zó snel!

84. De piste boelies hebben een lang zomer reces

85. De skihut is gesloten. Deze zomer staat hier niemand op de lange latten!

86. Harco lacht om het woord “Heiskort”. Daar komt geen Van Dale aan te pas

87. Beken stromen door de gletsjer naar beneden

88.

89. Afbraak en afbreuk

90. Een smeltend gezicht

91. De eerste steun van de lift staat in niemandsland. Hoe de Noren dit hier oplossen? Het is de prijs van het warme weer

92. Stabiliteit is verdwenen. Dood eng

93. Tegenover de bus horen we ijs in het water vallen

94. Het lijkt op sjokolade-ijs, maar het huilen staat onder nader dan een sjokolade-goed-humeur

95.

96. Afgebroken ijsbergjes

97. Indrukwekkend blauw, maar hoe lang nog? Als wij foto’s van Nigardsbreen terug zien die wij een paar jaar geleden hebben gemaakt en die nu worden gepubliceerd? Ga snel kijken!!! Achter de rood-witte banden, hoor!

98. De huttentocht loopt over de gletsjer en dan schuin onder naar rechts. Blijft op de bucket list!